Tedeschi Trucks Band

Revelator

Sony Masterworks (2011)
Από τον Αντώνη Μουστάκα, 05/08/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Υπάρχουν μουσικές που έχουν φτιαχτεί για χέρια υψωμένα σε γροθιά και αγριεμένα πρόσωπα. Υπάρχουν άλλες για χέρια που προσφέρουν τσιγάρο σε συνοφρυωμένα πρόσωπα. To "Revelator" -σαν τον ήλιο στο εξώφυλλό του- σε αναγκάζει να κλείσεις με ευχαρίστηση τα μάτια και να σηκώσεις τα χέρια ψηλά για να απολαύσεις τη ζεστασιά του.

Ακριβώς όπως η πρώτη επίσκεψη στη μαγευτική παραλία που περίμενες πώς και πώς μετά από ένα χρόνο στη βιασύνη και τη βρωμιά της μεγαλούπολης, η γλυκύτητα αυτού του άλμπουμ θα σε κάνει να ξεχάσεις τη μετριότητα, τη μιζέρια και τα δήθεν της μουσικής σκηνής.

Η Susan Tedeschi και ο Derek Trucks αποτελούν ομάδα σε ζωή και μουσική εδώ και πολλά χρόνια. Το μόνο που έλειπε από αυτή τη συνύπαρξη ήταν μια ολοκληρωμένη δισκογραφική συνεργασία. Με νέα ματιά και καινούργια 11μελή ομάδα, οι δύο τους ενώνουν τις δυνάμεις τους με σκοπό τη δημιουργία μιας αληθινά ουσιαστικής δουλειάς.

Η λέξη ομάδα είναι και το κλειδί εδώ, με το κάθε μέλος να προσφέρει το κατάλληλο συνθετικό για ένα αποτέλεσμα που αποτελεί ένα πραγματικά υπέροχο απόσταγμα όλης σχεδόν της αμερικανικής μουσικής παράδοσης. Country, blues, soul, funk και φυσικά rock ήχοι μπολιάζονται με σεβασμό προς την παράδοση του κάθε ιδιώματος - από μουσικούς που αγαπούν τη μεγάλη αυτή τέχνη χωρίς στεγανά και κατηγοριοποιήσεις. Με προτεραιότητα τη σύνθεση και την ενορχήστρωση, το "Revelator" εκπλήσσει με το συγκρατημένο jamming του.

H διαφορά των βιρτουόζων σαν τον Trucks με τους χιλιάδες κιθαρίστες που απλώς αντιγράφουν τον Jimmy Page, τον Neil Young, τον Duane Allman και τους υπόλοιπους πρωτοπόρους είναι ότι έχουν μελετήσει όχι μόνο αυτούς αλλά και τις επιρροές τους. Έχουν δηλαδή συνολική άποψη για τη μουσική που υποστηρίζουν, κάτι που τελικά τους απελευθερώνει αντί να τους φυλακίζει. Βάλτε στην εξίσωση και το southern rock ομαδικό πνεύμα που κουβαλά από τους Allman Brothers, που του επιτρέπει να αφήνει να «αναπνέουν» και οι υπόλοιποι μουσικοί, χωρίς να τους καπελώνει, και έχετε μια καλή ιδέα για το φαινόμενο Derek Trucks. Ένα φαινόμενο το οποίο σέβεται ολόκληρη η μουσική πιάτσα, όχι απλά γιατί παίζει την καλύτερη slide κιθάρα, αλλά γιατί είναι ένας πραγματικά ολοκληρωμένος μουσικός με ανοικτά αυτιά προς όλες τις κατευθύνσεις - από το Μισισιπή μέχρι τη μακρινή Ινδία.

Από την άλλη, έχουμε τη δύναμη που ονομάζεται Susan Tedeschi, η οποία ενώνει μέσα από τις ερμηνείες της όλα τα άγια λαρύγγια -θηλυκά και αρσενικά- της αμερικανικής μουσικής παράδοσης. Πετυχημένη καλλιτεχνικά αλλά και εμπορικά (δεν είναι πολλοί οι blues καλλιτέχνες που μπορούν να επιδείξουν άλμπουμ με 500.000 πωλήσεις μόνο στις ΗΠΑ), καταθέτει ψυχή χωρίς να προσπαθεί να γείρει προς ένα συγκεκριμένο στυλ. Έχει αυτοπεποίθηση, η οποία πηγάζει από την εμπειρία της και κυρίως από τις φοβερές της φωνητικές ικανότητες.

Η υπόλοιπη ομάδα προσφέρει παίξιμο υψηλής στάθμης - μια πραγματική big band, με τα πνευστά, τα πλήκτρα, τους δύο percussionists (μη χαλάμε και τις παραδόσεις) και τις μαύρες δεύτερες φωνές της να πασπαλίζουν αβίαστα το εγχείρημα με τη δική τους μαγεία.

Μετά τα πρώτα ακούσματα το αυτί ξεχωρίζει τα "Bound For Glory" -ένα μοντέρνο gospel που πραγματικά αφήνει όλους τους συμμετέχοντες να λάμψουν-  και το funky "Learn How To Love" που θα οδηγήσει τους λάτρεις της κιθάρας σε πολλές συνεχόμενες ακροάσεις. Φοβερή μπασογραμμή, εκπληκτικά σόλο κιθάρας από τον Trucks, με την Tedeschi να απογειώνει τελικά το αποτέλεσμα. Όσο οι ακροάσεις πολλαπλασιάζονται αποκαλύπτονται και τα υπόλοιπα διαμάντια.

Η στιγμή της Susan είναι το "Until You Remember", στο ερωτικό αυτό blues που θα ρίξει σε περισυλλογή πολλές τραγουδίστριες, ενώ το soul "Midnight In Harlem" είναι ένα μάθημα στους show off κιθαρίστες για το πώς γίνεται να είσαι και απλός, μελωδικός και βιρτουόζος ταυτόχρονα.

Κόντρα στην εποχή που θέλει να μας κάνει να ξεχάσουμε την αξία του άλμπουμ, αυτή η δουλειά δε φτιάχτηκε για συνοδεία στο chat μέσω messenger, ούτε για playback στο YouTube, ενώ στην επόμενη καρτέλα παίζω Farmville και πίσω μου βρίσκεται ανοιχτή και η τηλεόραση. Αν έχετε ξεχάσει πως είναι η αίσθηση να απολαμβάνεις αφοσιωμένος σοβαρή μουσική σε καλή ποιότητα, το άλμπουμ αυτό δεν είναι για εσάς. Στρίψτε δια του Fileserve με την ασφαλή ταχύτητα των 128 Kbps προς τους γνωστούς προορισμούς. Σκεφτείτε μόνο (παραφράζοντας τη γνωστή ρήση με την ατζέντα και τη ζωή) ότι ο γεμάτος σκληρός δίσκος δε σημαίνει απαραίτητα γεμάτη μουσική ζωή.

15 seconds review (εμπρος στον rock ψυχίατρο):

Ο ψυχίατρος έφυγε διακοπές με την κόπια του "Revelator" που του έκανα δώρο. Εγώ σε ποιόν θα τα πω για το άλμπουμ; Σε ελληνόφωνο site γράφω...
  • SHARE
  • TWEET