The Protomen

Μα τον Μέγκαμαν, δύναμαι να γράψω φοβερές και τρομερές -και βέβηλες συνάμα- υπερβολές για την αξία των The Protomen, όπως επίσης και για τη θέση που θα έπρεπε να κατέχουν στο μουσικό στερέωμα, ή ακόμα καλύτερα για το θρόνο που θα έπρεπε να έχει ετοιμάσει το μουσικό στερέωμα για αυτούς. Αν εξομολογηθώ δίπλα σε ποιους δίσκους κατατάσσω τις δύο concept οργουελικές οδύσσειες που έχουν συνθέσει μέχρι στιγμής θα με πάρουν με τις τομάτες, ωστόσο βαθιά μέσα μου ξέρω ότι έχω δίκιο και ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα πάρουν την αναγνώριση που άξιζαν από την πρώτη νότα που μας προσέφεραν, έστω και αν η ελπίδα καλπάζει μόνη της. Ενώ περίμενα με ανυπομονησία το τελευταίο μέρος της nerd τριλογίας τους, έσκασε η είδηση ότι κυκλοφορούν δίσκο διασκευών στους Queen. Βασικά λάθος: live δίσκο διασκευών στους Queen(!) Πόσα κιλά ούμπαλα πρέπει να έχεις για να επιχειρήσεις κάτι τέτοιο και να μην ακουστείς γελοίος προσπαθώντας να μιμηθείς την καλύτερη χροιά φωνής στην ιστορία της rock μουσικής; Ακόμα κι εγώ, mega-φανμπόης περίμενα με συγκρατημένη ...απαισιοδοξία να ακούσω το όλο εγχείρημα. Που να ήξερα όμως. Βέβαια, Ελλάδα ζω, δικαιολογημένος είμαι, πιο πολλές πιθανότητες έχω να δω τον Νίκο Οικονομόπουλο σε secret gig στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας μου παρά live τους Protomen.

Εν συντομία, το "A Night Of Queen" αποτελεί το μουσικό αποτύπωμα μιας πολύ ιδιαίτερης βραδιάς που έλαβε χώρα στις 10 Δεκεμβρίου του 2010 στο Nashville του Tennessee. Μιας βραδιάς αφιερωμένης σε δύο τεράστιες μπάντες που άλλαξαν τον τρόπο που αντιλαμβάνεται μουσική εκατομμύρια κόσμος: Στους Queen και τους Black Sabbath. Το πρώτο μέρος ανέλαβαν οι The Protomen οι οποίοι είχαν διασκευάσει αρκετές φορές Queen στις συναυλίες τους και το δεύτερο μέρος οι Evil Brebos σε ένα από τα τελευταία show της καριέρας τους πριν διαλυθούν.

«Four young gentlemen, Roger Taylor, John Deacon, Brian May and Farrokh -Freddie Mercury- Bulsara carved out their ultimate vision; the rock operatic band Queen.»

Ο πρόλογος είναι κλασάτος και γεμάτος φινέτσα, ως αρμόζει άλλωστε στους Queen.

«Enjoy your fine cognac or what have you...»

Σε μια εποχή που όλες οι μπάντες, underground και μη, έχουν κάνει πανάκεια τις 70s κιθάρες και ατμόσφαιρες, οι The Protomen κάλυψαν ένα τεράστιο κενό τρίβοντάς μας στα μούτρα 80-ίλα, σάημπερπανκ και larger-than-life υπερ-περιπέτειες. Δε θα μπορούσαν, λοιπόν, να ξεκινήσουν με πιο ταιριαστό κομμάτι από το "Flash", ακολουθούμενο από το "Battle Theme". Και έχοντας ως δεδομένο το εν λόγω μουσικό προφίλ των The Protomen, δε θα αναρωτηθούμε γιατί η μόνη αναφορά στους δύο παραγνωρισμένους πρώτους δίσκους των Queen είναι το εξώφυλλο. Ούτε γιατί υπάρχουν τόσα κομμάτια από τις μεταγενέστερες δουλειές της μπάντας και όχι τόσα πολλά από τη χρυσή τετραετία της, 1974-1977. Αφενός, οι Queen έχουν κομματάρες σε κάθε δίσκο τους, αφετέρου έπαιξαν και το υπερ-άσμα "Death On Two Legs". Μας σκλαβώνουν, δεν μπορούμε να πούμε τίποτα.

Η ηχογράφηση είναι απειροελάχιστα πειραγμένη και εδώ έγκειται η ακόμα πιο τεράστια μαγκιά των The Protomen. Ένα non-stop set από κομμάτια των Queen, αποδομένα πιστά και ανέλπιστα καλά παίρνει κάτι παραπάνω από ένα A for effort.  Τα φωνητικά των δύο τρομερών τραγουδιστών της μπάντας, TURBO LOVER και ειδικά Raul Panther III είναι τόσο Mercury που ορισμένες φορές θα τρομάξεις. Τα μικροψεγάδια -αυτά που άνετα θα εξαλείφονταν με ένα απλό mac- έχουν εκλείψει πια, δύο χρόνια αργότερα από τη συγκεκριμένη special βραδιά, καθώς πρόκειται για το πώς ακουγόταν η μπάντα τότε, το 2010. Όχι τώρα.

Τα κομμάτια που ξεχωρίζουν για την απόδοση των Protomen είναι τα "Killer Queen", "Princes Of The Universe" (ο Raul Panther III μας ενημερώνει ότι πρόκειται για ένα από τα δυσκολότερα τραγούδια που έχει πει), "Scandal", "I Want It All" και φυσικά το τεράστιο "Bohemian Rhapsody" το οποίο κλείνει τα κομμάτια των Queen για να πάρει σειρά το κομμάτι των The Protomen που κλείνει κάθε συναυλία τους. "Due Vendetta".

Cutman, Gutsman, Fireman, Iceman
Sniper Joe, Rush Jet, Dr. Light, MEGAMAN!

Υ.Γ.: The Protomen + Jack Black (Tenacious D) σε επικές στιγμές. Βρε λες να σπάσει ο διάολος το ποδάρι τους και να γενούν ροκ σταρς; Ως τότε, εμείς το cult following θα 'μαστε δώ.