Μιας και σαν M - pire Of Evil (το σχήμα που είχαν οι Demolition Man και Mantas) δεν φαινόταν να εντυπωσιάζει πολύ κόσμο και δράττοντας της ευκαιρίας που τους δόθηκε να παίξουν σ’ένα Keep It True μαζί με τον Abaddon αποφασίστηκε να προχωρήσουν και οι τρείς σαν Venom Inc. Η εμφάνιση τους στο φεστιβάλ είχε μεγάλη επιτυχία και αφού το playlist περιλάμβανε κλασσικά τραγούδια με παρών τα δύο τρίτα της ανίερης τριάδας σίγουρα η επιλογή είναι σωστή. Προφανώς είναι λίγο παράξενο να έχουμε δύο group υπό το όνομα Venom αλλά αφού είναι πιθανότερο να πάρει ο Παναιγιάλειος πρωτάθλημα παρά η αυθεντική σύνθεση να μείνει σταθερή για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να πλακωθούν ας είμαστε ικανοποιημένοι ως έχει. Και ας μη ξεχνάμε ότι ένα εκπληκτικό άλμπουμ σαν το "Prime Evil" ηχογραφήθηκε από τους εν λόγω κυρίους.
Ομολογώ ότι ήμουν αρκετά προκατειλημμένος πριν ακούσω το "Ave" βλέποντάς το σαν εταιρικό πυροτέχνημα. Είναι πολύ κουραστική η προσήλωση του metal κόσμου στα ονόματα, ουσιαστικά κόβοντας οποιαδήποτε αντικειμενική κριτική ή ακρόαση στη μουσική και εστιάζοντας στο θεαθήναι. Έτσι οι εταιρίες αλλά και οι ίδιοι οι μουσικοί με τους μανατζαρέους από πίσω κοιτούν πώς να θέλξουν τον εκάστοτε ακροατή - θεατή συναυλίας με τον αντίστοιχο τρόπο. Αυτό έχει σαν συνέπεια οι M - pire Of Evil να παίξουν σε Αθήνα και Πάτρα με περίπου 100 νοματαίους σύνολο (και στα δύο live!) ενώ αν έρχονταν τώρα πιθανώς θα γινόταν χαμός, όπως έγινε και στο φεστιβάλ στη Γερμανία. Τώρα είτε ο κόσμος έχει φετίχ με τα τύμπανα του Abaddon είτε διαμορφώνει τα ακούσματα του από τα πρέπει που οικοδομούν τα metal brandnames. Φρονώ το δεύτερο.
Αυτά μικρή σημασία έχουν αφού είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε ότι το "Ave" δε χαιρετάει μόνο το Σατανά αλλά και κάθε φίλο της μουσικής των Venom. Αν και δε γίνεται αντιληπτό από την αρχή ο δίσκος έχει αρκετή ποιότητα μέσα και σίγουρα αξίζει προσοχής. Με μοναδικό μειονέκτημα τη χωρίς λόγο επανάληψη σχεδόν αυτούσιων παλιών κλασσικών riff όπως στο "Forged In Fire" (μάλλον για να δείξουν τη σύνδεση με το παρελθόν) το ντεμπούτο αυτό έχει πολλά και δυνατά τραγούδια. Ο κράχτης "Dein Fleisch" με το video clip ίσως είναι και το πιο ενδεικτικό αφού φεύγει αρκετά από το όλο κλίμα του δίσκου και παρουσιάζει μια διαφορετικότητα. Εμπνευσμένο από τις θέλξεις της σάρκας, η αρχική ψιθυριστή ερμηνεία του Demolition Man ομοιάζει με το να βγάζεις τα απόκρυφα από μέσα σου και να τα φέρνεις στο φώς. Το τραγούδι έχει ένα σκοτεινό στυλ, βουτηγμένο στην ακολασία και πραγματικά αποτελεί highlight. Speedιές όπως τα "Time To Die" ή το "Metal We Bleed" είναι ικανά να ξεσηκώσουν ενώ δε μπορώ να μη σχολιάσω το "Ave Satanas" και κυριοτέρων το "The Evil Dead" που θα γίνουν κατευθείαν αγαπητά από τις Venom legions.
Ο Dolan είναι σε φόρμα και αυτό το καταλαβαίνεις στο τι προσφέρει και στα μέτρια τραγούδια. Το chorus στο "Blood Stained" ή καλύτερα στο "Preacher Man" ο τύπος βγάζει χαρακτήρα και πάθος. Σίγουρα σε πολλά σημεία πατάει πάνω στον Μεγάλο αλλά το λαρύγγι του βγάζει βρυχηθμούς λιονταριού. Στο "War" ο Mantas έχει γράψει ένα ωραίο solo και γενικά σε κερδίζει με την απόδοσή του ενώ ο γίγαντας Abaddon ζωγραφίζει με τα κύμβαλα ακολουθώντας τις δομές των τραγουδιών. Μπορεί γενικά να λέει ο καθένας ότι θέλει για τεχνικές, ορθό παίξιμο κτλ αλλά ο κύριος Bray βαράει με δύναμη και αυτό έχει σημασία.
Νομίζω ότι το "Ave" αφήνει πολύ πίσω το "Hell To The Holy" και είναι μεγάλη έκπληξη ότι είναι τόσο καλό. Συνυπολογίζοντας και το πόσο δυνατά ήταν τα "Fallen Angels" και "From The Very Depths" η τρέχουσα δεκαετία κάνει τις λεγεώνες έτοιμες να βγουν από τα έγκατα και να πάρουν στο κυνήγι αλλόθρησκους.
