Raspberry Bulbs

Before The Age Of Mirrors

Relapse (2020)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 05/03/2020
Και αν σε ένα παράλληλο σύμπαν οι Hellhammer έπονταν των Rudimentari Peni αντί των Discharge;
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οφείλουμε κάποια στιγμή να μιλήσουμε σοβαρά για την επιρροή του "The Cult Is Alive" των Darkthrone. Είναι απολύτως θεμιτή η άποψη, πως σε σύγκριση με την ανυπέρβλητη δισκογραφία των Νορβηγών, δεν στέκεται επάξια με τις κορυφές τους. Ο Fenriz βέβαια, έως και σήμερα, το θεωρεί έναν από τους πιο ολοκληρωμένους δίσκους τους. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν πρέπει να επηρεάζει την γνώμη των οπαδών. Καταθέτοντας την προσωπική μου άποψη, θεωρώ πως το πείραμα των Darkthrone, να εμβαθύνουν δηλαδή στο hardcore crust, είχε πολύ ουσιαστικά αποτελέσματα στον εν λόγω δίσκο. Οι τρεις που ακολούθησαν, μνημονεύονται, όχι λόγω καλύτερης ισορροπίας, αλλά γιατί κατά βάθος οι Darkthrone είναι μεταλλάδες και όταν αυξήσανε τις metal στιγμές πετύχανε καλύτερες συνθέσεις. Συνεπώς το metal κοινό τους εκτίμησε παραπάνω.

Θα αναρωτηθείτε προς τι αυτή η εισαγωγή για τον νέο δίσκο των Raspberry Bulbs. Η τέταρτη κυκλοφορία της μπάντας, πρώτη υπό την σκέπη της Relapse, τυγχάνει στα αυτιά μου πολλών ομοιοτήτων με το "The Cult Is Alive". Όσοι γνωρίζανε την μπάντα, πιθανώς να αρέσκονταν ήδη στον ανίερο συνδυασμό που θεωρητικά επιχειρούν, να μπλέξουν ωμό punk και death rock με black metal. Σε αυτό το σημείο, ας ξεκαθαριστούν δυο πράγματα που ουσιαστικά συνοψίζουν την προσέγγιση της μπάντας. Το πρώτο είναι, πως τα μέλη τους διαθέτουν προϋπηρεσία σε black metal σχήματα, κάτι που, πιθανώς να εντείνει την αναζήτηση extreme metal ηχητικών αναφορών.

Το δεύτερο σημείο καμπής, είναι η παραγωγή και τα φωνητικά, αρκούντως ωμά και εντελώς lo-fi. Ας επιστρέψουμε στο "The Cult Is Alive". Οι Darkthrone, κρατώντας αποκλειστικά τις Celtic Frost επιρροές, εμβαθύνανε στο κλασικό hardcore crust, συγκεκριμένα τους Discharge, παρόλο που d-beats υφίστανται και στο "A Blaze In The Northern Sky". Επαναφορά στους Raspberry Bulbs. Τα μόνα πραγματικά extreme metal σημεία, που συναντώνται στην καλύτερη έως τώρα, κυκλοφορία τους, το "Before The Age Of Mirrors", είναι κάποια Hellhammer αργόσυρτα riffs και, πιο εξεζητημένα, η θεματολογία τους. Συνολικά ο ήχος όμως, όπως και το καλλιτεχνικό τους όραμα χρωστάει τα μέγιστα στους Rudimentari Peni.

Η ιδιαίτερη ηχητική, στιχουργική και συνολικά αποτρόπαια αισθητική προσέγγιση των Rudimentari Peni, είναι φωτεινός φάρος για τους Raspberry Bulbs. Τα φωνητικά, ανά σημεία είναι απλά μια πιο κακοτράχαλη αντιγραφή, ενώ υπάρχουν αρκετά riffs που είναι ευθείες αναφορές στους Βρετανούς. Το "Before The Age Of Mirrors" συνεπώς, παραμένει punk και ηχητικά, αλλά και στην ουσία του. Η μπάντα, προσπαθεί να παρουσιάσει μια ωμή και αποκρουστική εικόνα του κόσμου, του ανέφικτου, του ζώου μέσα μας, με σαφείς αναφορές στην φαντασία τρόμου. Μια ακρόαση στο "Doggerel" αρκεί για να θέλετε να δαγκώσετε τον διπλανό σας στο μετρό. Κατά μήκος των 38 λεπτών που διαρκεί ο δίσκος, οι Raspberry Bulbs, επιδιώκουν να μην κυκλοφορήσουν ένα μονόπλευρο αποτέλεσμα.

Ο δίσκος, διαθέτει και τέσσερα ιντερλούδια πειραματικής φύσης, τα οποία, αν και δεν ηχούν εκτός τόπου και χρόνου, εν τέλει δεν προσθέτουν κάποια επιπρόσθετη καλλιτεχνική αξία. Πάραυτα, η ωμή αντιπαραβολή παράνοιας που είναι η διαδοχή του δεύτερου από το "Midnight Line" είναι από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου. Ανά περιπτώσεις, όπως στο "Reclaimed Church" οι διάρκειες κουράζουν, κάτι που οφείλεται πιθανώς στην αντίφαση του να συνθέτουν punk, μεταλλάδες, αντιθέτως όμως στο "Ultra Vires" όλα γίνονται σωστά.

Από την έναρξη, και την παράνοια του "They Are After Me" μέχρι το απαισιόδοξο κλείσιμο του "Given Over To History", το "Before The Age Of Mirrors", παρασέρνει τον ακροατή στα αινίγματα που του αποκαλύπτει. Είναι, εν τέλει, αυτή η ευχάριστη γαλήνη που προσφέρει η ηχητική διατάραξη της ρουτίνας, το απρόβλεπτο που είναι στον πυρήνα ο ακραίος ήχος. Ο ήχος των Raspberry Bulbs διαθέτει κάτι ιδιαίτερο, με σημαντικά περιθώρια βελτίωσης, μια ακόμη πιο ισορροπημένη εξισορρόπηση των επιρροών τους. Πάντως, εύχομαι ειλικρινά ο κόσμος που θα έρθει σε επαφή με την μπάντα μέσω του Before The Age Of Mirrors, όταν επιστρέψει σε κυκλοφορίες του 1983, να μην μείνει στο "Satanic Rites". Να συνεχίσει και στο "Death Church" των Rudimentari Peni. Θα δει ένα νέο κόσμο, και μια ιστορική σκηνή, να του αποκαλύπτονται. "Only ugly is real" που πιθανώς να διαλαλούν και οι Raspberry Bulbs.

Youtube

  • SHARE
  • TWEET