Faster Pussycat, Roxy Bitch, Wild Machine @ Underworld, 12/05/07

Να που ο καλός Θεούλης μας έστειλε και τους Faster Pussycat! Πριν μερικά χρόνια εάν σκεπτόμασταν την περίπτωση να δούμε από κοντά, εδώ στην Ελλάδα, μια τέτοιου ύφους μπάντα θα έπεφταν πολλά γέλια! Κι όμως ποτέ μην λέμε ποτέ, διότι τελικά όλα είναι πιθανά σε αυτόν τον τρελό κόσμο.



Πολύ δυνατό ξεκίνημα στο συγκεκριμένο live, έτσι για να αρχίσουν να ανάβουν τα αίματα, από τους φοβερούς Wild Machine. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, εξάλλου τους έχουμε απολαύσει σε αρκετές ζωντανές εμφανίσεις ως support τα τελευταία δύο χρόνια. Οι Wild Machine είναι για την ελληνική σκηνή μία από τις μεγάλες ελπίδες του μέλλοντος κι εύχομαι ειλικρινά και μακροζωία (...ως μπάντα) και μια καλή σταδιοδρομία στα δισκογραφικά! Αυτό το ριγέ κολάν του τραγουδιστή τους και το ζεβρολεοπαρδαλέ του κιθαρίστα τους πολύ τα γούσταρα... Έτσι!

Άλλη μία μπάντα που έχουμε ευχαριστηθεί να βλέπουμε ζωντανά τελευταία, είναι το 2ο support της βραδιάς οι καταπληκτικοί Roxy Bitch. Ακόμη ένα μεγάλο όνομα για το μέλλον της συγκεκριμένης ελληνικής σκηνής, με πολύ όρεξη και τσαμπουκά στα αποθέματά τους. Τα παιδιά ειλικρινά το γουστάρουν αυτό που κάνουν κι αυτό το βγάζουν και πάνω στο σανίδι. Μεγάλη έκπληξη της βραδιάς από τους Roxy Bitch, προς τους πολύ λίγους αλλά εκλεκτούς που βρισκόμασταν στο Underworld, η καταπληκτική διασκευή στο “Touch Me” της πολυαγαπημένης μας Samantha Fox σε μια απίθανη hard εκτέλεση. Αυτό και το “Daddy Cool” από τους Γερμανούς Traceelords είναι οι αγαπημένες μου διασκευές. Παιδιά please στείλτε μου τη διασκευή... Τρελαίνομαι!

Έτσι λοιπόν η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε αφού περνάγαμε όμορφα, κι η ώρα πήγε 10 και κάτι. Ώρα να ανέβουν στο stage οι Faster Pussycat, η πολύ φημισμένη αυτή μπάντα της σκηνής του L.A. (από τις τόσες που πρωτοεμφανίστηκαν δισκογραφικά το 1987 -αγαπημένη μου χρονιά!). Το όνομά τους το εμπνεύστηκαν από μια πρωταγωνίστρια ενός porn film. Έχουν περιοδεύσει ανά τον κόσμο με ονόματα όπως Guns N’ Roses, Frehley’s Comet, D. L. Roth, A.Cooper και Y&T μεταξύ άλλων. Από τους Faster Pussycat πέρασε για ένα μικρό διάστημα κι ο ντράμερ F. Banali (Quiet Riot, W.A.S.P.). Αλκοόλ και ναρκωτικά απασχόλησαν πολλές φορές την μπάντα, όπως και τα περισσότερα σχήματα του L.A.. Αιτία εξάλλου της φυγής του πρώτου τους ντράμερ M. Michaels από την μπάντα ήταν η σύλληψή του για εμπορία ναρκωτικών. Έχουν περάσει βέβαια πολλά χρόνια από τότε, οπότε την βραδιά της 12ης Μαϊου ήταν φρόνιμα παιδιά. Βέβαια εάν έβλεπε κάποιος τον μπασίστα τους Ε. Stacy θα καταλάβαινε αμέσως τί συνέπειες είχαν όλες αυτές οι καταχρήσεις του τότε.



Όσον αφορά στη live εμφάνισή τους για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ό,τι και να γράψω είναι λίγο. Οι Faster Pussycat τα έσπασαν κυριολεκτικά! Αφού από την τρελή ενέργεια που είχαν, ο E. Stacy αχρήστευσε το δικό του μπάσο κι αναγκάστηκε να βγάλει σχεδόν όλο το set με δανεικό μπάσο από τους Roxy Bitch! Όσο για τον κιθαρίστα τους…αεικίνητος! Και μεγάλο ποζέρι! Όλες σχεδόν οι επιτυχίες τους ακούστηκαν, όπως τα “Poison Ivy”, House Of Pain”, “Bathroom Wall” και “You’re So Vain”. Κανείς δεν είχε παράπονο από την εκρηκτική εμφάνιση των Faster Pussycat στην Αθήνα, εκτός ίσως των ιδίων αφού τελικά έπαιξαν σε ένα κοινό 50 ατόμων (!!!). Μα καλά είναι δυνατόν; Επιτέλους πρέπει να μάθουμε στην Ελλάδα πως εάν μας αρέσει κάτι πρέπει να το υποστηρίζουμε! Και όχι επιλεκτικά, αλλά οποτεδήποτε και σε οποιαδήποτε μορφή.

Ακούω κάθε μέρα ένα κάρο άτομα να το παίζουν πορωμένοι hard rockάδες, sleazάδες ή poserάδες κι όταν έρχεται η ώρα να γίνει κάποιο live τέτοιου ύφους λες και έχει πέσει Τέζα κι εξαφανίζονται όλοι σαν τις κατσαρίδες! Πριν καιρό έκανα το δικό μου αγώνα μήπως κάποτε μπορούμε να βλέπουμε κι εδώ στην Ελλάδα συγκροτήματα του χώρου αυτού, μήπως και μπορέσει επιτέλους να βρει κι ο τυφλός το φως του...Ήμουν από τους πρώτους υποστηρικτές που ήθελε να δει στην Ελλάδα ονόματα όπως Dokken, Bonfire, Talisman (J. S. Soto), Gotthard, Praying Mantis, Tyketto, Faster Pussycat, House Of Lords, Danger Danger, Europe, Pretty Maids και οι ευχές μου πραγματοποιήθηκαν. Όπως θέλω ακόμη να δω live στην χώρα μας ονόματα όπως των Thunder, Magnum, Heart, J. Jett, Fair Warning, Firehouse, J. Lande, Crown Of Thorns, Asia, Foreigner, A. R. Pell, TNT, J. Waite, Journey, Crashdiet, Hanoi Rocks, The Poodles, Bon Jovi, Zan Clan, Ten, Kiss, Dare, R.Beck, Frontline όπως και πάρα πολλά ακόμη... Με την προϋπόθεση πάντα πως θα είναι τίγκα στον κόσμο και θα βγαίνουμε ασπροπρόσωποι εμείς οι Έλληνες οπαδοί του συγκεκριμένου μουσικού ύφους. Ειδάλλως εάν είναι να είμαστε σχεδόν πάντα τρεις κι ο κούκος, τότε ο ίδιος προτρέπω τους διοργανωτές αυτών των συναυλιών να σταματήσουν να φέρνουν τέτοιες φοβερές μπάντες κι όποιος γουστάρει να τους δει να τρέχει σε Αγγλία, Γερμανία και Αμερική, με το ανάλογο κόστος πάντα. Αρκετά πια. Ας σοβαρευτούμε επιτέλους ως κοινό του hard/sleaze/poser/melodic rock κι ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Or else βολευτείτε με Βανδή, Βέρτη, Βίσση, Νταλάρα και Μαρινέλλα. Τα είπα και ησύχασα... Hard forever ρεεεεεεε...!!!