AFI

Crash Love

Interscope (2009)
Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 10/11/2009
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Δεν θα το αρνηθώ. Πως και πως περίμενα αυτή την κυκλοφορία και ειλικρινά πιστεύω ότι, ο σουλουπωμένος πλέον, κύριος Havok και η παρέα του με αντάμειψαν πλουσιοπάροχα για την αναμονή μου. Έτσι… «μου». Τον έχω κάνει δικό μου τον δίσκο, προσωπικό. Έναν δίσκο που ηχογραφήθηκε δύο φορές από την αρχή. Ψάχνοντας την τελειότητα, οι AFI πετάξανε όλες τις ηχογραφήσεις με τον πρώτο παραγωγό και καταπιάστηκαν με την επανηχογράφησή του, αυτή τη φορά με 2 μάστορες πίσω από τις κονσόλες.

Το "Decemberunderground" του 2006 μπορεί να εκτόξευσε το καλιφορνέζικο κουαρτέτο στις κορυφές των ανάλογων τσαρτ με τα ηλεκτρορόκ σκοτεινά (και πάντα, μα πάντα, φορτισμένα συναισθηματικά) τραγούδια του, αλλά η low profile νοοτροπία της μπάντας έμεινε ακέραιη, κρατώντας το δικό τους ιδιαίτερο (αλλά παράξενο όσο δεν πάει) στυλ.

Στα του δίσκου όμως. Ένα είναι σίγουρο, θέλει ακροάσεις. Δεν είναι από εκείνα τα άλμπουμ που με την πρώτη φορά θα πιάσεις το νόημα του, τα χιτάκια του, και θα το αγαπήσεις με τη μία. Όχι. Είναι ένα μικρό παιδί. Πρέπει να το νταντεύεις, να του δίνεις την προσοχή που θέλει, να το φροντίζεις. Στο τέλος θα σε αγαπήσει και εκείνο, automagically, που λένε και στο χωριό μου. Η αρχή με το "Torch Song" είναι αρκετά δυναμική, προμηνύοντας τον όλο χαρακτήρα του δίσκου που κυμαίνεται σε πολύ πιο ροκ ρυθμούς απ’ότι το προηγούμενο άλμπουμ. Η συνέχεια, με την ομορφιά που ακούει στο όνομα "Beautiful Thieves", δείχνει τι θα γινόταν αν οι AFI επιθυμούσαν να κάνουν καριέρα γράφοντας stadium rock έπη, με φανταστικά sing-a-longs και τα ρέστα. Φοβερό ρεφρέν, με φωνητικά επιλεγμένων φαν της μπάντας. Το προσωπικό μου αγαπημένο κρύβεται στο τρίτο κομμάτι, το "End Transmission". Μπάσο σχεδόν τραγουδιστό, ηλεκτρικό άρπισμα στις κιθάρες και οι στιχάρες του Havok να σε ταξιδεύουν. "If there's discretion that you've not abandoned, now's the time"...  Στιχουργικά δεν μπορούσες να τους πιάσεις πουθενά τους AFI, ούτε τώρα μπορείς. "Too Shy To Scream", "I Am Trying Very Hard To Be Here" (κείνα τα sing-a-longs που λέγαμε), "Cold Hands", όλα εξαίρετα δείγματα της πιο σκληρής νοοτροπίας (μουσικά) που υιοθέτησαν οι Αμερικάνοι στο τελευταίο τους δίσκο και τους ταιριάζει γάντι. Το σινγκλάκι "Medicate" σκαρφαλώνει ακόμη στα μπιλμπόρντια και είναι από τα πιο δυνατά κομμάτια που έχουν στη δισκογραφία τους. Με σόλο και όλα. Αμέ.

Πάμπολλες ώρες ακροάσεων οδήγησαν στην σύνταξη τούτου του ρηβιού και ειλικρινά τα πιστεύω όλα όσα είπα. Οι φαν των AFI πάντοτε ήταν μια μυστήρια μερίδα των «εναλλακτικών» ακροατών και έχουν μάθει να έχουν υψηλές απαιτήσεις από εκείνους. Τούτο όμως το δισκίο θα προσελκύσει και άλλους καινούριους, πιο λίγους από το emo-hype που χτύπησε το "Decemberunderground" βέβαια. Πολύ καλή δουλειά. Εύγε!
  • SHARE
  • TWEET