Rocking Raccoon - Το φλουρί του Kanye
Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 09/01/2012 @ 14:28
Αποψάρα 35
Ορίστε. Τελείωσαν οι γιορτές, μας είπανε τα κάλαντα, γιορτάσαμε τους Γιάννηδες, βάλαμε τα δέντρα έξω από τους κάδους σκουπιδιών. Επιτέλους. Μπορούμε επιτέλους να γυρίσουμε στην πανέμορφη πεζή μας καθημερινότητα, με ευθύνες, δουλειές, αφεντικά, deadlines και πολύ λιγότερο και χειρότερο φαΐ. Και του χρόνου.
Όσο μεγαλώνω λοιπόν τόσο πιο στο ντούκου μου περνάνε οι γιορτές. Ξεχάσαμε να κόψουμε βασιλόπιτα. Όχι σε φάση «χαχα χουχου, δεν έβαλα φλουρί, ψάχτε να το βρείτε χαζοί, έτσι κι αλλιώς λεφτά δε θα πάρετε», άλλα όντως ήρθε το επόμενο πρωί και την είδαμε εκεί να κάθεται. Φοβερά πράματα. Είδατε και τις λίστες μας ε; Πω χαμός. Και τις ανασκοπήσεις μας ε; Μεγαλύτερος χαμός. Άρεσαν όλα σε πολλούς, κυρίως σ' αυτούς που δεν τα διάβασαν. Τι να πεις. Αρχιγενάρης. Και ξέρεις τι σημαίνει αυτό. Resolutions. Δε βρίσκω και την αντίστοιχη ελληνική λέξη, δεν ξέρω κι αν υπάρχει κιόλας, αλλά να πούμε και την αλήθεια, αν τόσο καιρό στα Ίντερνετς δεν ξέρεις τι πάει να πει resolutions μάλλον δε θα καταλαβαίνεις/σε νοιάζουν τα περισσότερα που λέω, οπότε θα 'χεις πάψει εδώ και καιρό να ασχολείσαι. Τελοσπάντων. Resolution. Τι είπατε; Γυμναστήριο; Και 'γω. Λέτε να το τηρήσετε; Ούτε 'γω. Kudos για τη σκέψη όμως. Πολύ προχώ. Ξέρω όμως τι σου λείπει. Η κατάλληλη ενθάρρυνση ή αλλιώς motivation που λένε οι καλοί μου φίλοι οι Sum-41.
Προφανώς και δε φτάνει το γεγονός πως θες να κάνουν χάζι τα γκομενάκια με το καλοσμιλεμένο σου κορμί, ούτε ότι βαρέθηκες να σου τσιγκλάει την κοιλίτσα η αγκράφα της ζώνης όποτε σκύβεις λιγάκι μπροστά. Εγώ νομίζω πως βρήκα τη λύση, γιατί με τα παραπάνω συμβιβάστηκα. Θα τελειώσω το Sopranos επιτέλους κάνοντας διάδρομο. Πολύ καλό ε; Θα το βάζω εκεί απέναντι, να μη μπορώ να το σταματάω και να τρέχω, τρέχω, τρέχω μέχρι να τελειώσει. Χαμός. Εφτά σεζόν; Οδοντογλυφίδα θα γίνω. «Μα καλέ μου τι ανάγκη έχεις από γυμναστήριο;». «Άντε μου στο διάβολο, περάσαν και οι χρονιάρες οι μέρες».
Ένηγουεη, δεν ξέρω αν έγιναν πολλά συνταρακτικά πράματα στο μουσικόκοσμο αυτό το διβδόμαδο που υπολειτουργούσα, δεν πέρασα και πολύ ώρα στο Ίντερνετ (χεχ), αλλά ένα πράγμα που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, για άλλη μια φορά, ήταν η σχέση του Kanye West με το λογαριασμό του στο Twitter.
Γενικά το Twitter 'γω δεν το πολυκατέχω. Έχω ένα λογαριασμό 'κει πέρα, τον οποίο έφτιαξα κυρίως για να λαμβάνω μέρος σε διαγωνισμούς που δεν κερδίζω ποτέ, οπότε σαπίζει. Ούτε άβαταρ δεν έχω άλλαξει, έχω ακόμα ένα αυγό σε πορτοκαλί φόντο. Έχω βέβαια και 9 followers οι οποίοι ποτέ δεν κατάλαβα πως με βρήκαν, άλλα τελοσπάντων. Το twitter που λες δεν το πολυκατέχω. Καταλαβαίνω το να είσαι κάποιο μεγάλο public figure και να θες να μοιράσεις γρήγορα και άμεσα κάποιο νέο ή κάποια σκέψη στο fan base σου, έτσι κι αλλιώς όλα αυτά μέσα στη σόου τη μπίζνα είναι, αλλά το να είσαι ο μέσος Γεράσιμος Σπανοδημήτρης (#arkas) και να κάνεις τουιτ για τον καταπληκτικό μουσακά της μαμάς σου μου φαίνεται μάλλον χάζο. Όπως επίσης μου φαίνεται χαζό το να είσαι κάποιο μεγάλο public figure και να κάνεις τουιτ για τον καταπληκτικό μουσακά της μαμάς σου. Τελοσπάντων, Kanye West. Όπως με όλα τα πράγματα στον πλανήτη αυτό, ο κύριος West έχει μία μυστήρια σχέση με το Twitter. Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το μέσο έχει όριο 140 χαρακτήρων ανά τιτίβισμα (πιο γκέη, πεθαίνεις) τις προάλλες αποφάσισε να το αγνοήσει και να αρχίσει ένα λογύδριο 8.806 χαρακτήρων, κείμενο που είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από την αηδία που διαβάζεις αυτήν τη στιγμή. Και άρχισε και έλεγε για το τότε που έκανε ινκόγκνιτο internships σε μεγάλους οίκους μόδας, για τα παπούσι που σχεδίασε με τη Nike ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΝ ΡΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ και άλλα τέτοια όμορφα που συνδέονται με την απαράμιλλη μετριοφροσύνη που συνάδει με την εξέχουσα προσωπικότητα που είναι ο Kanye West. Κλείνει λοιπόν την καμπάνια του αυτό είναι quote - «επιστήμονες και παγκοσμίου κλάσης σχεδιαστές» για να βοηθήσουν να στήσουν την πιο φλου εταιρεία στον κόσμο που ασχολείται με τα πάντα και με τίποτα. Είναι ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ το Enterntainment 720 στον πραγματικό κόσμο, για τους γνώστες. Για όποιον ενδιαφέρεται να διαβάσει ολόκληρο το μανιφέστο του Kanye West, be my guest.
Σε άλλα νέα, ο Αμπράμοβιτς λέει έκανε πριβέ πάρτυ την Πρωτοχρονιά και είχε λέει καλεσμένους τους Red Hot Chili Peppers. «Γιατί;» ρωτάς; Κυρίως επειδή μπορεί σου λέει αυτός. Ο Αμπράμοβιτς λοιπόν και οι 300 λέει καλεσμένοι του απόλαυσαν τους Peppers σε μία πριβέ παράσταση και άλλαξαν μαζί το έτος, την παγκόσμια οικονομία και το μάτι με το οποίο βλέπω αυτόν τον άνθρωπο.
Με έκανα και σκεφτόμουν τι θα έκανα εγώ την πρωτοχρονιά αν είχα αποθήκες με χρήμα. Πρώτον, θα αγόραζα τα δικαιώματα για το «Αρχιμηνιά» και θα απαγόρευα σε όλους να το λένε. Δεν ξέρω πως, δεν ξέρω σε ποιον θα απευθυνόμουν, αλλά όταν έχεις αποθήκες χρήμα, συνήθως έχεις και κάποιον που ασχολείται με αυτές τις λεπτομέρειες. Θα καταργούσα λοιπόν εκείνο το κομμάτι και θα έβαζα άλλο, της επιλογής μου. Είμαι λοιπόν ανάμεσα στο "Party Rock Anthem" των LMFAO ή το "Σ'αναζητώ στη Σαλονίκη" του Μητροπάνου. Πέρα από το εμφανές εορταστικό μήνυμα που πρεσβεύουν και τα δύο, έχουν επίσης το κοινό χαρακτηριστικό ότι ακούγονται εξίσου ωραία και με τρίγωνο, αλλά και με μελόντικα. Δεύτερον, θα καταργούσα τη βασιλόπιτα και θα επέβαλα τη βασιλόσουπα. Πολύ πιο ενδιαφέρουσα, πολύ πιο θρεπτική. Ένα μπωλάκι για το Χριστούλη, ένα μπωλάκι για το σπίτι, ένα μπωλάκι για το δρόμο (ΑΧΑΧΑΧ).
Πω πράγματι, δεν έχω ιδέα τι γράφω, δεν έβρισκα άλλο τρόπο να προσεγγίσω παραπάνω το θέμα του Αμπράμοβιτς. Έχει λεφτά, έφερε τους Peppers. Άλλες μπάντες δεν έχουν λεφτά ούτε για όργανα να πούμε.
Μάλλον δικό μου resolution θα 'ναι να κάνω αυτά τα κείμενα καλύτερα. Πώς όμως ξεπερνάς το τέλειο; Πού πας όταν αγγίζεις την κορυφή; Τι μένει να κατακτήσεις όταν έχεις συγκλονίσει το πανελλήνιο; Θα μάθουμε λοιπόν.
Επειδή είναι μέρες που είναι, θα σας κάνω τη χάρη να μοιραστώ το καλύτερο μουσικό γεγονός της χρονιάς που πέρασε και δε με νοιάζει αν διαφωνείτε, γιατί ξέρω πως κάνετε λάθος. Αλήθεια όμως, κάντε στον εαυτό σας τη χάρη και απολαύστε.
edit. Λοιπόν, την ώρα που έγραφα τα παραπάνω, είχα ένα πολύ συγκεκριμένο τρίωρο κλιπ στο YouTube στο μυαλό μου, αλλά φαίνεται το 'σβήσαν κάτι αδηφάγοι κανάγιες, οπότε δε μπορώ να το λινκάρω. Ένα πολύ μικρό απόσπασμα από το live το βάζω 'δω από κάτω λοιπόν και ολόκληρο το live πάτε και το στρημάρετε εδώ.
Until next time,
I.T. The Rocking Raccoon
ps,
Ορίστε. Τελείωσαν οι γιορτές, μας είπανε τα κάλαντα, γιορτάσαμε τους Γιάννηδες, βάλαμε τα δέντρα έξω από τους κάδους σκουπιδιών. Επιτέλους. Μπορούμε επιτέλους να γυρίσουμε στην πανέμορφη πεζή μας καθημερινότητα, με ευθύνες, δουλειές, αφεντικά, deadlines και πολύ λιγότερο και χειρότερο φαΐ. Και του χρόνου.
Όσο μεγαλώνω λοιπόν τόσο πιο στο ντούκου μου περνάνε οι γιορτές. Ξεχάσαμε να κόψουμε βασιλόπιτα. Όχι σε φάση «χαχα χουχου, δεν έβαλα φλουρί, ψάχτε να το βρείτε χαζοί, έτσι κι αλλιώς λεφτά δε θα πάρετε», άλλα όντως ήρθε το επόμενο πρωί και την είδαμε εκεί να κάθεται. Φοβερά πράματα. Είδατε και τις λίστες μας ε; Πω χαμός. Και τις ανασκοπήσεις μας ε; Μεγαλύτερος χαμός. Άρεσαν όλα σε πολλούς, κυρίως σ' αυτούς που δεν τα διάβασαν. Τι να πεις. Αρχιγενάρης. Και ξέρεις τι σημαίνει αυτό. Resolutions. Δε βρίσκω και την αντίστοιχη ελληνική λέξη, δεν ξέρω κι αν υπάρχει κιόλας, αλλά να πούμε και την αλήθεια, αν τόσο καιρό στα Ίντερνετς δεν ξέρεις τι πάει να πει resolutions μάλλον δε θα καταλαβαίνεις/σε νοιάζουν τα περισσότερα που λέω, οπότε θα 'χεις πάψει εδώ και καιρό να ασχολείσαι. Τελοσπάντων. Resolution. Τι είπατε; Γυμναστήριο; Και 'γω. Λέτε να το τηρήσετε; Ούτε 'γω. Kudos για τη σκέψη όμως. Πολύ προχώ. Ξέρω όμως τι σου λείπει. Η κατάλληλη ενθάρρυνση ή αλλιώς motivation που λένε οι καλοί μου φίλοι οι Sum-41.
Προφανώς και δε φτάνει το γεγονός πως θες να κάνουν χάζι τα γκομενάκια με το καλοσμιλεμένο σου κορμί, ούτε ότι βαρέθηκες να σου τσιγκλάει την κοιλίτσα η αγκράφα της ζώνης όποτε σκύβεις λιγάκι μπροστά. Εγώ νομίζω πως βρήκα τη λύση, γιατί με τα παραπάνω συμβιβάστηκα. Θα τελειώσω το Sopranos επιτέλους κάνοντας διάδρομο. Πολύ καλό ε; Θα το βάζω εκεί απέναντι, να μη μπορώ να το σταματάω και να τρέχω, τρέχω, τρέχω μέχρι να τελειώσει. Χαμός. Εφτά σεζόν; Οδοντογλυφίδα θα γίνω. «Μα καλέ μου τι ανάγκη έχεις από γυμναστήριο;». «Άντε μου στο διάβολο, περάσαν και οι χρονιάρες οι μέρες».
Ένηγουεη, δεν ξέρω αν έγιναν πολλά συνταρακτικά πράματα στο μουσικόκοσμο αυτό το διβδόμαδο που υπολειτουργούσα, δεν πέρασα και πολύ ώρα στο Ίντερνετ (χεχ), αλλά ένα πράγμα που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, για άλλη μια φορά, ήταν η σχέση του Kanye West με το λογαριασμό του στο Twitter.
Γενικά το Twitter 'γω δεν το πολυκατέχω. Έχω ένα λογαριασμό 'κει πέρα, τον οποίο έφτιαξα κυρίως για να λαμβάνω μέρος σε διαγωνισμούς που δεν κερδίζω ποτέ, οπότε σαπίζει. Ούτε άβαταρ δεν έχω άλλαξει, έχω ακόμα ένα αυγό σε πορτοκαλί φόντο. Έχω βέβαια και 9 followers οι οποίοι ποτέ δεν κατάλαβα πως με βρήκαν, άλλα τελοσπάντων. Το twitter που λες δεν το πολυκατέχω. Καταλαβαίνω το να είσαι κάποιο μεγάλο public figure και να θες να μοιράσεις γρήγορα και άμεσα κάποιο νέο ή κάποια σκέψη στο fan base σου, έτσι κι αλλιώς όλα αυτά μέσα στη σόου τη μπίζνα είναι, αλλά το να είσαι ο μέσος Γεράσιμος Σπανοδημήτρης (#arkas) και να κάνεις τουιτ για τον καταπληκτικό μουσακά της μαμάς σου μου φαίνεται μάλλον χάζο. Όπως επίσης μου φαίνεται χαζό το να είσαι κάποιο μεγάλο public figure και να κάνεις τουιτ για τον καταπληκτικό μουσακά της μαμάς σου. Τελοσπάντων, Kanye West. Όπως με όλα τα πράγματα στον πλανήτη αυτό, ο κύριος West έχει μία μυστήρια σχέση με το Twitter. Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το μέσο έχει όριο 140 χαρακτήρων ανά τιτίβισμα (πιο γκέη, πεθαίνεις) τις προάλλες αποφάσισε να το αγνοήσει και να αρχίσει ένα λογύδριο 8.806 χαρακτήρων, κείμενο που είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από την αηδία που διαβάζεις αυτήν τη στιγμή. Και άρχισε και έλεγε για το τότε που έκανε ινκόγκνιτο internships σε μεγάλους οίκους μόδας, για τα παπούσι που σχεδίασε με τη Nike ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΝ ΡΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ και άλλα τέτοια όμορφα που συνδέονται με την απαράμιλλη μετριοφροσύνη που συνάδει με την εξέχουσα προσωπικότητα που είναι ο Kanye West. Κλείνει λοιπόν την καμπάνια του αυτό είναι quote - «επιστήμονες και παγκοσμίου κλάσης σχεδιαστές» για να βοηθήσουν να στήσουν την πιο φλου εταιρεία στον κόσμο που ασχολείται με τα πάντα και με τίποτα. Είναι ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ το Enterntainment 720 στον πραγματικό κόσμο, για τους γνώστες. Για όποιον ενδιαφέρεται να διαβάσει ολόκληρο το μανιφέστο του Kanye West, be my guest.
Σε άλλα νέα, ο Αμπράμοβιτς λέει έκανε πριβέ πάρτυ την Πρωτοχρονιά και είχε λέει καλεσμένους τους Red Hot Chili Peppers. «Γιατί;» ρωτάς; Κυρίως επειδή μπορεί σου λέει αυτός. Ο Αμπράμοβιτς λοιπόν και οι 300 λέει καλεσμένοι του απόλαυσαν τους Peppers σε μία πριβέ παράσταση και άλλαξαν μαζί το έτος, την παγκόσμια οικονομία και το μάτι με το οποίο βλέπω αυτόν τον άνθρωπο.
Με έκανα και σκεφτόμουν τι θα έκανα εγώ την πρωτοχρονιά αν είχα αποθήκες με χρήμα. Πρώτον, θα αγόραζα τα δικαιώματα για το «Αρχιμηνιά» και θα απαγόρευα σε όλους να το λένε. Δεν ξέρω πως, δεν ξέρω σε ποιον θα απευθυνόμουν, αλλά όταν έχεις αποθήκες χρήμα, συνήθως έχεις και κάποιον που ασχολείται με αυτές τις λεπτομέρειες. Θα καταργούσα λοιπόν εκείνο το κομμάτι και θα έβαζα άλλο, της επιλογής μου. Είμαι λοιπόν ανάμεσα στο "Party Rock Anthem" των LMFAO ή το "Σ'αναζητώ στη Σαλονίκη" του Μητροπάνου. Πέρα από το εμφανές εορταστικό μήνυμα που πρεσβεύουν και τα δύο, έχουν επίσης το κοινό χαρακτηριστικό ότι ακούγονται εξίσου ωραία και με τρίγωνο, αλλά και με μελόντικα. Δεύτερον, θα καταργούσα τη βασιλόπιτα και θα επέβαλα τη βασιλόσουπα. Πολύ πιο ενδιαφέρουσα, πολύ πιο θρεπτική. Ένα μπωλάκι για το Χριστούλη, ένα μπωλάκι για το σπίτι, ένα μπωλάκι για το δρόμο (ΑΧΑΧΑΧ).
Πω πράγματι, δεν έχω ιδέα τι γράφω, δεν έβρισκα άλλο τρόπο να προσεγγίσω παραπάνω το θέμα του Αμπράμοβιτς. Έχει λεφτά, έφερε τους Peppers. Άλλες μπάντες δεν έχουν λεφτά ούτε για όργανα να πούμε.
Μάλλον δικό μου resolution θα 'ναι να κάνω αυτά τα κείμενα καλύτερα. Πώς όμως ξεπερνάς το τέλειο; Πού πας όταν αγγίζεις την κορυφή; Τι μένει να κατακτήσεις όταν έχεις συγκλονίσει το πανελλήνιο; Θα μάθουμε λοιπόν.
Επειδή είναι μέρες που είναι, θα σας κάνω τη χάρη να μοιραστώ το καλύτερο μουσικό γεγονός της χρονιάς που πέρασε και δε με νοιάζει αν διαφωνείτε, γιατί ξέρω πως κάνετε λάθος. Αλήθεια όμως, κάντε στον εαυτό σας τη χάρη και απολαύστε.
edit. Λοιπόν, την ώρα που έγραφα τα παραπάνω, είχα ένα πολύ συγκεκριμένο τρίωρο κλιπ στο YouTube στο μυαλό μου, αλλά φαίνεται το 'σβήσαν κάτι αδηφάγοι κανάγιες, οπότε δε μπορώ να το λινκάρω. Ένα πολύ μικρό απόσπασμα από το live το βάζω 'δω από κάτω λοιπόν και ολόκληρο το live πάτε και το στρημάρετε εδώ.
Until next time,
I.T. The Rocking Raccoon
ps,
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
