Chris Duarte & Bluestone Co.

Τα Blues. Η παραδοσιακή μουσική της Ιαπωνίας. Τα τραγούδια που σιγοψιθύριζαν οι Γκέισες όταν περιποιούνταν τους Αυτοκράτορες, που τραγουδούσαν οι Σαμουράϊ πριν τη μάχη, που έλεγαν οι ψαράδες ψαρεύοντας το σούσι της οικογένειας. Πώς; Δεν τα ξέρατε έτσι τα πράγματα; Ο Τεξανός Chris Duarte πάντως έτσι πιστεύει και μεταναστεύει στην Ιαπωνία για να συνεργαστεί με τους ντόπιους Bluestone Co.

Ο χρόνος που πέρασαν μαζί αποδίδει τις δώδεκα συνθέσεις που αποτελούν το "396" και που, αν μη τι άλλο, δείχνει καρπός μίας καλοδουλεμένης ομάδας και όχι μίας περιστασιακής, ευκαιριακής συνεργασίας. Δε θα μπορούσε άλλωστε, από τη στιγμή που η σχέση των δύο πλευρών έχει δοκιμαστεί πολλάκις και στο σανίδι... Ως συνέπεια αυτού, και τα τραγούδια, περισσότερο από όχημα για «one man show», έχουν την αίσθηση καλά δομημένων συνθέσεων, όπου το σύνολο υπερισχύει των μονάδων.

Η δεξιοτεχνία του Duarte, βεβαίως, δεν κρύβεται και ταυτόχρονα με την υποστήριξη από τους αξιόλογους Bluestone Co. δεν υπάρχουν περιθώρια αμφισβήτησης των ικανοτήτων τους. Ιδιαίτερα στις μεγαλύτερης διάρκειας συνθέσεις τους τούς δίνεται και η ευκαιρία να «ξεσαλώσουν» λίγο περισσότερο. Η κεφάτη, feelgood διάθεση ξεχειλίζει στα περισσότερα τραγούδια, με οδηγό τους funky ρυθμούς των Γιαπωνέζων. Σε άλλα πάλι σημεία το blues τους αγγίζει επίπεδα πιο εμπορικού rock προσανατολισμού, τύπου Aerosmith των '70s (όχι της ίδια ποιότητας δυστυχώς). Εκεί όμως που η μπάντα συνολικά δείχνει να είναι στα καλύτερά της είναι όταν πιάνει το hard rocking blues στο ομώνυμο "396" ή στο groove-άτο "Give It Back To Me", που θυμίζει Santana, την εποχή που οι λέξεις Blues Band συνόδευαν τον τίτλο του.

Εντυπωσιακός όχι, αλλά σίγουρα αξιοπρόσεκτος δίσκος, θα ικανοποιήσει τους φίλους του blues rock. Δύσκολα θα χαρακτηριζόταν απαραίτητος, αλλά αυτές οι συνεισφορές είναι που αποδεικνύουν ότι υπάρχει βάθος στο συγκεκριμένο ιδίωμα που αξίζει να εξερευνηθεί, πέρα από τους τρεις-τέσσερις γνωστούς «ογκόλιθους» του είδους.