Sunn O))) & Ulver

Οι O'Malley και Rygg, οι οποίοι επιμελήθηκαν εξ' ολοκλήρου της παραγωγής αυτού του δίσκου, έχουν δείξει από τις τελευταίες τους δουλειές, "Monoliths & Dimensions", "Wars Of The Roses" και "I.X - VI.X", ότι κινούνται στα ίδια πειραματικά ambient / drone μονοπάτια που σιγά - σιγά τους απομάκρυναν από doom, black, noise και άλλα metal παρακλάδια που τους είχαμε συνηθίσει στο παρελθόν.

Για τις τρείς συνθέσεις που παρουσιάζονται σε αυτή την πολυαναμενόμενη συνεργασία εργάστηκαν οι: Greg Anderson, Stephen O'Malley, Daniel O'Sullivan, Kristoffer Rygg, Jørn H. Sværen, Tore Ylwizaker, Ole-Henrik Moe (βιόλα), Kari Rønnekleiv (βιολί), Stig Espen Hundsnes (τρομπέτα) και Tomas Pettersen. Η ηχογράφηση έγινε ζωντανά στο Crystal Canyon studio των Ulver, το 2008 στο περιθώριο της εμφάνισης των Sunn O))) στο Øya festival.

Τα 35 λεπτά των τριών αυτών πειραμάτων είναι αυτό ακριβώς που περιμέναμε από αυτή την συνεργασία. Μόνο στο άκουσμα των ονομάτων, όσοι παρακολουθούν την εξέλιξη και την στροφή των δύο συγκροτημάτων στο πέρασμα των χρόνων προσδοκούσαν σε αυτό το dark ambient παραμύθι που παρουσιάζει μια μοντέρνα θορυβώδη μορφή κλασικής μουσικής. Πως να μην συμφωνήσω με το δελτίο τύπου το οποίο εξηγούσε ότι έχουμε να κάνουμε με «τρία μέρη που είναι ρευστά, σαν τη ροή του μάγματος κάτω από τον φλοιό της Γης, υπερηχητικά απελευθερωμένα, απρόβλεπτα κοσμικά, στοιχειωτικά και ενθουσιώδη, αλλά την ίδια ώρα τελετουργικά και πανέμορφα».

Σίγουρα το "Eternal Return" είναι το καλύτερο κομμάτι σε σχέση με τα άλλα δύο. Είναι το περισσότερο τραγούδι του δίσκου, καθώς έχει μια πιο πραγματική δομή. Έχει αρχή μέση και τέλος και διαθέτει ένα περισσότερο post-rock τοπίο. Ακούμε φωνητικά του Rygg που θυμίζουν πρόσφατες δουλειές του. Σίγουρα η πιο Ulver σύνθεση της κυκλοφορίας. Θα μπορούσε να είναι άνετα στις τελευταίες κυκλοφορίες των Νορβηγών. Το "Let There Be Light" αφήνει μια αίσθηση ανεκπλήρωτου και θυμίζει δουλειές καλλιτεχνών όπως ο thisquietarmy και Tim Hecker. Όσοι έχουν ακουστά τους Elend θα βρουν σ' αυτές τις συνθέσεις κάποια κοινά σημεία. Αυτό το νεοκλασικό ύφος και το darkwave όχημα που περιπλανιέται από πίσω κάνουν το όλο εγχείρημα τόσο σκοτεινό και απροσδιόριστο. Στο κλείσιμο του έχει ένα κατά βάθος post ύφος καθώς θόρυβοι και drones πέρανε πέρα δώθε και σε σφαλιαρίζουν αδιάκοπα. Το "Western Horn" μετά, κρατάει δυνατά τα μπάσα και διαθέτει μια πιο drone-doom μυρωδιά, όπως μας έχουν μάθει χρόνια τώρα οι Sunn, χωρίς βέβαια να πλησιάζει metal μουσικές. Στο βάθος τα έγχορδα των Ulver κάνουν την τελική ζημιά. Έτοιμο για να σου δημιουργήσει μια ανυπόφορη υπερένταση στα μηνίγγια που μπορεί να σε στείλει για τα καλά. Σαν να σε πλησιάζουν σμήνη από επιθετικά έντομα, να μην σε τσιμπάνε, αλλά να σε τυρρανούν ανελέητα.

Το εξώφυλλο, ένας κύκλος μέσα σε έναν ρόμβο, που και τα δύο είναι μέσα σε ένα τετράγωνο, μου θυμίζει (μην κοροϊδέψετε) μια πιο ματωμένη εκδοχή της Βραζιλιάνικης σημαίας. Το τελικό αποτέλεσμα μουσικά, είναι κοντά στις προσδοκίες μου και απευθύνεται σε φίλους των συγκροτημάτων, αλλά και ψαγμένους ambient, drone, free jazz, noise, chamber, neoclassical και avant-garde τύπους.