Linkin Park

Δεν υπάρχουν πολλά που να μην έχουν ειπωθεί για τους Linkin Park. Δεν χωράει αμφισβήτηση για το μέγεθος και τη σημασία του "Hybrid Theory". Ένα ντεμπούτο που σημάδεψε μία ολόκληρη γενιά και μετέτρεψε αυτόματα σε superstar τους δημιουργούς του. Τι κι αν λίγα χρόνια αργότερα αποτάχθηκαν την ταμπέλα. Τι κι αν συνέχισαν να ψάχνουν. Τι κι αν οι πειραματισμοί είχαν πράγματα να δώσουν. Εκείνα τα πρώτα χρόνια ήταν που τους έβαλαν στα ηχεία, τα ακουστικά και τις καρδιές του κόσμου ολόκληρου. Εκείνη η περίοδος είναι κατά κανόνα η πρώτη που έρχεται στο μυαλό κάποιου που ακούει το όνομα του σχήματος. Ακόμα και για μας που αργήσαμε να τους δούμε ζωντανά.

Λαμβάνοντας ως δεδομένα το αβέβαιο μέλλον και τους ασταμάτητους ρυθμούς της βιομηχανίας, η επανακυκλοφορία για τα είκοσι χρόνια του άλμπουμ βγάζει απόλυτα νόημα. Με τα "LP Underground" και τα άπειρα bootlegs που έχουν κατά καιρούς κυκλοφορήσει, είναι πρακτικά απίθανο οι βαμμένοι οπαδοί να ξαφνιαστούν από το επιπλέον υλικό. Για τους υπόλοιπους, το πρώτο "νέο" δείγμα θα είναι ένα μικρό σοκ. Το "She Couldn't" είναι από τις πιο ήπιες στιγμές της συγκεκριμένης περιόδου. Χωρίς distortion ή τσιρίδες, με sample από Mos Def x The High & Mighty, την χροιά του Chester σε πρώτο πλάνο, scratches, και μισοσβησμένα χρώματα. Εσύ που είπες "My December", στο περίπου. Εσύ που είπες προοικονομία, ακριβώς.