Slow Fall

Blood Eclipse

Out Of Line (2025)
Από τον Βλάση Λέττα, 31/12/2025
Μελωδίες, ωραία φωνητικά, εναλλαγές με καλές ιδέες. Όλα όπως πρέπει
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Slow Fall είναι Φινλανδοί και οι Φινλανδοί, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ξέρουν να γράφουν μελωδίες. Όταν μάλιστα τις βάζουν σε melodeath πλαίσιο, τις υποστηρίζουν με ωραία φωνή και τις απελευθερώνουν με progressive mindset, συνήθως το αποτέλεσμα είναι από καλό και πάνω. Τώρα εδώ έχουμε να κάνουμε και με τρίτο δίσκο, που η σημασία του έχει καθιερωθεί, αδιαπραγμάτευτα, να είναι τουλάχιστον μυθική για την πορεία μιας μπάντας. Άλλωστε όλα ξέρουν το ρητό: δείξε μου τον τρίτο δίσκο σου, να σου πω ποιός είσαι. Μόλις τώρα το έφτιαξα.

Οι μελωδικές γραμμές του "Blood Eclipse", ταιριάζουν μια χαρά και στο μοντέρνο prog εκτός του σκανδιναβικού ακραίου ήχου. Έχει βέβαια τα γρήγορα τάπα τούπα μέσα, έχει και τα κάφρικα φωνητικά, ισορροπώντας τα όμως σωστά με πλήκτρα που έχουν καλή γκάμα στον ήχο και τις αναφορές. Για να βάλω σημείο σύγκρισης και να πάρεις μια καλή ιδέα θα αναφέρω τους Amorphis και τους Insomnium. Δεν είναι στεγνά εκεί αλλά είναι τα πιο κατατοπιστικά ονόματα. Τα πολλά σόλο στα keys, που είναι εξαιρετικά, και οι εναλλαγές με τις κιθάρες θα φέρουν στο μυαλό και λίγο Children Of Bodom, αν και οι Slow Fall είναι περισσότερο της ατμόσφαιρας και του συναισθήματος παρά της ταχύτητας και του catchy. Δεν είναι power metal δηλαδή, είναι melodeath με prog καταβολές και atmo επιρροές.

Από κομμάτια, θα ξεχωρίσουν γρήγορα τα "God Of Oblivion", "On This Hill I Will Die" και "Supernova", αλλά μετά από επαναλαμβανόμενες ακροάσεις ξεκλειδώνουν σιγά σιγά και τα μικρά, όμορφα μυστικά του άλμπουμ. Η ατμόσφαιρα του αργόσυρτου "Vale Omnes" με την prog κλιμάκωση, η υπέροχη ερμηνεία του Markus στο "Virta" - είναι πολύ καλός τραγουδιστής, το πολύ ωραίο σόλο στα πλήκτρα του "Storm Never Rests" και τα folk σημεία του "Mercury Moon".

Συγκρίνοντας το δίσκο με τις προηγούμενες δουλειές τους, που ήταν και οι δύο αξιόλογες, νομίζω ότι το θέμα είναι τι θες περισσότερο στα αυτιά σου. Αν είσαι πιο progressive πας δύο χρόνια πίσω, στο "Obsidian Waves", αν θες περισσότερο το melodeath είσαι εδώ. Σε κάθε περίπτωση, θα πρότεινα να κρατήσεις κάπου μια σημείωση με το όνομα Marcus Taipale, θα μας απασχολεί η φωνή του στο μέλλον. Ελπίζω.

  • SHARE
  • TWEET