Warsenal

Έχουμε φάει τέτοια ήττα από τους Vulture που βλέποντας πλέον εξώφυλλο του Velio Josto πηγαίνουμε βουρ στο πατσά! Εδώ όμως, ειδικά για το "Feast Your Eyes", δεν προχωράμε με κλειστά τα ‘μάτια’. Το Καναδέζικο trio μας είχε ξεβιδώσει με το πρώτο του speed – ούργμα "Barn Burner" που είχε βγει στη πιάτσα το 2015 μέσω της Punishment 18. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, διότι εδώ υπάρχει ενδιαφέρον.

Αν βάλουμε στη σειρά, Καναδά και δη Quebec, τρίο group και thrash, θαρρώ ελάχιστοι δε θα ενδιαφερθούν. Κινητήριος δύναμη πίσω από αυτό το σχήμα είναι ο κιθαρίστας – τραγουδιστής Mathieu Rondeau που άρχισε τις ξυραφένιες επιθέσεις μαζί με τον παιδικό φίλο του Francis Labine κάπου το 2011. Με τη συνδρομή του Antoine Turcotte στα τύμπανα θα ηχογραφήσουν το Φεβρουάριο του επόμενου χρόνου ένα demo τριών τραγουδιών, όπου οι επιρροές από τους γείτονες Voivod είναι αρκετά εμφανείς. Τα τραγούδια σπέρνουν και έτσι το ίδιο line-up θα βγάλει το ντεμπούτο "Barn Burner" τον Σεπτέμβρη του 2015. Όλα τα τραγούδια του demo είναι μέσα μαζί με άλλα 6 και έτσι έχουμε ένα πραγματικά εκρηκτικό αποτέλεσμα δυναμικού thrash το οποίο σε έχει σε μόνιμη έξαψη. Υπερκινητικό, φασαριόζο και τραχύ με αλλεπάλληλα riff όπου το ένα θα συναγωνίζεται το άλλο στο να διαλύσει το νευρικό σας σύστημα. Για του λόγου το αληθές το εναρκτήριο “Dying On Stage” με το videoclip του πιθανόν να σας πείσουν. Ο δίσκος απ’ όσους ακούστηκε είχε καλό feed - back, ενώ σε κάποια σημεία η αισθητική τύπου "Rrroooaaarrr" είναι τόσο έντονη όπου μόνο σχήματα σαν τους Aura Noir έχουν φτάσει.

Οι Warsenal ψήθηκαν αρκετά στο σανίδι μέχρι να δημιουργήσουν το δεύτερο δίσκο. Συναυλίες με τους Enforcer σε περιοδεία στο Μεξικό, φεστιβάλ σαν το Full Terror Assault ενώ το 2018 ήταν support στους Solstice για τις Η.Π.Α. και με τους Abigail στον Καναδά. Πλέον ο Mathieu θα έχει δίπλα του τους Vincent Caron στα drums ενώ τη θέση του κολλητού του στο μπάσο θα πάρει ο Jeffrey Millaire. Έτσι, έχοντας αλλάξει μαζί με το line – up και εταιρία, ερχόμαστε στο "Feast Your Eyes" το οποίο η Svart το κυκλοφόρησε στα τέλη του Νοέμβρη.

Ο νέος δίσκος έχει ελαφρώς πιο καθαρό ήχο. Δίχως όμως να χάνει σε πώρωση και νεύρο, με εννιά νέα τραγούδια που δε σε αφήνουν να ανασάνεις. Στο "Forever Lost", τα riff σε σφυροκοπούν ενώ στα φωνητικά του Mat φαίνονται πιο έντονες οι επιρροές απ΄τον Schmier. Οι διαφορές από το ντεμπούτο έχουν να κάνουν εκτός από τον πιο καθαρό ήχο, τη μερική προσέγγιση των Megadeth εν σχέση με τους Voivod αλλά και την πλειάδα επιρροών από Whiplash, Destruction ή την τρέλα των Nasty Savage. Συνθετικά δε, οι Warsenal έχουν βελτιωθεί πολύ. Αν και χάνουν λίγο από την βρώμικη ορμητικότητα του “Barn Burner” εδώ έχουν πιο δουλεμένες συνθέσεις, πολλές εξ αυτών αναπτύσσονται με το χρόνο.

Κάποιες φορές σε ξαφνιάζουν με τις δομές που επιλέγουν. Πάρτε για παράδειγμα το "I Am The Blade". Έχει ένα φανταστικό ρεφρέν, το οποίο όμως θα το παρουσιάσουν μια φορά μόνο επενδύοντας έπειτα σε μια δαιδαλώδη επίθεση. Είναι λες και ανοίγεις σε ένα λαβύρινθο με πόρτες από riff και χάνεσαι. Αλλά η απόλυτη στιγμή θα έρθει, λίγο μετά το solo του "Lords Of Rifftown", προς το τέλος. Εκτός του ότι είναι ένας γαμάτος τίτλος, το θέμα της κιθάρας είναι εξοντωτικό. Τα σπάει, απλά και ξάστερα.

Το μακελειό θα συνεχιστεί στα "You Better Run" με το εμπνευσμένο μπάσιμό του αλλά και με το τελευταίο “Crystal Whip”. Εδώ είναι όλα τα λεφτά! Εισαγωγικό τύπου "Burning Leather" από Bathory, μετά thrash επίθεση και κάπου κάτι σαν ποντιακός ρυθμός ντυμένος με ατσάλι και σίδερο. Και βάλτε τους Voivod να επιβλέπουν την κατάσταση. Ώρες ώρες μου θυμίζουν τη μούρλια και την τρέλα των Raven αλλά με μεγαλύτερη σπίντα. Σαν να μπήκαν οι Razor μέσα στον εγκέφαλο των Gallagher έχοντας καταναλώσει τεράστιες ποσότητες καφεΐνης. 

Το "Feast Your Eyes" δείχνει ένα συγκρότημα που σίγουρα θα απασχολήσει στο μέλλον. Αν κάποιες jazzιές στο "Burning Ship" έμπαιναν καλύτερα ή είχε προσεχτεί περισσότερο το ομώνυμο (που έχει τεράστιο ρεφρέν) θα μιλάγαμε για αριστούργημα. Όπως και να 'χει ο δίσκος έχει τόσο ψωμί μέσα που θα σας κρατήσει για πολύ καιρό. Μπορεί να είναι τεχνίτες αλλά χτυπούν στο ψαχνό δίχως εκπτώσεις. Τσεκάρετε και το πρώτο δισκάκι, αξίζει εξίσου αν όχι περισσότερο.