Redkey

Άραγε πόσοι από εσάς θυμάστε τους Γερμανούς Heaven's Gate; Η εν λόγω μπάντα ήταν μια από τις καλύτερες στη δεκαετία του '80. Με τον ήχο και τις μελωδίες των κομματιών τους κατάφεραν να θέσουν εαυτούς ως ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα εκείνη την εποχή.

Ξεκίνησαν δισκογραφικά την καριέρα τους το 1988 με το album - κολοσσό "In Control". Η συνέχεια ιδανική: "Open The Gate... And Watch" το 1990, "Livin' In Hysteria" το 1991, "Hell For Sale (live)" το 1992. Από εκεί και πέρα άλλαξαν το στυλ τους σε κάπως πιο progressive ήχους και έτσι τα albums "Planet E." (1996) και "Menergy" (1999) δεν ήταν άσχημα απλά δεν είχαν τη χάρη και τη μαγεία του παρελθόντος.

Γύρω στο 1999 τα ίχνη της μπάντας χάθηκαν. Οι Heaven's Gate είχαν 5 πολύ καλά μέλη, 2 όμως από αυτά κατάφεραν να έχουν μια αξιόλογη περαιτέρω καριέρα. Ο Thomas Rettke, με συμμετοχή σε album των Rhapsody, Edguy, Running Wild, Victory,Kamelot, Aina κλπ, αλλά και ο κιθαρίστας Sascha Paeth, με συμμετοχή από την πλευρά του παραγωγού σε albums των Sieges Even, Gamma Ray, Rhapsody, Angra κλπ, κατάφεραν να κρατήσουν το όνομα τους ζεστό, αποδεικνύοντας ότι οι καλοί δεν περνάνε απαρατήρητοι. Οι δύο αυτοί μουσικοί είχαν βίους αντίθετους μέχρι φέτος που ξανασυναντήθηκαν μετά από αρκετά χρόνια. Η παντρειά αυτή γέννησε τους Redkey.

Όταν πρωτοπήρα το cd στα χέρια μου είχα μεγάλη αγωνία για το τελικό αποτέλεσμα αφού και οι δύο μουσικοί μου είναι πολύ αγαπητοί. Ευτυχώς δε με απογοήτευσαν.

Οι Redkey μπορεί να έχουν κάπως άσχημο όνομα, έχουν όμως για μένα το κλειδί της επιτυχίας. Αποτελούν σίγουρα την ηχητική εξέλιξη των Heaven's Gate, ακούγοντας όμως το album φαίνεται ξεκάθαρα ότι λοξοκοιτάνε στο παρελθόν, όχι μόνο το ευρωπαϊκό (σε Αγγλία, μια και έχουν αρκετά NWOBHM και Judas Priest στοιχεία, και φυσικά Γερμανία) αλλά και πέρα του Ατλαντικού, με σαφείς αναφορές σε groups όπως οι Racer X, Vicious Rumors και εν γένει όλο το τότε στυλ.

Η αγάπη τους για το παρελθόν αποδεικνύεται ακόμα και από το εξώφυλλο το οποίο θυμίζει το γνωστό λογότυπο των Judas Priest. Ο δίσκος από την αρχή μέχρι το τέλος είναι διανθισμένος από μελωδίες και κομμάτια που σου μένουν στο μυαλό. Όλη η μπάντα, παρόλο που τα 3 υπόλοιπα μέλη δεν είναι πολύ γνωστά, έχει κάνει ένα πολύ δυναμικό rhythm section. Η εμπειρία και η μαεστρία των Rettke και Paeth αλλά και η χημεία τους με τα αλλά μέλη είναι εμφανέστατη, δίνοντας ακόμα περισσότερους πόντους στο τελικό αποτέλεσμα.

Πιστέψτε με, πολλές europower μπάντες θα ήθελαν να παίζουν έτσι. Η παραγωγή, παρόλο που διανύουμε το 2006, παραμένει αρκετά παλιομοδίτικη. Ο Paeth, όντας πολύπειρος πίσω από την κονσόλα, έχει δώσει ένα αμιγώς '80s συναίσθημα σε όλο το δίσκο.

Τους Redkey τους συνιστώ ανεπιφύλακτα, ειδικά στους οπαδούς που έχουν μεγαλώσει με τους ήχους των '80s. Οι υπόλοιποι ας το ακούσουν για να δουν πως φαίνεται μια ηλιαχτίδα μέσα από τη συννεφιά. Κρίμα που δε βγαίνει σε βινύλιο η συγκεκριμένη κυκλοφορία.