Dragon Skull

Δίχως υπερβολή, στα μέρη μας το επικό heavy metal διαπρέπει, αναγνωρίζεται από τους «βάρβαρους» και στέκει ψηλά στην εκτίμησή τους, καθώς πλέον το ελληνικό επικό ατσάλι θεωρείται συνώνυμο της ποιότητας. Με κίνδυνο να αδικήσω μπάντες, δεν αναφέρω καμία πέραν της συγκεκριμένης, η ώρα είναι δικιά της και μόνο. Η επίσημη πρώτη των Αθηναίων καταφθάνει τρία χρόνια μετά από ένα συναρπαστικό EP, γεμάτο υποσχέσεις. Αρματωθείτε, πάμε για μάχη!

Για αίμα, σκόνη και ιδρώτα έγινε λόγος στον επίλογο της παρουσίασης του EP, για Χάος, Φωτιά & Εκδίκηση μάς μιλά η μπάντα και αποτυπώνεται άψογα στο εξώφυλλο, δια χειρός Άρη Λάμπου (η φωνή υπό τις οδηγίες της οποίας θα αρματωθούμε):Ο Skullcrusher(;) θριαμβευτής πάνω σε συντρίμμια, δρακοκρανίο, έχοντας διαλύσει και κάψει τα πάντα στο διάβα του. Το έπος της ομώνυμης σύνθεσης δημιουργεί ταυτόχρονα ακραία και ευφορικά συναισθήματα, καθείς τα διαχειρίζεται αναλόγως. Και δεν είναι το μοναδικό.

Δύο από τις αγαπημένες μου επικές ταινίες - αφήνω την ύψιστη τριλογία εκτός συναγωνισμού, αν και συναντάται στον δίσκο - υπήρξαν τα "Excalibur" & "Conan the Barbarian". Σε διάθεση και απόδοση του επικού ήχου οι Dragon Skull κλίνουν προς τη δεύτερη, όντες πιότερο πολεμοχαρείς παρά λυρικοί. Τέτοια θεματολογία διατρέχει εν συνόλω το δίσκο, αρκεί μια ματιά στους τίτλους των συνθέσεων. Πώς αλλιώς, άπαξ και βρίσκουμε την πολεμική ιαχή των Uruk - Hai "Nampat" να δίνει το έναυσμα για αρμάτωμα και αδιάκοπη πορεία προς το Σύνταγ.., μάλλον προς Rohan ή Gondor.

Ακόμα και οι power metal εκφάνσεις της μπάντας έχουν φιλτραριστεί και επεξεργαστεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να ενταχθούν αρμονικά στο βαρβαρικό επικό τους metal, έχοντας ως προεξάρχοντα τον Άρη Λάμπου. Και τα πολεμικά τύμπανα. Και τις έγχορδες μελωδίες. Και την παραγωγή. Ο μεν και οι δε (έγχορδες μελωδίες) ξεγυμνώνουν τους Blind Guardian από τον πομπώδη εαυτό τους, φέρνοντάς τους κοντύτερα σε Amon Amarth & Grand Magus. Αρματωθείτε! Ο δε τυμπανιστής, θα μπορούσε να οδηγήσει στρατούς και ορδές προς κάθε μάχη, οποτεδήποτε. Και να ζήσει, χα.

Μιλώντας περί δράκων και δρακοκαβαλάρηδων, δε γίνεται να λείπει ο δικαιωματικά εκπρόσωπός τους: "Quest for Tanelorn, Blood and Souls for my Lord Arioch" και ο λατρεμένος αλμπίνος Αυτοκράτορας του Μελνιμπονέ χαρίζει τον επίλογο σε έναν δίσκο αιματηρό και εκδικητικό , με τη συμμετοχή ενός μουσικού που τον έχει εξυμνήσει όσο λίγοι: Riccardo Iacono - Domine. Πόσο πχιο έπος να αντέξει κανείς; Να διαβάστε τα comics, αμέ. Για ταινία, επιφυλάσσομαι εδώ και χρόνια πολλά. Ο Paul Bettany με τί ασχολείται αυτόν τον καιρό;

Ξαναβάζω το "Skullcrusher", τόσο ζοχάδας και τσαντίλας κατήντησα. Με συγκινεί και με συναρπάζει το μπάσο του. Με αφυπνίζει η μικρή απαγγελία και με πορώνει η αλλαγή στη μέση του. Μπορώ να σφυρίζω το solo του. Το τελείωμά του με γεμίζει αισιοδοξία. Τον άφησαν πληγωμένο να αιμορραγεί, μαύρα ξόρκια τον ξαναγέμισαν με ζωή για εκδίκηση, φωτιά και χάος.

Bandcamp