My Sleeping Karma, Reversed Nature @ An Club, 23/05/15

Κατά τη διάρκεια που εσείς βλέπατε Eurovision, εμείς, προσπαθούσαμε να ξυπνήσουμε το κοιμισμένο κάρμα. Μπορεί να μην τα καταφέραμε και αντ' αυτού να υπνωτιστήκαμε εμείς απ' την βουδιστική βαριά ψυχεδέλειά του, αλλά, τουλάχιστον, βρήκαμε το ζεν μας.

Η διαδικασία της επίτευξης του διαφωτισμού ξεκίνησε απ' τους Reversed Nature. Ο ήχος της αθηναϊκής τετράδας τέμνεται ανάμεσα στην ψυχεδέλεια και το krautrock. Μας παρουσίασαν ένα ομοιογενές σύνολο βασισμένο στην πιο πρόσφατη δουλειά τους, "Into The limbo", το οποίο σταδιακά και κλιμακούμενα κατάφερε να κερδίσει το ακροατήριο.



Παραμορφωμένη κιθάρα, προσεγμένο μπάσο που «συνομιλούσε» με τα ντραμς και lo-fi εύθραυστα, αισθαντικά και άκρως ατμοσφαιρικά φωνητικά, σ' ένα καλοσχηματισμένο τζαμάρισμα, από μια μπάντα που δεν έχει την αναγνώριση που της αναλογεί.

Το θερμό χειροκρότημα της υποδοχής των My Sleeping Karma σηματοδότησε την έναρξη των εκδηλώσεων αμοιβαίας αγάπης και τον σχηματισμό ενθουσιωδών και ειλικρινών χαμόγελων στα πρόσωπα τόσο των θεατών, όσο και των μουσικών.



Τα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν απ' την τελευταία εμφάνισή τους στην χώρα μας έκαναν τους πάντες να ανυπομονούν για κάτι. Οι μυημένοι ανυπομονούσαν, επειδή γνώριζαν το «My Sleeping Karma Effect». Οι μη μυημένοι ανυπομονούσαν να μυηθούν. Τέλος, η μπάντα ανυπομονούσε να ξεπεράσει την προηγούμενη απόδοσή της και να ανταμείψει το ολοένα και αυξανόμενο πιστό κοινό της, για την στήριξη.



Όλα τα παραπάνω έγιναν. Και πώς να μην γίνουν δηλαδή με το μπάσο του Matte που διαπερνούσε τα σωθικά σου, τα ντραμς του Steffen που σε χτυπούσαν στον ρυθμό και την κιθάρα του Seppi που χάιδευε τα αυτιά σου με την ψυχεδελική μελωδικότητά της; Η επίδραση του «My Sleeping Karma Effect» ξεκίνησε με τα οπτικοακουστικά εφέ και επιτάχυνε στα "Ahimsa" και "Ephedra". Μέχρι να έρθουν τα "Tamas" και "Psylocybe" ήμασταν βυθισμένοι σε μια γλυκιά μέθη και απολαμβάναμε με μισόκλειστα μάτια τον Seppi, είτε να παίζει μετωπικά απ' τον Matte ενώνοντας τα όργανά τους και «παντρεύοντας» τους ήχους, είτε να πηδάει στον αέρα στα κενά πριν τα stoner / space rock riff, boost-άροντάς τα.



Στο "23 Enigma", δε, η βραχμανική υφή της χαλαρωτικής μελωδικότητας είχε αντλήσει την απαιτούμενη ενεργειακή ισχύ απ' τα ντραμς και «ξέβρασε» όλες τις διεγερτικές της ικανότητες πάνω μας. Στο φινάλε τους, ο Steffen έπαιξε απ' την έξω πλευρά τα ντραμς του και άφησε τα πιατίνια να μας αποτελειώσουν.



Το setlist ήταν προσεκτικά διαμορφωμένο περιέχοντας δείγμα από όλες, σχεδόν, τις δουλειές τους, ακόμα και απ' την επερχόμενη του "Moksha", η οποία φάνηκε πιο ώριμη και βαριά απ' τις προηγούμενές τους. Η μπάντα ήταν τρομερά δεμένη και με απίστευτα καλή διάθεση, ενώ ταυτόχρονα ήταν προσγειωμένη και δεν σταμάτησε να εκφράζει την ευγνωμοσύνη της στο κοινό.



Όσο για την ποιοτική μουσική της, η ηχητική απόδοσή της ήταν σταθερά υψηλή, χρωματισμένη με αυτή την μινιμαλιστική artistic απόχρωση που σου εκπέμπει ένα εκστατικό συναίσθημα ευφορίας, χαλάρωσης και ολοκλήρωσης. Και να σκεφτείς ότι άλλοι πάνε και κάνουν διαλογισμό με τις ώρες για να πετύχουν αυτό το συναίσθημα, όταν μπορούν απλώς να ακούσουν ή να πάνε στο live των My Sleeping Karma...

Φωτογραφίες: Dorina Dragon