«7»: Γιατί πρέπει να δεις το True Detective

...γιατί πρώτη είναι το "Newsroom" και σε ανάγκασα και να κλικάρεις*.

Έχοντας σαν παγκόσμια κοινότητα πρόσφατα θρηνήσει ομαδικώς το τέλος του "Breaking Bad" (και παράλληλα προσπαθώντας να αποβάλλουμε από τη μνήμη μας το φινάλε του "Dexter"), το κενό στην ψυχή και στον σκληρό μας δίσκο ήταν τεράστιο. Ναι, υπάρχουν δυνατά δράματα εκεί έξω. Έχεις τα "Boardwalk Empire" σου, τα "Mad Men" σου, τα "House Of Cards" σου και ναι, τα "Justified" σου ρε αδερφέ, αλλά τίποτα δεν είχε να δώσει αυτά που έδινε το "Breaking Bad".

Και ακόμα τίποτα δεν τα δίνει και έτσι πρέπει. Ποιός ο λόγος να 'χουμε Breaking Bad Pt. II; Κανένας. Όλες οι προαναφερθείσες σειρές είναι από πολύ καλές εώς εξαιρετικές και έχουν κάτι το ξεχωριστό να προσφέρουν. Το "True Detective" όμως ήρθε -όλως παραδόξως- σαν κλέφτης με φόρα και κάθισε περήφανα ψηλά στη λίστα με τις σειρές που μου τρώνε τα βράδια.

Στα πλαίσια λοιπόν της στήλης (και των πέντε πρώτων επεισοδίων που έχω δει / έχουν παιχτεί**) θα σου παραθέσω εφτά λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να βλέπεις το "True Detective" -αν δεν το κάνεις ήδη- και γιατί όλα αυτά τα στοιχεία τη βάζουν πολύ ψηλά στη λίστα με τι θα ’πρεπε να σου κλέβει χρόνο από το να είσαι δημιουργικός, να περνάς χρόνο με τους δικούς σου, να περνάς ώρες λουρκάρωντας στο ήμπεη για παλιές κάρτες πόκεμον.

Να σου υπενθυμίσω πως οι αποψάρες είναι δικές μου και πως το "Newsroom" είναι όντως το πιο ψυχαγωγικό δράμα που μπορείς να δεις τώρα στην τηλεόραση. Το κείμενο δεν έχει spoilers (πέρα από βασική περιγραφή της γενικότερης πλοκής) αλλά ίσως έχει κάποιο, εχμ, δωράκι πικάντικο.

---

---

1. HBO


Για πολλούς, αυτό μονάχα φτάνει. Το συνδρομητικό κανάλι του HBO χρόνια τώρα κάνει τη διαφορά και προσφέρει πλουσιοπάροχα πανέμορφη, ποιοτική τηλεόραση. Είναι ο λόγος που ακόμα και στη σκέψη να ακουμπήσω ελληνικό τηλεκοντρόλ, με πιάνει αναγούλα. Πιο σημαντικά όμως, είναι ο λόγος που ανάγκασε τα υπόλοιπα κανάλια -συνδρομητικά ή μη- να κοιτάξουν τα χάλια τους και να προσπαθήσουν να φτάσουν τα δυσθεώρητα ψηλά -προ δεκαετίας- στάνταρ ποιότητάς του. Είναι ο λόγος που η τηλεόραση περνάει μία χρυσή περίοδο και η σφραγίδα του HBO αποτελεί εγγύηση ποιότητας, καλογραμμένης δουλειάς και -για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δαχτυλάκι μας- κανένα βυζάκι. Όχι όμως τίποτα πράματα ψεύτικα και ξεφτιλισμένα ε; Όχι, τα καλά, τα αρτίστικα.

---

2. Η φύση της σειράς


Απ’ ότι μας έχουν αφήσει να καταλάβουμε, η γενικότερη φιλοσοφία της σειράς θα έχει να κάνει γενικώς με αληθινές ιστορίες ντεντέκτιβ. Κάθε σεζόν, νέοι ντεντέκτιβ, νέα υπόθεση και μάλλον, νέο καστ. Εμπρός, στο παρόμοιο δρόμο που χάραξε το "American Horror Story", αυτό το concept το βρίσκω εξαιρετικά έξυπνο γιατί πάντα θα κρατάει τη σειρά φρέσκια και θα της δίνει τη δυνατότητα να δικαιολογεί την ύπαρξή της για χρόνια, χωρίς να τραβιέται το σενάριο από τα μαλλιά. Αρκεί βέβαια να έχεις αρκετές ιδέες ώστε να αλλάζεις το γενικό premise κάθε χρόνο, γιατί πολύ πιθανό να καταντήσεις με ένα "Coven" και να φας τα μούτρα σου.

---

3. Η πλοκή


Ντεντέκτιβ που είχαν εξιχνιάσει (πολύ) ιδιαίτερη υπόθεση δολοφονίας στα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα στη Λουιζιάνα, ανακρίνονται / ερωτώνται στο τώρα για λεπτομέρειες σχετικά με την μέθοδό τους και άλλα τινά. Φλασμπάκ με αφήγηση στο τώρα, πηγαία απορία για το πως οι ήρωες του ενενηντατόσο κατέληξαν έτσι στο 2014, η αλλόκοτη και ανατριχιαστική περίπτωση του φόνου και βεβαίως η ιδιαίτερη σχέση και δυναμική μεταξύ των δύο ντεντέκτιβ -αλλά και του περίγυρού τους- αποτελούν τα στοιχεία που αποτελούν το ζουμί της σειράς. Ράντισε επίσης το τελικό αποτέλεσμα με μία γενναία δόση από κρήπη μπουρτζόβλαχους και είσαι κομπλέ.

---

4. Η σκηνοθεσία


Δεν είναι πλέον σπάνιο επεισόδια στην τηλεόραση να δημιουργούνται υπό της σκηνοθετικές υποδείξεις μεγάλων του χώρου, όπως ο Scorcese στο "Boardwalk Empire" ή ο Fincher στο "House Of Cards", για παράδειγμα. Το θέμα όμως είναι πως είμαι τόσο, μα τόσο, άσχετος με ότι έχει να κάνει με τη  σκηνοθεσία που κάτι πρέπει να 'ναι πραγματικά κουλό, ασυνήθιστο και απρόσμενο να μου τραβήξει την προσοχή και να σταματήσω να σκεφτώ «α, ωραίο κολπάκι έκανε κει ο μπαγάσας με την κάμερα». Δεν έχω κάτι να πω με τη γενική σκηνοθεσία, όλα όμορφα, τίποτα εκτός θέσης, και οι απαραίτητοι συμβολισμοί και προοικονομίες, αλλά όλα ανατινάζονται στο τέταρτο επεισόδιο. Ο Cary Fukunaga, σκηνοθέτης του εν λόγω επεισοδίου, έκανε τους άπαντες να μιλάνε για τη δουλειά του με το που έπεσαν οι τίτλοι τέλους του τέταρτου επεισοδίου και δικαίως. Πραγματικά εντυπωσιακή δουλειά.

---

5. Το Καστ


Εδώ είμαστε. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να παρακολουθήσει κανείς την καριέρα του McConaughey. Από κλασικό boy toy σε chick flicks έχει πάρει την απότομη ανηφόρα για την κορυφή με το σπαθί του και κάποιους πολύ καλούς ρόλους. Φέτος είναι σίγουρα η χρονιά του (και στη μεγάλη οθόνη) και στο "True Detective" κάνει ασύλληπτη ερμηνεία ως ο ιδιαίτερος ντετέκτιβ Rust Cohle. Φιλόσοφος, μπερδεμένος, μηδενιστής, πληγωμένος, εθισμένος, σκληρός, πανέξυπνος, παρατηρητικός, όλα. Συνάδελφος του, ο Woody Harrelson με τον ρόλο του ως Martin Hart, o οποίος είναι ότι ακριβώς είναι ο Cohle, απλά ακριβώς το αντίθετο. Γενικότερα όμως, η επιλογή των ηθοποιών είναι εξαιρετική, από το φοβερό ανσάμπλ μπουρτζόβλαχων που ανέφερα προηγουμένως, στο απαραίτητο -επειδή HBO- οφθαλμόλουτρο που ρίχνουμε για τα μάτια (;) της Alexandra D'addario (επεισόδιο δύο, παναήαμ).

---

6. Η φωτογραφία



Πέρα από τη σκηνοθεσία που ανέφερα προηγουμένως, γι’ αυτό που ξέρω ακόμη λιγότερα πράγματα είναι η φωτογραφία. Αυτό που ξέρω όμως είναι πως λατρεύω τα τοπία, τα χρώματα, τις σκιές και όλα τα διάφορα αντιθετικά που προσφέρει η ευρύτερη περιοχή της Λουιζιάνα και το πως τα εκμεταλλεύεται και τα χειρίζεται ο εκάστοτε σκηνοθέτης. Επίσης, αν δεν είναι καθόλου αυτό η φωτογραφία, ομολογώ πως είμαι αρκετά τεμπέλης να ψάξω και να μάθω, αλλά κατάλαβες τι εννοώ και αυτό έχει σημασία. Περιμένω τα passive aggressive μηνύματά σας. Επίσης σε αυτό το σημείο να πω για τους τίτλους αρχής πως είναι γαμάτοι. Αυτό.

---

7. Η κληρονομιά


Ο υπέρτατος όμως λόγος για να δεις το "True Detective", κατά την ταπεινή μου αποψάρα, είναι επειδή ήταν η πρώτη. Έτσι όπως το βλέπω, ξημερώνει μία άλλη εποχή για την τηλεόραση, πλατινένια. Χτίστηκε ο δρόμος, οριοθετήθηκαν τα υψηλά στάνταρ και τώρα ήρθε η ώρα για την εξέλιξη. Ολοένα και περισσότεροι πρωτοκλασάτοι ηθοποιοί θα προτιμήσουν τις σειρές και την τηλεόραση γιατί, πρώτον, θα είναι μία δουλειά σταθερή (ή τουλάχιστον πιο σταθερή από το σινεμά) και δεύτερον έχουν ασύγκριτα παραπάνω χρόνο να πλάσουν το χαρακτήρα που υποδύονται, να ζήσουν το ρόλο και να κερδίσουν πολλά παραπάνω από την ερμηνεία τους. Η τηλεόραση έχει πάψει να θεωρείται μπασκλάς και είναι πλέον στα πιο κλασάτα σαλόνια. Το μέλλον είναι εδώ και το χαράζει το "True Detective" με τους McConaughey και Harrelson. Βέβαια αυτή είναι απλά η δικιά μου χαζή άποψη. Όπως και να 'χει, αναμένουμε τρελά mind-blows και ανατροπές στα τρία εναπομείναντα επεισόδια και ευχόμαστε για καλύτερα.

---

---

*θα με αναγκάσεις να διευκρινίσω πως αναφέρομαι σε σειρές που παίζονται τώρα;
**ε τι να κάνω, Κυριακή βράδυ τα γράφω αυτά ο έρμος...