Ανασκόπηση 2010: Post Rock / Metal

Από τον Γιάννη Βόλκα, 12/01/2011 @ 14:23
Αν και το 2010 η διάθεση μου με οδηγούσε σε άλλες μουσικές, τελικά πολλές και σημαντικές κυκλοφορίες κατά τη διάρκεια της χρονιάς με έφερναν πίσω στο post rock. Το συναίσθημα αυτό γινόταν ακόμα πιο έντονο προσπαθώντας να βγάλω τη λίστα με τα καλύτερα της χρονιάς, αφού παρατηρούσα ότι τα πρώτα που μου έρχονταν στο μυαλό ανήκαν στο χώρο αυτό.

Said And Done
Στα σημαντικότερα γεγονότα της χρονιάς η ζυγαριά έμεινε τελικά στα ίδια, αφού είχαμε μια μεγάλη επιστροφή αλλά και μια εξίσου μεγάλου μεγέθους απώλεια. Οι Isis, οι οποίοι απασχόλησαν και κέρδισαν το σεβασμό των πάντων τα τελευταία χρόνια, δήλωσαν το Μάιο το τέλος της ύπαρξης τους, αφήνοντας μας με μοναδικη ελπίδα ότι τα μέλη τους θα διοχετεύσουν την έμπνευση τους σε νέα projects. Από την άλλη πλευρά, με ενθουσιασμό ενημερωθήκαμε για την επανασύνδεση των Godspeed You! Black Emperor, του πρώτου ίσως σχήματος που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «post» και τα πονήματά του αποτελούν ογκόλιθους στο χώρο. Η ανακοίνωση των εμφανίσεων τους στην Αθήνα λίγο πριν το τέλος της χρονιάς θεωρήθηκε ως ένα από τα σημαντικότερα events, όχι μόνο φέτος, αλλά και γενικά των τελευταίων ετών, στα συναυλιακά δρώμενα της χώρας μας.

Troublemakers
Ξεδιπλώνοντας το κουβάρι της χρονιάς, και φέτος είχαμε κυκλοφορίες από σημαντικά ονόματα, αρχίζοντας με τους Red Sparowes και το "The Fear Is Excruciating, But Therein Lies The Answer". Τέσσερα χρόνια μετά τον τελευταίο τους ολοκληρωμένο δίσκο και η επιστροφή ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητική, αφού τα κατάφεραν, κατά τη γνώμη μου, πολύ καλύτερα από την προηγούμενη δουλειά τους. Οι «all-star» Crippled Black Phoenix μετά το περσινό διπλό χτύπημα δείχνουν ότι δεν έχουν σκοπό να μας αφήσουν σε ησυχία και το "I, Vigilante", αν και πάλι αρκετά διαφορετικό, κρατά τον πήχη σε υψηλά επίπεδα. Το μόνο που μένει κοινό είναι οι έντονες Pink Floyd επιρροές τους, οι οποίες όμως δεν ενοχλούν κανέναν. Με τον ομώνυμο δίσκο τους, το 2008, είχαν απογοητεύσει αρκετούς από τους πολυάριθμους οπαδούς τους οι God Is An Astronaut, αλλά με το "Age Of The Fifth Sun" επανέφεραν τις ισορροπίες. Μια κατηγορία μόνη τους με το ηλεκτρονικό post rock τους οι 65daysofstatic και το "We Were Exploding Anyway" είναι και πάλι εξίσου εκρηκτικό με το τις ζωντανές εμφανίσεις τους. Άξια αναφοράς η συμμετοχή του Robert Smith των Cure στο "Come To Me", ένα από τα καλύτερα κομμάτια της χρονιάς. Για να κλείσουμε με τα μεγαλύτερα ονόματα, οι Mogwai φέτος μας απασχόλησαν μόνο με το live "Special Moves", αφήνοντάς μας να περιμένουμε μέσα στο 2011 τον επόμενο studio δίσκο τους.

Locust Stars
Οι Sigur Ros τόσο μουσικά, όσο και εμπορικά έχουν περάσει σίγουρα σε άλλο επίπεδο και ακόμα περισσότερο ο τραγουδιστής τους, Jónsi. Αρκετά πιο pop, αλλά πολύ πιο ενδιαφέρον το "Go" από ό,τι η προηγούμενη προσπάθεια του, με τον σύντροφο Alex. Για τους οπαδούς του Ισλανδού μια πολύ καλή πρόταση αποτελούν και οι Α Genuine Freakshow με το "Oftentimes" και ακόμα καλύτερη οι συμπατριώτες του Rökkurró. Για να αγριέψουμε λιγάκι, συνεχίσουν να εντυπωσιάζουν οι The Ocean με τις δυο κυκλοφοριές τους "Antropocentric" και "Heliocentric", κάνοντας μας να αναρωτιόμαστε πότε θα στερέψει η έμπνευση τους. Εξίσου εντυπωσιακοί και οι Κylesa με το "Spiral Shadow", αλλά αν προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση θα ξεφυγούμε σε άλλα μονοπάτια (βλέπε stoner / doom ανασκόπηση). Τέλος, στον post χώρο πρέπει να θεωρούμε πως κινούνται πλέον οι Anathema με το "We're Here Because, We're Here", το οποίο μπορεί να ξένισε αρκετούς παλιούς οπαδούς της μπάντας, αλλά σημείωσε σημαντική επιτυχία, ειδικά στη γενέτειρα χώρα τους, όπου και θεωρείται από πολλούς ως ό,τι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει. Όπως είπαμε και παραπάνω, πολλά τα αξιόλογα  άλμπουμ και φέτος και αν προσπαθήσουμε να τα αναλύσουμε όλα θα χρειαστούμε ώρες ατελείωτες. Περιληπτικά αξίζει να αναφερθούν οι Sailors With Wax Wings με συμμετοχή του Jonas Renkse των Katatonia, οι «ακόμα από άλλον πλανήτη» Rosetta, οι Toundra και στο κάπως πιο διαφορετικό οι My Sleeping Karma. Λεπτή η γραμμή ανάμεσα στις διάφορες μουσικές ταμπέλες. Ο καθένας μπορεί να χαρακτηρίσει κάτι και μόνος του. Εξαιρετικές εντυπώσεις συνολικά άφησε το δεύτερο άλμπουμ των συμπατριωτών μας Sleepin Pillow.

A Failsafe
Μου είναι δύσκολο να μιλήσω για απογοητεύσεις διότι δεν κατάφερα να βρω μια πραγματικά άσχημη κυκλοφορία. Οι The Album Leaf σίγουρα τα έχουν καταφέρει και καλύτερα στο παρελθόν, το ίδιο και οι Thee Silver Mt. Zion, ενώ οι Blueneck θα μπορούσαν να ακουστούν πιο ενδιαφέροντες στους δίσκους, όπως αποδεικνύουν στις ζωντανές εμφανίσεις τους. Άπεχουν πολύ όμως από το να χαρακτηριστούν ως «απογοήτευση». Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με μπάντες όπως οι Grails, Year Of No Light, Gifts From Enola, Hammock, Ef, Lights Out Asia, Efterklang και Heirs. Τόση μουσική που σίγουρα κάτι θα ξεχάσεις. Όλα όμως αξίζουν την προσοχή μας.

New Apples On The Orange Tree
Δύο πρωτοεμφανιζόμενα ονόματα θα μπορούσαν εύκολα να τοποθετηθούν και στις σημαντικότερες κυκλοφορίες της χρονιάς. Οι Αθηναίοι Afformance ξεχωρίζουν με το "A Glimpse To The Days That Pass". Για τα δεδομένα της χώρας μας δε χρειάζεται καν να αναφέρουμε πόσο σημαντική κυκλοφορία είναι. Τα μεγάλα ονόματα του χώρου θα τους δουν σύντομα ανάμεσα τους. Θα μου φανεί αδιανόητο αν κάποιος ενδιαφέρεται για αυτή τη μουσική και δεν ακούσει το δίσκο αυτό. Με τους Midas Fall, οι οποίοι αποτελούν το δεύτερο σημαντικό ντεμπούτο της χρονιάς, από ό,τι φαίνεται, θα ασχοληθούμε αρκετά στο μέλλον, αφού ήδη έχουν δεχτεί θετικές κριτικές από συντάκτες και όχι μόνο. Τα γυναικεία φωνητικά τούς κάνουν να διαφέρουν, αλλά μουσικά ανήκουν καθαρά στον post rock χώρο. Σίγουρα άλλος ένας δίσκος που αξίζει να ψάξετε.

Friends Of The Night
Συναυλιακά δεν τα πήγαμε και άσχημα φέτος. Δε γνωρίζω αν θα έχουμε ποτέ τη χαρά να δούμε τους Neurosis στην Ελλάδα, πάντως ο Scot Kelly μας έκανε την τίμη να μας επισκεφτεί. Πολύ σημαντικές οι εμφανίσεις των Mono, Caspian και Red Sparowes, ενώ στα παρεμφερή των Kylesa, My Sleeping Karma και Russian Circles. Για τους λίγο πιο «ψαγμένους» οι Grails, Wooden Shijps και Blueneck, με τους Godspeed You! Black Emperor να κλείνουν ιδανικά τη χρονιά. Ας καταχραστούμε λίγο χώρο από το post για να αναφέρουμε και τη συναυλία των Woven Hand, ενώ οι αγαπημένοι του ελληνικού κοινού Archive μας επισκέφτηκαν για μια ακόμα φορά.

The Remains Of The Day
Συμπερασματικά, το 2010 ήταν κι αυτό «γεμάτο». Γεμάτο αξιόλογες κυκλοφορίες, σημαντικά live. Γεμάτο μουσική. Και όσο κι αν ορισμένοι πιστεύουν ότι το post rock δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης, μπάντες και κοινό αποδεικνύουν έμπρακτα το αντίθετο.

Γιάννης Βόλκας
  • SHARE
  • TWEET