King Of Asgard

Αν έχει πέσει στην αντίληψή σας, ή πέσει μελλοντικά (γκουχ, γκουχ) κάποιο αφιέρωμα για το Viking metal, παρελαύνουν ονόματα από Unleashed και Kampfar, έως Falkenbach και Ensiferum. Η μουσική απόσταση ανάμεσά τους δεν είναι χαώδης, πιο πολύ είναι θέμα βάρους και όγκου. Ή αλλιώς, οι μεν στέκονται από την άλλη μεριά του fjord, από τους δε. Σε εκείνη τη μεριά λοιπόν, όπου τα βράχια είναι πιο απόκρημνα και οι αγέρηδες πιο ζόρικοι, οι King Of Asgard έχουν και το βάρος και τον όγκο να σταθούν δίχως πρόβλημα. Έχουν και το black metal, εκείνο με τον ξερό ήχο, που τους κάνει απαραίτητους. Χωρίς καμία wild card, παρά μόνο με τη μουσική τους, οι Σουηδοί δεν πρέπει να απουσιάζουν από κανένα τέτοιο αφιέρωμα.

Η αρχή τους με το Fi'mbulvntr του 2010 ήταν ιδανική, δεν κλιμακώθηκε όμως ανάλογα. Φτάνουμε φέτος για να παραδώσουν την αρτιότερη κυκλοφορία τους, έχοντας σαν ώθηση το προπέρσινο Taudr, το οποίο συνοδεύθηκε με νέο αίμα στη σύνθεση της μπάντας. Αυτή η συνύπαρξη των νέων με την ηγετική μορφή του Karl Beckmann (Mithotyn) έχει ως αποτέλεσμα μια δυναμική, που φαντάζει αδύνατον να διακοπεί.

Μεγάλες συνθέσεις, που θέλουν τον χρόνο τους για αξιολόγηση, κυριαρχούν σε έναν δίσκο επιθετικό, γεμάτο από επιβλητικά riff. Είτε μιλάμε για τα πολεμικά/επικά, είτε για τα κακομούτσουνα μαυρομεταλλικά. Αμφότερα δύστροπα και δυσοίωνα, που σε συνδυασμό με τον ήχο/παραγωγή θυμίζουν Satyricon της πρόσφατης περιόδου τους. Σε αυτόν τον τομέα έχει βάλει το χεράκι του ο σχεδόν μόνιμος συνεργάτης των Marduk, Magnus "Devo" Andersson. Παραμένουν μελωδικοί, αλλά όχι με την έννοια του τρέχω στο λιβάδι με ένα μπουκέτο μολόχες ανά χείρας. Οι ακουστικές κιθάρες και το πιάνο εξυπηρετούν διπλά την ακρόαση: στιγμές ανάσας από τον ηχητικό βομβαρδισμό της μπάντας και δημιουργία μιας ατμόσφαιρας που πιάνει κορυφή από την ηχώ του πολεμικού βούκινου. Τί να σημαίνει άραγε το σάλπισμά του; Τη θρυλική απόβαση και την επίθεση σε μοναστήρι του Wessex; Αν ναι, μα το κομμένο χέρι του Tyr, δε θα ήθελα να βρεθώ στο διάβα τούτων των τύπων. Shield Wall!

Περιδιαβαίνουν ανάμεσα σε δύο κόσμους, ακραίο και επικό, ποτίζουν με τις συνθέσεις τους τις ρίζες του ιερού δέντρου Yggdrasil, ώστε και αυτό με τη σειρά του να δώσει ζωή στους εννέα κόσμους της μυθολογίας τους. Ένα εκρηκτικό μείγμα συνθέσεων, σε κάνει μέτοχο σε παλιές και ενίοτε βάναυσες τελετές κατά τας αρχαίας Σκανδιναβικάς Γραφάς.

Bandcamp