Ubiquity

Tensegrity είναι η σύγχρονη εκδοχή των μαγικών περασμάτων, κινήσεων δηλαδή που χρησιμοποιούσαν οι σαμάνοι ιθαγενείς της Αμερικής με σκοπό να πετύχουν ένα συμπαγές φυσικό και ενεργειακό σύνολο. Από την άλλη στην αρχιτεκτονική είναι η δομή που αποτελείται από στοιχεία συνδεδεμένα μεταξύ τους μέσω ισορροπημένων δυνάμεων έντασης και συμπίεσης. Ταυτόχρονα όμως είναι και το όνομα του εισαγωγικού κομματιού του πρώτου ολοκληρωμένου δίσκου των Ubiquity, η πύλη που περνάμε για να εισέλθουμε στον κόσμο τους. Στον θαυμαστό τους κόσμο που είναι γεμάτος ιδέες, πολύπλοκες κατασκευές, βαθιές συναισθηματικές εκτάσεις, εικόνες μέσα σε εικόνες και ήχους πίσω από σχέδια, όλα φτιαγμένα με πολύ αγάπη για τη μουσική σχολή που δημιούργησε ο Akerfeldt κι οι Opeth.

Οι Ubiquity είναι ένα νέο σχήμα που αποτελείται στα τρία τέταρτα του από μέλη των Omnerod και το "The Ascendant Travels Among The Stars",το ντεμπούτο τους, είναι ένας υπέροχος δίσκος με πολλές διαφορετικές πλευρές για να ανακαλύψεις ακούγοντας όλο και περισσότερο, όλο και περισσότερα. Μικρά πιανάκια που δημιουργούν παράλληλες πορείες με τις βασικές μελωδίες, prog rock κιθάρες με death metal αισθητική, υπέροχα σόλο και δαιδαλώδεις συνθέσεις. Η αναμενόμενη δυικότητα των brutal και καθαρών φωνητικών είναι πολύ σημαντική στην ανάπτυξη διαφορετικών υφών και γίνεται με εξαιρετικά ποιοτικά επίπεδα και στις δύο εκφάνσεις. Εδώ θα εκθέσω το μοναδικό παράπονο που έχω για το δίσκο, το οποίο δεν είναι μεγάλο όμως, και έχει να κάνει με την προφορά του τραγουδιστή που θέλει σίγουρα παραπάνω δουλειά.

Έχουμε ξανά ακούσει μπάντες να ακολουθούν τα σκοτεινά prog/death μονοπάτια που ανοίξανε οι Opeth προφανώς, με την παγίδα εδώ να βρίσκεται συνήθως στο κίνδυνο της ξεπατικωτούρας. Οι Ubiquity θεωρώ ότι κινούνται κοντά στα όρια αλλά τελικά εισάγουν αρκετά στοιχεία δίπλα στις επιρροές τους έτσι ώστε να είναι μια μπάντα με τη δική της ταυτότητα, όσο κι αν είναι εμφανείς οι μουσικές της καταβολές.

Τα έξι από τα επτά κομμάτια του άλμπουμ είναι πολύ μεγάλα, αλλά υπάρχει πληθώρα μουσικών απόψεων σε καθένα έτσι ώστε η διάρκεια να έχει νόημα, ενδιαφέρον και λογική. Τελικά θα έλεγα ότι τα κομμάτια του άλμπουμ είναι όσο μεγάλα πρέπει. Το μοναδικό μικρό είναι το πανέμορφα πένθιμο "Coma" που σπάει στη μέση το άλμπουμ. Στο πρώτο μέρος υπάρχουν τα "Tree Of Pain" και "The Traveler" που δίνουν περισσότερη έμφαση στην progressive πλευρά της μπάντας, εμφανίζοντας ακόμα και κάποια Porcupine Tree στοιχεία. Στο δεύτερο μέρος υπάρχει το πιο θηριώδες, βαρύ και ισοπεδωτικό "Red Moon" που έχει και φολκ πλευρά, το "Endless Depths" που έβαλε στην εικόνα λίγο από Orphaned Land μαζί με τα πιο death metal σημεία του δίσκου, και το δεκατετράλεπτο "In A Blink" που με εντυπωσίασε με τα θεατρικά του στοιχεία, τις υπέροχες κιθάρες και την ασταμάτητη ροή ιδεών.

Το "The Ascendant Travels Among The Stars" έχει πολύ συγκεκριμένες επιρροές και φαίνεται, αλλά δεν αντιγράφει και δε μένει μόνο εκεί. Είναι ένα φοβερό άλμπουμ σε κάθε περίπτωση κι αν οι Ubiquity καταφέρουν να σκάψουν ακόμα περισσότερο τον ήχο τους, ώστε να σχηματίσουν τη δική τους μοναδικότητα στη μουσική, έχουν όλα τα φόντα για να κάνουν μεγάλα πράγματα στο μέλλον.