Philosophobia: «Σε μια μπάντα πρέπει όλοι να έχουν απόλυτη ελευθερία»

Το ομότιτλο πρώτο άλμπουμ των Philosophobia μπορεί να χρειάστηκε περίπου δεκαπέντε χρόνια να ολοκληρωθεί, αλλά κρίνοντας από το τελικό αποτέλεσμα η αναμονή άξιζε και με το παραπάνω. Έχοντας στο πλευρό του μουσικούς καταξιωμένους στον ευρύτερο progressive metal χώρο - όπως ο Kristoffer Gildenlow (Pain Of Salvation, Kayak, The Shadow Theory), ο Alex Landerburg (Kamelot, Mekong Delta) κι ο δικός μας Κυριάκος Παπαεμμανουήλ (Wastefall) μεταξύ άλλων - ο Andreas Ballnus έκανε εν τέλει πραγματικότητα την παλιά εκείνη ιδέα και εμείς δεν αφήσαμε να πάει χαμένη η ευκαιρία να μας μιλήσει για όλα όσα αφορούν το εν λόγω νεοσύστατο project και την πρώτη δισκογραφική δουλειά του.

Γειά σου Andreas και συγχαρητήρια για το ντεμπούτο άλμπουμ των Philosophobia! Είναι μια πολύ δυνατή κυκλοφορία. Πώς αισθάνεσαι που είναι πλέον εκεί έξω;

Γειά σου Χρήστο! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Οι δυο τελευταίες εβδομάδες πριν την κυκλοφορία ήταν κάπως παράξενες γιατί ξεκινάς να αμφισβητείς αν αυτό που κυκλοφορείς είναι αρκετά καλό. Αλλά όσο πλησιάζει η ημερομηνία της κυκλοφορίας και κατέφταναν τα πρώτα review και γνωρίζοντας πως ο Ken και η Sensory υπογράφουν μόνο καλά συγκροτήματα άρχισα να ηρεμώ και πλέον είμαι υπέρ-χαρούμενος!

Αν μπορείς κάνε μας μια εισαγωγή στο πως δημιουργήθηκε αυτό το συγκρότημα/project. Όπως διαβάζω στο δελτίο τύπου, η αρχική ιδέα γεννήθηκε πίσω στο 2007 ανάμεσα σε εσένα και στον Alex και δεδομένου ότι μιλάμε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα θα ήταν ενδιαφέρον να μας πεις για όσα μεσολάβησαν αυτά τα δεκαπέντε χρόνια, από εκείνη την ιδέα ως την κυκλοφορία του πρώτου σας άλμπουμ το 2022.

Όντως η ιδέα και οι πρώτες ηχογραφήσεις για το demo έλαβαν χώρα το 2007. Είχα ήδη γράψει το άλμπουμ και αναζητούσα μουσικούς να ηχογραφήσουν τα τραγούδια. Ο Alex (που ακόμα εκείνη την εποχή ήταν παντελώς άγνωστος στον μουσικό κόσμο) ήταν μια επιλογή που δεν χρειάστηκε να τη σκεφτώ καν. Αυτός έφερε τον Tobi στα πλήκτρα, ενώ μπάσο έπαιζε ο καλός μου φίλος Cartsen, όπως κι εγώ. Ένας άλλος φίλος μου πρότεινε τον Domenik και κάπως έτσι η σύνθεση για την ηχογράφηση του demo ολοκληρώθηκε. Για κάποιους λόγους, όμως, ποτέ δεν τελειώσαμε το άλμπουμ. Εγώ ήμουν συνεχώς σε περιοδείες, κι ο Alex επίσης περιόδευε συνεχώς, οπότε απλά δεν μας βγήκε.

Το 2019 είχα μια συζήτηση με τον Kristoffer (ο οποίος αρχικά επρόκειτο να παίξει ως καλεσμένος σε κάνα δυο κομμάτια στα αρχικά demo), και του έστειλα τα demos έτσι για πλάκα. Του άρεσαν πολύ τα τραγούδια και ζήτησε ο ίδιος να είναι ο μπασίστας των Philosophobia, όχι απλά καλεσμένος σε μερικά τραγούδια. Και κάπως έτσι ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε το 2020.

Το ελληνικό στοιχείο στους Philosophobia είναι ισχυρό, αρχικά διότι το όνομα του συγκροτήματος είναι ο συνδυασμός δυο ελληνικών λέξεων και δεύτερον γιατί έχετε τον Dominik (Παπαεμμανουήλ - Wastefall) στα φωνητικά. Θα ήθελα να μας πεις πως καταλήξατε σε αυτό το όνομα της μπάντας και γιατί ήταν ο Domenik ο κατάλληλος τραγουδιστής για αυτό το εγχείρημα.

Βασικά, το όνομα Philosophobia ήταν στο μυαλό μου ακόμα πριν κι από τα τραγούδια. Θεωρούσα πως ήταν μια δυνατή λέξη και μου άρεσε ο συνδυασμούς του καλού με το κακού, όπως του yin με το yang κλπ. Η φιλοσοφία είναι μια όμορφη, πνευματική τέχνη που καταστρέφεται από τον φόβο δίπλα της. Ήταν αρκετά χρόνια αργότερα όταν διάβασα κάπου ότι υπάρχει μια πνευματική νόσος που τη λένε Φιλοσοφοβία και υπάρχουν όντως άνθρωποι που φοβούνται τη φιλοσοφία.

Όταν είχα ολοκληρώσει το γράψιμο των τραγουδιών συνειδητοποίησα πως ήταν το τέλειο όνομα για τι μπάντα, καθώς η μουσική κι αυτή συνδυάζει τα σκληρά και βαριά μέρη με τα πιο ήρεμα και συναισθηματικά αντίβαρα.

Όταν αρχικά κοίταζα για τους μουσικούς που θα με πλαισίωναν, ο Dominik προτάθηκε από έναν τότε συμπαίκτη μου στην μπάντα του Paul DiAnno. Μου έδωσε τα CD των Wastefall και μου πήραν τα μυαλά. Ο Domenik είναι ένας ιδιαίτερα δυναμικός τραγουδιστής και την ίδια στιγμή πολύ συναισθηματικός. Απολύτως φοβερός! Και θεωρώ πως έχει γίνει ακόμα πιο πολυδιάστατος με τα χρόνια.

Επίσης, έχω μεγάλη λατρεία για την Ελλάδα! Έχω περάσει τόσους μήνες εκεί, που έχει γίνει η αγαπημένη μου χώρα στην Ευρώπη. Μου αρέσει πολύ η νοοτροπία του κόσμο και φυσικά πρόκειται για μια πανέμορφη χώρα. Γυρίσαμε το βίντεο για το πρώτο μας single, το "Time To Breathe" στη Σκύρο και στον Πειραιά. Τι ωραίο νησί που είναι η Σκύρος…

Για να λειτουργήσει μια μπάντα πρέπει κάθε εμπλεκόμενος να έχει απόλυτη ελευθερία

Όλα τα τραγούδια γράφτηκαν αποκλειστικά από εσένα ή και από τον Alex; Τα υπόλοιπα μέλη συνεισέφεραν ιδέες; Τι ρόλο έπαιξε ο καθένας στη διαμόρφωση του άλμπουμ;

Βασικά, έγραψα όλα τα τραγούδια με τον Alex να είναι ο πρώτος που μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει και να προτείνει μερικές αλλαγές. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν επίσης ελεύθεροι να κάνουν ότι θέλουν και κατά 99% ήμουν ικανοποιημένος. Έκανα μόνο κάτι μικρές αλλαγές εδώ κι εκεί καθώς ήμουν επίσης ο μουσικός παραγωγός του άλμπουμ. Παίζω όλα τα όργανα στα demo που φτιάχνω σπίτι μου για να τους δώσω μια ιδέα του τι θεωρώ πως είναι καλό για το τραγούδι. Μερικές φορές είναι όντως αυτό, αλλά τις περισσότερες φορές οι μουσικοί σκέφτονται κάτι πολύ καλύτερο. Όλοι όσοι εμπλέκονται έχουν απόλυτη ελευθερία και κατά την άποψή μου μια μπάντα μπορεί να λειτουργήσει μόνο κατά αυτό τον τρόπο. Αλλιώς θα ήραν απλά μια δουλειά για κάποιο project.

Το παίξιμο του Kristoffer Gildenlow στο μπάσο είναι μοναδικό

Αδιαμφισβήτητα, ο Kristoffer Gildenlow αποτελεί σπουδαία προσθήκη. Είναι εξαιρετικός μπασίστας κι αυτό ακούγεται για μια ακόμα φορά. Αν δεν κάνω λάθος είχε να παίξει σε progressive metal άλμπουμ από τους The Shadow Theory και φυσικά πιο πριν με τους Pain Of Salvation. Ποιο είναι το πιο σημαντικό στοιχείο που θεωρείς ότι έφερε στη μουσική των Philosophobia;

Ναι, νομίζω πως όντως ήταν το άλμπουμ των The Shadow Theory η τελευταία prog metal δουλειά στην οποία έπαιξε σε όλα τα τραγούδια. Έχει κάνει και μερικές ακόμα guest εμφανίσεις πάντως.

Βασικά, το πιο σημαντικό στοιχείο που έφερε ήταν ο εαυτός του! Το παίξιμο του Kristoffer στο μπάσο είναι μοναδικό! Θυμάμαι όταν άκουσα το "The Perfect Element" των Pain Of Salvation για πρώτη φορά ότι με είχε συνεπάρει τόσο πολύ το μπάσο που σκεφτόμουνα «Οκ, το κατάλαβα. Μπορείς να παίξεις μπάσο με ΑΥΤΟΝ τον τρόπο στο metal!». Όταν ο Kristoffer μου έστειλε τις πρώτες ηχογραφήσεις του μπάσου για τους Philosophobia σκέφτηκα ακριβώς το ίδιο. Είχα ανατριχιάσει ολόκληρος! Πέραν τούτου, είναι εξαιρετικός τύπος και έχει πολλή πλάκα στη παρέα. Ταιριάζει τέλεια στην μπάντα!

Ο ήχος είναι πολύ δυναμικός και η παραγωγή επιτρέπει στα πολύ καλά παιξίματα να αναδειχθούν. Πως κατέληξες να δουλεύεις με τον Phil Hillen στην παραγωγή και με τον Alan Douches στο mastering; Τι θεωρείς ότι προσέφεραν και πως επηρέασαν το τελικό αποτέλεσμα;

Είχαμε ήδη γράψει τα demo το 2007 στο στούντιο του Phil οπότε δεν χρειάστηκε να σκεφτώ δεύτερη φορά το που θα ηχογραφούσα το άλμπουμ. Ο Phil είναι σίγουρα μέλος της οικογένειας των Philosophobia. Όχι μόνο έχει εξαιρετικές δεξιότητες σε audio recording και παραγωγή, αλλά έχει επίσης μερικές εξαιρετικές ιδέες σχετικά με την ηχογράφηση των τραγουδιών και τους ήχους που χρησιμοποιούμε. Ο Alan Douches μπήκε στο κάδρο από τον Ken Golden της Sensory Records. Όταν διάβασα με ποιους είχε ήδη δουλέψει ο Alan, άμεσα έδωσα το ναι. Το mastering του Alan στο άλμπουμ έδωσε την τελική «έξτρα ώθηση».

Η Sensory είναι απλά η εταιρεία των ονείρων μας

Το άλμπουμ κυκλοφορεί μέσω της Sensory, μιας δισκογραφικής με σπουδαία φήμη στο να ανακαλύπτει και να προωθεί εξαιρετικές progressive metal μπάντες. Συζητούσατε και με άλλες εταιρείες ή μόλις μάθατε για το ενδιαφέρον της δεν χρειάστηκε να σκεφτείτε περεταίρω; Γιατί είναι η Sensory η κατάλληλη εταιρεία για εσάς;

Η Sensory ήταν στην κορυφή της λίστας μας από την αρχή! Είχαμε προσφορές κι από άλλες εταιρείες, αλλά ή Sensory κινήθηκε αρκετά γρήγορα στο να μας προσεγγίσει και έτσι δεν χρειάστηκε να αξιολογήσουμε άλλες προσφορές. Η Sensory είναι απλά η εταιρεία των ονείρων μας. Απλά δες τι έχουν κυκλοφορήσει έως τώρα! Μπορώ να πω ότι βρισκόμαστε σε καλά χέρια!

Έχετε καλεσμένο τον Damian Wilson στο τραγούδι "I Am" και ταιριάζει τέλεια! Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Γνωρίζω τον Damian πάρα πολύ καιρό. Όταν περιόδευα με τον Paul DiAnno εγώ κι αυτός με τους Maiden United συναντιόμασταν πολύ συχνά σε φεστιβάλ που παίζαμε κι οι δυο, οπότε με τα χρόνια γίναμε φίλοι. Ήμουν στο στούντιο όταν ανταλλάζαμε κάτι μηνύματα και μου είπε «Είμαι κι εγώ στο στούντιο αυτή την περίοδο! Θέλεις μήπως να ηχογραφήσω κάτι και για εσένα μιας και είμαι εδώ ούτως ή άλλως;». Ε, φυσικά και είπα ναι! (γέλια)

Δεν έχω στη διάθεσή μου τους στίχους του άλμπουμ, οπότε θα ήθελα να μου πεις δυο λόγια αναφορικά με αυτούς. Με τι καταπιάνονται, αν υπάρχει ιστορία που τους δένει θεματικά κοκ. Φαίνονται πάντως πολύ προσωπικοί και φορτισμένοι.

Δεν υπάρχει στιχουργικό concept υπό την έννοια ότι εξελίσσεται μια ιστορία, αλλά οι στίχοι ακολουθούν ένα θεματικό concept. Τα τραγούδια καταπιάνονται με τις σκοτεινές πλευρές της ζωής. Για παράδειγμα, το "Time To Breathe" έχει να κάνει με την κατάθλιψη και το πως να βγεις από αυτή. Το "We Light Ceased To Exist" έχει να κάνει με το να ζεις σε μια μεγαλούπολη, όπου υπάρχουν εκατομμύρια κόσμου, με εκατομμύρια προβλήματα, στεναχώριες κοκ. Όταν νυχτώνει και σβήνουν τα φώτα, κι όλος αυτός ο κόσμος πέφτει για ύπνο, πως όλα αυτά τα προβλήματα κι όλες αυτές οι στεναχώριες εξαφανίζονται για λίγο.

Σε μια κάπως περίεργη επιλογή, έχετε το μεγαλύτερο τραγούδι του άλμπουμ, το 10λεπτο "Thorn In Your Pride", ως εναρκτήριο. Αλλά λειτουργεί εξαιρετικά και στην πραγματικότητα είναι ένα από τα τραγούδια που ξεχωρίζω μέσα από το άλμπουμ. Πως προέκυψε αυτή η επιλογή;

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Για μένα, ήταν απλώς φυσιολογικό το να έχουμε αυτό το τραγούδι στο ξεκίνημα του άλμπουμ. Πρώτα από όλα, λόγω της εισαγωγής του και δεύτερον διότι αυτό το τραγούδι δείχνει τι μπορεί να περιμένει κάποιος από το άλμπουμ. Περιλαμβάνει βαριά μέρη, ήρεμα μέρη, ποικιλία φωνητικών στυλ, μελωδιών και εξαιρετικά σόλο.

Οφείλω να αναφέρω τους Fates Warning, τους Dream Theater, τους Enchant και τους Pain Of Salvation ως επιρροές

Τόσο εσύ όσο κι ο Alex έχετε να παραθέσετε μερικές σπουδαίες συνεργασίες στην καριέρα σας, αλλά όχι τόσο στον progressive metal χώρο, με εξαίρεση τους Mekong Delta, αν δεν κάνω λάθος. Δεδομένου ότι εσείς οι δυο ξεκινήσατε την μπάντα, ήσασταν - και είστε - οπαδοί του ιδιώματος; Ποιες μπάντες σας ενέπνευσαν και σας επηρέασαν και ποιες θα αναφέρατε ως συναφείς στη μουσική που παίζετε με αυτό το σχήμα;

Το prog rock και το prog metal ήταν πάντα το αγαπημένο μου είδος μουσικής. Το ότι περιόδευα με τον Paul DiAnno φυσικά και σήμαινε ότι θα έπρεπε να παίζω παλιά τραγούδια των Iron Maiden και μετέπειτα πιο νέα τραγούδια των Architects Of Chaoz που κινούνταν σε ένα στυλ όχι πολύ μακρινό από αυτό των Iron Maiden. Ο Alex από την άλλη έπαιζε με τους Mekong Delta και με τους Kamelot που μερικές φορές κι αυτοί γίνονται λίγο πιο proggy.

Φυσικά, οφείλω να αναφέρω τους Fates Warning, τους Dream Theater, τους Enchant και τους Pain Of Salvation ως επιρροές μου. Διάβασα σε κάποια review που μας συνέκριναν με τους Queensryche, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο αυτό ισχύει. Έχω ακούσει μόνο το "Operation: Mindcrime", το "Empire" και το "Promised Land", αλλά όπως και να έχει είναι τιμή να μας συγκρίνουν μαζί τους.

Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης, η απάντηση είναι λίγο πολύ η ίδια. Θα έλεγα ότι απευθυνόμαστε σε οπαδούς των Fates Warning, των Dream Theater, των Enchant, των Pain Of Salvation και των Queensryche.

Στις μέρες μας πρέπει να παίξεις ζωντανά για να προωθήσεις το άλμπουμ σου

Έχετε πλάνα για ζωντανές εμφανίσεις ή και κάποια περιοδεία; Το έχετε συζητήσει αν σας επιτρέψουν οι υποχρεώσεις και μπορείτε να το συντονίσετε;

Φυσικά και κάτι τέτοιο θα ήταν φανταστικό, καθώς στις μέρες μας πρέπει να παίξεις ζωντανά για να προωθήσεις το άλμπουμ σου. Είναι πραγματικά δύσκολο να μπεις σε ένα πακέτο περιοδείας ή στα φεστιβάλ καθώς στην πραγματικότητα όσα φεστιβάλ πραγματοποιούνται φέτος είναι αυτά που ήταν προγραμματισμένα να γίνουν δυο χρόνια πριν και έτσι έχουν όλο το line up σεταρισμένο εδώ και δυο χρόνια. Αλλά μιλάμε με κάποια φεστιβάλ και θα δούμε τι θα γίνει.

Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου Andreas. Και πάλι συγχαρητήρια για το άλμπουμ και εύχομαι να ακούσουμε πολλά περισσότερα από τους Philosophobia στο μέλλον.

Εγώ σε ευχαριστώ και για τη συνέντευξη και για το χρόνο σου Χρήστο! Και ναι, θα έχουμε πολλή περισσότερη μουσική σύντομα!