Vukovi

Nula

Lab Records (2022)
Από τον Δημήτρη Μωυσίδη, 12/10/2022
Εθιστικό και σέξι
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Σκωτσέζοι ‘λύκοι’ (αυτό σημαίνει Vukovi στα κροατικά) επιστρέφουν σαν ντουέτο που έχει πάρει τα εύσημα από τον βρετανικό μουσικό κόσμο της alt μουσικής με το "Fall Better" του 2020 αλλά που δεν εφησυχάζει καθόλου, έχει την απαραίτητη νεανική τρέλα, άγνοια κινδύνου και μια μεγάλη αρτιστική φλέβα στο πρόσωπο της frontwoman Janine Shilstone. Τρίτο album για το pop punk, ενίοτε nu metal αλλά βασικά πολύ φρέσκο και άκρως βρετανικά ξεσηκωτικό που είναι σίγουρο δεν θα σας αφήσει αδιάφορους.

Με τη πρώτη ακρόαση είναι φανερές οι επιρροές από Paramore (κυρίως) μέχρι nu metal κυρίως όσον αφορά τα κιθαριστικά μέρη αλλά βασικά έναν άκρως εθιστικό pop πυρήνα (βλ. επίσης Poppy). Αλλά έχουν κάτι δικό τους που τους καθιστά ξεχωριστούς. Είναι και το γεγονός ότι πρόκειται για concept album με πρωταγωνίστρια τη Nula σε ένα sci-fi σκηνικό που όμως δρα μεταφορικά για θέματα που αφορούν το εδώ και το τώρα της νέας γενιάς που εντάσσονται οι Vukovi. Ομολογώ πως το conceptual του album πέρασε και δεν ακούμπησε, ωστόσο μας κέντρισε το ενδιαφέρον μουσικά και αυτό φαντάζομαι έχει τη μεγαλύτερη σημασία. To "Tainted" μας εισάγει (μετά το κινηματογραφικό intro του "Departure") σε αυτό το σύμπαν που θέλουν να δημιουργήσουν που όμως στηρίζεται στα φωνητικά χαρίσματα της Janine παρά σε οτιδήποτε καινοτόμο ή ενδιαφέρον που προσπαθεί να χτίσει ο κιθαρίστας Hamish Reilly στο background.

Οι ενδιαφέρουσες στιγμές του δίσκου βρίσκονται σε κομμάτια που είναι αιχμηρά σαν μαχαίρια, που προκαλούν και προσκαλούν να ξεσπάσεις. Το "Lasso" είναι ένα τέτοιο με ριφάρα και προσωπικότητα. Το "Quench" το ίδιο όπου στο chorus βρίσκεις την επιρροή Paramore που αναφέραμε τόσο μουσικά όσο και στη φωνή που θυμίζει έντονα τη Hayley Williams. Στο "I Exist" αρχίζεις -και ενώ βρίσκεσαι στη μέση της ακρόασης- να συνειδητοποιείς γιατί αυτή η μπάντα δεν είναι περισσότερο γνωστή. Υπάρχει τόσο θόρυβος εκεί έξω και θάβει τέτοια συγκροτήματα υποθέτω (;) Όπως και να έχει λειτουργεί καταλυτικά για την πορεία του album κυρίως με το breakdown στη μέση του που είναι ένα λυτρωτικό ξέσπασμα του πρωταγωνιστή Nula. Δυστυχώς το ξέσπασμα αυτό φαίνεται να κάνει τη Nula να μείνει από καύσιμα στη μέση του διαστήματος. Το εξαιρετικό διάλειμμα στον Άδη του "Hades" όπου η κόλαση ποτέ δεν ακούστηκε τόσο δελεαστική και σέξι τελευταία μας δίνει ένα από τα καλύτερα alt rock κομμάτια φέτος αλλά εκεί λίγη η παρένθεση του δεύτερου μισού ενός δίσκου. Εγκλωβίζεται στην ιδέα ενός αχρείαστου concept που δεν προσφέρει τίποτα και νομίζω χάνεται μια ευκαιρία για ένα καλύτερο αποτέλεσμα.

Σαν album είναι εξαιρετικό. Στις στιγμές του που είναι πραγματικά εθιστικές και περνάς παραπάνω από καλά. Οι Vukovi από τη μακρινή Σκωτία μπαίνουν για τα καλά στα ραντάρ μας. Λατρέψαμε πολλά τραγούδια, το μήνυμα με τη παχιά σκωτσέζικη προφορά της Janine στο "XX" που απορρίπτει τη τοξική αρρενωπότητα και μας καλεί να "fuck the system" (sic) αλλά κυρίως το attitude και τη φρεσκάδα που βγάζουν. Υπάρχει πολύ μέλλον, watch this space.

  • SHARE
  • TWEET