TesseracT

Το όνομα των TesseracT εξαπλώθηκε σαν φωτιά τον τελευταίο χρόνο, μετά την κυκλοφορία του "One". Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που οποιοδήποτε όνομα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα καταφέρνει να χαρακτηρισθεί ως ηγετικό και πρωτοπόρο σε ένα (όσο φρέσκο κι αν είναι) ιδίωμα. Δεδομένα πλέον djent και TesseracT είναι όροι συνυφασμένοι, κάτι που αποτελεί τεράστιο επίτευγμα, όπως και να το κάνουμε.

Στο ένα έτος που μεσολάβησε, κατάφεραν (σχεδόν μόνοι τους) να δημιουργήσουν σχολή και περιόδευσαν εντατικά σε υποστήριξη του άλμπουμ, όμως επειδή όλα δεν μπορούν να πηγαίνουν δεξιά, βρέθηκαν ξαφνικά να πρέπει να αλλάξουν τραγουδιστή. Ο Daniel Tompkins, που θεωρώ πως συνέβαλε σημαντικά στην επιτυχία του πρώτου άλμπουμ, εγκατέλειψε νωρίς το πλοίο, μάλλον ανεξήγητα, καθώς το συγκρότημα φαινόταν να έχει ανοδική πορεία και τη θέση του ανέλαβε ο αμερικάνος Elliot Coleman, παρόλο που δεν είχε κάποιο σημαντικό παρελθόν να επιδείξει. Από ότι φαίνεται την πρώτη κρίση κατάφεραν να την περάσουν χωρίς απώλειες.

Η κυκλοφορία του "Perspective" EP έχει, λοιπόν, διττό ρόλο. Αφενός, να κερδίσει λίγο χρόνο η μπάντα, που όπως πληροφορηθήκαμε ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει πολύ σύντομα το δεύτερο άλμπουμ της και αφετέρου να παρουσιάσει τον Coleman στον υπόλοιπο κόσμο που δεν είχε την ευκαιρία να τους δει ζωντανά. Η πρώτη ιδέα είχε δοθεί μέσω το video για "Eden 2.0", που αφορά σε επανεκτέλεση του "Eden" με τον Coleman στα φωνητικά, το οποίο περιλαμβάνεται και σε αυτό το EP, ενώ ένα ακουστικό show που έδωσαν στις Η.Π.Α. τους ώθησε στο να ηχογραφήσουν κάποιες ακουστικές εκτελέσεις τραγουδιών από το ντεμπούτο άλμπουμ.

Συγκεκριμένα, τα "Perfection", "April" και "Origin" αποδίδονται με την αναμενόμενη ποιότητα και καθαρότητα, ενώ είναι ξεκάθαρο πως ο Coleman θα διαφοροποιήσει σημαντικά το τελικό προϊόν σε σχέση με τον Tompkins, χωρίς ακόμα να είμαι σε θέση να εκφέρω ξεκάθαρη άποψη αν αυτό είναι προς το καλύτερο ή το χειρότερο. Πάντως, έχει μια σχεδόν pop και ιδιαίτερα χαρακτηριστική χροιά, διαθέτει μάλλον μεγαλύτερο εύρος ερμηνείας και για κάποιο λόγο μου ακούγεται πολύ «άγγλος», παρότι αμερικάνος. Το highlight του EP, πάντως, είναι η διασκευή στο "Dream Brother" του Jeff Buckley, όπου πέραν της μουσικής διαφοροποίησης δίνει και διαπιστευτήρια ερμηνευτικής ικανότητας από τον Coleman. Επίσης, το "Origin" ξεχωρίζει με άνεση ακόμα και σε αυτή την εκτέλεση, όντας ίσως το πιο εντυπωσιακό τραγούδι των TesseracT.

Με το TesseracT αυτή την περίοδο να είναι στη μόδα, λόγω της ταινίας "The Avengers", η οποία σπάει (δικαίως) τα ταμεία, το συμπέρασμα είναι ένα. Στη γεωμετρία, στα comics και στο djent... nerds do it better.

Περιμένουμε ήδη με ανυπομονησία το νέο άλμπουμ.