M83

Η δυνατότητα της μουσικής να "ντύνει" και να δημιουργεί εικόνες ανέκαθεν προκαλούσε ορισμένους καλλιτέχνες να εμπνευσθούν από τις συγκεκριμένες ιδιότητες της, είτε ασχολούμενοι με το score κάποιου film, είτε απλά φτιάχνοντας ένα δίσκο στον οποίο ο ήχος αποτελεί το σημείο αναφοράς με την εικόνα να διεκδικεί την ύπαρξη της στον εγκέφαλο του ακροατή, μέσα πάντοτε σε ένα αφηρημένο πλαίσιο που ο δημιουργός ορίζει. Ένας τέτοιου είδους δίσκος είναι το "Before The Dawn Heals Us".

Ο Athony Gonzalez, ιθύνων νους των M83, δημιουργεί ένα απολύτως ατμοσφαιρικό album με ήχο βασισμένο σε αναλογικά synthesizers που θυμίζουν έντονα την πρώτη περίοδο των Tangerine Dream αλλά και τις νεωτεριστικές αναζητήσεις του Jean Michel Jarre. Τα 15 tracks, που συνδυάζουν με θαυμαστή ισορροπία την instrumental διάθεση του δημιουργού τους και τη χρήση φωνητικών, εισάγονται με το "Moonchild", ένα ομιχλώδες κομμάτι που ευθύς εξ' αρχής δείχνει την κινηματογραφική αίσθηση που ο Gonzalez θέλει να δώσει στο εγχείρημα του. Το μελωδικό "Farewell / Goodbye" φιλοξενεί στα φωνητικά την Lisa Papineau και θυμίζει κάτι από Air, ενώ οι ambient στιγμές του δίσκου αντιπροσωπεύονται με το ονειρικό "I guess I 'm Floating". Το "Don't Save Us From The Flames" δείχνει το δρόμο για ένα indie ηλεκτρονικό ήχο και μαζί με το "*", όπου οι κιθάρες εμφανίζονται στο προσκήνιο σε μια ηχητική πανδαισία που φέρνει στο μυαλό τις πρώτες απόπειρες του Moby, αποτελούν το εντασικό στιγμιότυπο του δίσκου. Τα γεμάτο αγωνία λόγια της ηθοποιού Kate Moran στο "Car Chase Terror" μεταμορφώνουν τον Gonzalez σε σκηνοθέτη μιας φανταστικής ταινίας την οποία ο εγκέφαλος του έχει επινοήσει, ενώ το "In The Cold I'm Standing" θα μπορούσε εύκολα να συμπεριλαμβάνεται στο score του "Heat", τη σκηνοθετική μπαγκέτα του οποίου κρατάει ο Michael Mann.

Το "Before The Dawn Heals Us" είναι ένα φιλόδοξο κολάζ ήχων με δυνατή συνοχή, συνεχείς εναλλαγές διάθεσης, αρχή και τέλος. Το μόνο στοιχείο που θα μπορούσε να προβληματίσει είναι κάτι το οποίο, ενδεχομένως, θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως ένα ακόμα δυνατό του σημείο. Η δυναμική του δίσκου αντλείται, κατά κύριο λόγο, από το σύνολo του και όχι από τις επιμέρους στιγμές του, πράγμα που αυτομάτως υποδηλώνει την απουσία κάποιων στιγμών που με τη δυναμική τους ξεχωρίζουν έντονα από το σύνολο και δημιουργούν σημεία απογείωσης κατά τη διάρκεια της ακρόασης του album.

Όπως είναι ευνόητο, το αν το συγκεκριμένο στοιχείο αξιολογηθεί θετικά ή αρνητικά έγκειται στην υποκειμενική κρίση του καθενός, αν και δεν πρέπει, εκτός από τις απαιτήσεις του ακροατή, να μην κοστολογούνται οι προθέσεις του δημιουργού, που στην προκειμένη περίπτωση σχετίζονται με αφαιρετική δημιουργία εικόνας στα πλαίσια μιας κινηματογραφικής αισθητικής.