Bosse-De-Nage

Λυπάμαι που ενώ δισκογραφούν κοντά μια δεκαετία δεν έτυχε να τους ακούσω / μάθω ποτέ. Ντροπή μου. Για να μην νιώσεις σαν κι εμένα και εφόσον σου αρέσει η μοντέρνα ακραία και συνάμα ατμοσφαιρική μουσική που στηρίζεται σε black metal συνταγές, κάνε μια χάρη στον εαυτό σου και άκου τους. Μην αρκεστείς μόνο στην φετινή κυκλοφορία, η οποία είναι και η πλέον καλοφτιαγμένη τους, αλλά άκου και τα τρία προηγούμενα άλμπουμ που, παρότι ουσιαστικά δεν τιτλοφορούνται, θα τα βρεις είτε ομότιτλα με την μπάντα ή σαν "Ι", "ΙΙ" και "ΙΙΙ".

Η σύγκριση με Deafheaven (έχουν κυκλοφορήσει και split μαζί) είναι αναπόφευκτη. Το "All Fours" προσπαθεί να συγκεντρώσει όλη την εμπειρία και την έμπνευση των προηγουμένων τριών προσπαθειών τους, για να μας παρουσιάσει ό,τι καλύτερο έχουν βγάλει μέχρι στιγμής οι Αμερικάνοι. Με αυτόν τον δίσκο νομίζω καταφέρνουν να ξεφύγουν από τις επιρροές τους και να παρουσιάσουν κάτι δικό τους, κάτι ξεχωριστό και κάτι όμορφο.

Ναι, ανήκουν στην σκηνή του USBM και έχουν πολλά στοιχεία που θα τους έφερναν κοντά στους πρωτεργάτες του μοντέρνου και ατμοσφαιρικού black metal ήχου, αλλά κάπου καταφέρνουν να ξεχωρίσουν από την μάζα. Οποιεσδήποτε συγκρίσεις και αναφορές σε τρίτους, λοιπόν, από εδώ και πέρα κομμένες. Η μπάντα κατάφερε να συγκεντρώσει όλο της τον οίστρο και να δημιουργήσει μια διαφορετική και εξελιγμένη post-rock μουσική που βασίζεται σε black γκάζια και hardcore βία. Οι φωνές αναλώνονται κυρίως σε κραυγές και ακραία ουρλιαχτά που περιστασιακά αναμιγνύονται με ιντερλούδια ομιλίας. Μπάσο και κιθάρες ακούγονται πεντακάθαρα, χωρίς να χάνουν την απαιτούμενη βρωμιά που τους αρμόζει. Τα τύμπανα ακούγονται ωμά. Από το ξεκίνημα με το "All Night" δηλώνουν πόσο άγριοι μπορούν να γίνουν. Οκτώ και, λεπτά σαδισμού, μαζοχισμού και ανωμαλίας. Οκτώ λεπτά που περιέχουν τα πάντα. Εκπληκτικά τύμπανα. Τρομερές φωνές. Αδιανόητες μελωδίες και σπαρακτικά λόγια. «At night she reenacts scenes from her passion. She kicks and screams on all fours. Ηer violent dressage thrills me». Θόρυβος και εναλλαγές. Ένταση και ατμόσφαιρα. Ατμόσφαιρα που συνεχίζει ακόμα πιο όμορφη στο "The Industry Of Distance". Κομμάτι που η ποικιλία του το χαρακτηρίζει και δείχνει πως μπορείς να δέσεις noise rock με ακραίο black. Στο "A Subtle Change" μετά, βρίσκεις τον θόρυβο που μπορεί να σε αποπροσανατολίσει, αλλά ταυτόχρονα θα βρεις το κομμάτι που μπορεί να εξυψώσει το συγκρότημα. Μια πραγματική επιτυχία. Ένας μοντέρνος ύμνος στο είδος.

Παρακάτω, τουλάχιστον στο πρώτο μισό του κομματιού "Washerwoman" ακούς έναν φόρο τιμής στους Slint, ένα φαινόμενο που το άκουσα και στους KEN Mode και με χαροποιεί. Το υπόλοιπο μισό μπαίνει με θόρυβο και διατυμπανίζει την βία και την ταχύτητα. Εκφράζει την σκληρή πλευρά τους και δείχνει τα παικτικά τους ταλέντα. Όπως και στο "In A Yard Somewhere" που σφοδρός βομβαρδισμός από κιθάρες και τύμπανα σε αποτελειώνουν για να σε διαλύσουν στο "To Fall Down", το οποίο τιμά τους πατέρες του είδους και θυμάται, στα γρήγορα περάσματά του, πώς ήταν το αληθινό black metal δεκαετίες πίσω. Στο μεγάλο χρονικά κλείσιμο με το "The Most Modern Staircase" η ατμόσφαιρα στο επίκεντρο και η ακραία μουσική παρουσιασμένη με μια όμορφη μορφή που γοητεύει. Εκπληκτική σύνθεση γεμάτη απ' άκρη σ' άκρη με ένταση και δυναμισμό. Εκπληκτικοί στίχοι που σε μεταφέρουν μακριά σε ένα παγωμένο από ανθρωπιά τοπίο. Πιατίνια σε παροξυσμό, κιθάρα σε παράνοια και φωνές σε απόγνωση.

Οι Bosse-De-Nage παίζουν μόνο ό,τι είναι απολύτως απαραίτητο για να επιτευχθεί ενας πλήρης και απόλυτος συναισθηματικός κατακλυσμός. Δεν πρέπει να απορείς πλέον, στην εποχή μας, όταν ακούς έναν τόσο όμορφο black metal δίσκο. Σκοτεινό, οδυνηρό και άψογο. Αναζωογονητικό και σουρεαλιστικά δυνατό. Εξαιρετικό. Ατμοσφαιρικό και δύσκολο. Σοκάρει.

profoundlorerecords.bandcamp.com/album/all-fours