[7]: Μούτζες για τις επιλογές της Ακαδημίας

Έφτασε πάλι εκείνη η εποχή του χρόνου. Αγέλες εξέκιουτιβς σηκώνουν τις λιγδωμένες μύτες τους στον αέρα, μυρίζοντας το κολλαριστό χρήμα που φεύγει από τις τσέπες εκείνων που ψάρωσαν επικίνδυνα με τις υποψηφιότητες των Όσκαρ και έτρεξαν το Σαββατοκύριακο στους σινεμάδες να τα σκάσουν στον Eastwood και τον σναηπερά του. Είναι επίσης και η εποχή που ολωνών τα broadbands παθαίνουν κοκομπλόκο, καθώς τα Oscar screeners ληκάρουν με πάθος περίσσιο, και ο τίμιος λαουτζίκος δεν ξέρει τι να πρωτοκατεβάσει.

Ας μπούμε όμως στο ζουμί του κειμένου που δεν είναι άλλο από τις φετινές υποψηφιότητες των Oscar. Φέτος είναι μάλλον η πρώτη φορά που ασχολήθηκα ενεργά με το κινηματογραφικό γίγνεσθαι και τολμώ να πω πως έχω μία σχετική άποψη. Του κώλου μεν, άποψη δε. Στο παρόν εφτάρι λοιπόν θα μιλήσει η πληγωμένη αλήθεια και θα ξεσκεπάσει το πάνελ πιθήκων που απαρτίζουν τα μέλη της κινηματογραφικής εκείνης ακαδημίας. Θα δώσει ένα αίσθημα δικαιοσύνης σε αυτούς που ένιωσαν αδικημένοι και ελπίζουμε κάποιοι αρμόδιοι να νιώσουν επιτέλους λίγη ντροπή.

Τέλος, πριν αρχίσουμε το κατιναριό, ας μιλήσουμε λίγο για αυτή την Ακαδημία (ή The Academy of Motion Picture Arts and Sciences, αν θες). Τσίμπα κάποια απλά στατιστικά (σύμφωνα με την Los Angeles Times):

● To μέσο όρο ηλικίας των μελών της ακαδημίας είναι τα 63
● Το 76% των μελών είναι άντρες
● Το 94% είναι λευκοί.

Τι μας λέει αυτό; Ότι η ακαδημία είναι ένα μάτσο old white dudes, κατά πάσα πιθανότητα προκατειλημμένοι μέχρι αηδίας (γιατί έτσι λέω εγώ ο προκατειλημμένος) και ενδεχομένως σεξιστές. Επίσης στο σουβλάκι βάζουν μαρούλι, προτιμάνε τις γάτες από τους σκύλους και σαν τους ρωτήσεις για το παλμό της νεολαίας το πιθανότερο είναι να σου μιλήσουν για την καινοτόμα τεχνολογία του ντίσκμαν.

Το πόηντ μου είναι πως η εκάστοτε κωλοτρυπίδα τους έχει κοινά με τις απόψεις τους και ορίστε και οι δικές μου.

---

1. Πού είναι το "Lego Movie" ρε ρεμπεσκέδες;

 

Αρχίζουμε από τα βασικά. Δεν σου κρύβω πως πέρασε μία περίοδος που αμφισβητούσα τον εαυτό μου. Μου ψιθύριζαν κάτι άψυχοι στα αυτιά ότι μόνο σε μένα άρεσε η ταινία και πως «ok, 'ντάξει, σιγά τα αυγά», «για ηρέμησε», «ζαχαροπλάστης είναι ο μπαμπάς σου;» και τέτοια. Ήρθαν και οι υποψηφιότητες, δεν ήταν μέσα το "Lego Movie" και άρχισα να αναρωτιέμαι μήπως οι άψυχοι είχαν δίκιο. Τότε ήταν που βρήκα τους συναγωνιστές μου στα Ίντερνετς και η κατακραυγή κατά των ραμολιμέντων της ακαδημίας είχε πλέον όνομα. Και καλά να μην το σηκώσει η ταινία, μία υποψηφιότητα επιβαλλόταν. Δεν είναι δα πως υπήρχε συρφετός animated ταινιών. Εδώ κατάφεραν να προσπεράσουν τον κόσμο που γελά και να δώσουν στο "Boxtrolls" υποψηφιότητα. O λαός είναι με τον Philip Lord και το δημιουργικό του team οι οποίοι φρόντισαν να κοιτάξουν την προσβολή στα μάτια και να χειριστόυν το θέμα μόνοι τους.

---

2. Δικαιοσύνη στον Jake τον Gyllenhaal...



Στα πιο σοβαρά τώρα, η απουσία του Jake Gyllenhaal από τις φετινές υποψηφιότητες είναι πραγματικά κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω. Όποιος είδε το "Nightcrawler", ακόμα και να μην του άρεσε η ταινία (μα γιατί;), είναι αδύνατον να μην παραδεχτεί την ερμηνεία του Gyllenhaal. O τύπο ήταν απλά άλλος άνθρωπος. Δεν χρειάστηκε να κρυφτεί πίσω από εξάωρα σέσσιον μαγικιάζ, να χάσει 40 κιλά ή να ντουκέψει επικίνδυνα, τίποτα. Απλά ταλαντούχο ηθοποιιλίκι. Και πες ρε παιδί μου είσαι παράξενος και δεν σε άγγιξε το "Nightcrawler", από φετινές ταινίες έχεις και το "Enemy", στην οποία πάλι έπαιξε υποδειγματικά. Ελάχιστοι ηθοποιοί μπορούν να παράγουν κάτι στο επίπεδο του "Nightcrawler" και εκείνος το έκανε δύο φορές στην ίδια χρονιά. Η μούτζα επεκτείνεται και παρακάτω...

---

3. ...Λευτεριά στον Α' Ανδρικό Ρόλο



Και ok, δεν σας άρεσε ο Gyllenhaal, είναι δυνατόν να μου βάζετε τον Carell και τον Cooper στη λίστα; Καταρχάς, νισάφι με τον σνάηπερ. Ταινία του 2015 στην οποία έχουν χρησιμοποιήσει τόσο εμφανέστατα ψεύτικο μωρό (!) δεν μπορώ ούτε κατά προσέγγιση να την πάρω στα σοβαρά. Ναι, ξέρω πως δεν έχει σχέση καμία με την ερμηνεία του Cooper, αλλά δικό μου κείμενο είναι και ό,τι θέλω γράφω. Από την άλλη, ναι, ωραίος ο Carell, αλλά όπως πολύ σωστά έχουν αναφέρει κάποιοι, πρώτον, μάλλον πιο καλά θα χώραγε στη λίστα των β’ ανδρικών ρόλων, και δεύτερον, μεγάλο ποσοστό της ερμηνείας του οφείλεται στο εκπληκτικό μακιγιάζ που του κάνανε. Ναι, είναι ωραίο να βλέπεις τον Carell να επεκτείνει το υποκριτικό του ταλέντο σε άλλα κινηματογραφικά είδη, αλλά ok, μπάστα. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο GYLLENHAAL;

---

4. Δεν σας έκατσε τις δεκαοχτώ πρώτες φορές, δεν θα σας κάτσει ούτε την δέκατη ένατη



Ok, το καταλάβαμε, έχετε ομαδικώς κάψες για την Meryl Streep. Σε διαφήμιση λαβασκιρί να 'παιζε, πάλι θα της έδιναν υποψηφιότητα. Γενικά, το όλο ανέκδοτο με τη Streep έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που ούτε στοίχημα δεν μπορείς να το παίξεις. Ποτέ κανείς δεν αμφισβήτησε το ταλέντο της, αλλά είναι σίγουρο πως και η ίδια έχει κουραστεί από την όλη φάση. Έχουμε φτάσει δηλαδή στο σημείο να χάνεται η αξία της εν λόγω βράβευσης γιατί και cameo τον εαυτό της να κάνει σε ταινία, όλοι ξέρουμε πώς θα πήγαινε η ιστορία. Δεν το 'χω δει το "Into The Woods", γιατί πού καιρός για μιούζικαλ, αλλά αρνούμαι να πιστέψω πως η Streep ντυμένη κουρελού μάγισσα είναι ο συγκλονιστικότερος δευτεραγωνιστικός ρόλος που είδαν εφέτος οι ακαδημαϊκοί. Το απόλυτο πείραμα θα ήταν να γίνει biopic της ζωής του Leonardo DiCaprio με τη Streep στο ρόλο του Leo. Να σας δω.

---

5. Πού είναι το "Gone Girl";



Μπορεί κάμποσοι δικαίως να πιστεύουν πως δεν ήταν και η καλύτερη ταινία στη φιλμογραφία του Fincher, μπορεί επίσης η ρετσινιά του Ben Affleck να επηρέασε άλλους τόσους, αλλά διάολε είναι η μόνη φετινή ταινία η οποία με είχε να τη σκέφτομαι κάμποσες μέρες μετά την προβολή της. Το άγχος που μου δημιουργήθηκε μέσα στην αίθουσα με έκανε να αναρωτηθώ εάν όντως διασκέδαζα, μα στην τελική, αυτό από μόνο του λέει κάτι για το ποιόν της ταινίας. Το θέμα είναι οι ακαδημαϊκοί αυτοί έχουν δικαίωμα να προτείνουν μέχρι δέκα ταινίες τη χρονιά (είναι πολλές; μπορεί, αλλά αυτό είναι κουβέντα για άλλη στιγμή), και φέτος πίστεψαν πως μονάχα οχτώ αξίζουν την υποψηφιότητα. Και ok, δεν θα κουράσω άλλο για το "Nightcrawler", αλλά σοβαρά τώρα, και το "American Sniper" και το "Theory Of Everything" ήταν καλύτερα από το "Gone Girl"; Στα του "Theory", μιλάμε σίγουρα για πολύ όμορφη ταινία και δεν θα στενοχωρηθώ καθόλου αν το σηκώσει ο συμπαθέστατος Eddie Redmayne το Α' Ανδρικό, αλλά ως εκεί, τίποτα το special. Για το "Gone Girl" δεν λέω ότι πρέπει να νικήσει, γιατί αν δεν το πάρει ο "Birdman" θα βγω να κάψω κανένα σινεμά, αλλά σίγουρα ένα hat-tip στο σύνολο του έργου χρειαζόταν. Στηρίζουμε με πάθος Rosamund για Α’ Γυναικείο.

---

6. Όξω γέρο.



Τα σχόλιά μου στην εισαγωγή εδώ αποσκοπούν. Όλες οι υποψηφιότητες στους υποκριτικούς ρόλους ανήκουν σε λευκούς ηθοποιούς. Δεν κουράζομαι να αναφέρω πως δεν είμαι κανένας υπέρμαχος του political correctness ή του for-stats diversity, αλλά όταν ας πούμε έχεις σαν προτεινόμενη ταινία της χρονιάς ένα έργο που πραγματεύεται τη ζωή του Μartin Louther King ("Selma") και δεν μπορείς να βγάλεις έστω μία υποψηφιότητα, κάτι βρωμάει άσχημα, και μάλλον είναι οι πάνες ακράτειας των ακαδημαϊκών. Πράγματα καινοτόμα, φρέσκα, γρήγορα και με ιδιαίτερο χιούμορ (βλέπε "Lego Movie", γαμώτο) περνάνε στο ντούκου, γιατί ο γέρος θέλει να δει άλλη μία από τα ίδια και να τιμήσει και τον Μιγιαζάκι που κάποιος πριν από χρόνια του ’χε πει πως είναι καλός και το θυμήθηκε. Βρε ουστ (γαμάει ο Μιγιαζάκι).

Βέβαια, από την άλλη με αναγκάζουν να μασήσω λίγο τα λόγια μου, γιατί 4 στις 8 υποψηφιότητες για καλύτερη ταινία είναι φρέσκιες, φανταστικές, indie παραγωγές, αλλά ας μην εστιάσουμε εκεί, ας γκρινιάξουμε για τους γέρους!

---

7. Η ΕΛΙΤ



Πέρα από τη Streep, είναι ηλίου φαεινότερον πως κάθε χρόνο υπάρχουν ορισμένα ονόματα στα οποία απλά έχουν μία ανεξήγητη αδυναμία τα μέλη της ακαδημίας, είτε μιλάμε για ηθοποιούς, είτε μιλάμε για σκηνοθέτες. Ένα από αυτά πχ είναι πλέον ο Bradley Cooper. Δεν ξέρω πως μπαίνει κανείς σε αυτή την ελίτ, αλλά είναι τόσο κουραστικά προβλέψιμη που -όπως και με την περίπτωση Streep- μειώνουν την αξία του θεσμού, και μειώνοντας την αξία του θεσμού, μου δίνεις όλο και λιγότερη όρεξη να σου γκρινιάζω. Ξεπεράστε τα κόμπλεξ, τα απωθημένα και τις παρωπίδες σας και παίχτε λίγο με το φρέσκο και όχι με τη λυκειακή νοοτροπία της κλίκας. Η νεότερη γενιά έχει άπειρο ταλέντο (πολύ χάρηκα με την υποψηφιότητα του Cumberbatch για παράδειγμα) και ήρθε η ώρα να το αναγνωρίσουμε.