Cirith Ungol

Δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι τα τέσσερα περίπου τελευταία χρόνια υπήρξαν ονειρεμένα για τους Cirith Ungol, λαμβάνοντας υπόψιν το πλούσιο πλην σκοτεινό παρελθόν της δεκαετίας του '80 και τις λαμπρές μέρες της πολυπόθητης αναγνώρισης που διανύουμε. Ο κιθαρίστας θρύλος των τριών πρώτων άλμπουμ Jerry Fogle έφυγε από το συγκρότημα πριν από τις ηχογραφήσεις του "Paradise Lost" και εν τέλει από την ζωή το 1998, ενώ οι πάντοτε προβληματικές σχέσεις με τις εταιρίες κορυφώθηκαν με την ηχογράφηση και την κυκλοφορία του τέταρτου άλμπουμ, που είχε ως αποτέλεσμα την διάλυση υπό πολύ άσχημες συνθήκες.

Στις δυόμισι περίπου δεκαετίες που ακολούθησαν ο frontman Tim Baker δεν ήθελε να ακούει τίποτα για τους Cirith Ungol, ο ντράμερ Robert Garven παρατηρούσε από απόσταση, ενώ σχετικά ενεργός, με τους Falcon, υπήρξε ο Greg Lindstrom, με σημαντικό ρόλο τα πρώτα χρόνια. Κατά τα άλλα, μπασίστας δεν υπήρχε στον ορίζοντα και ο κιθαρίστας του "Paradise Lost", Jim Barazza, βρισκόταν στα υπόψιν, χωρίς βέβαια να έχει δώσει άλλα δείγματα γραφής.

Το ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για το σχήμα και η κινητικότητα στον χώρο του underground και παραδοσιακού metal προετοίμασαν το έδαφος, ο Jarvis Leatherby, μπασίστας και τραγουδιστής των ανερχόμενων Night Demon από την Ventura της California, πόλη καταγωγής των Cirith Ungol, αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο του παρελθόντος με το παρόν και η πολυπόθητη επανένωση έγινε πραγματικότητα. Το συγκρότημα επανεμφανίστηκε ζωντανά τον Οκτώβριο του 2016 στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τον επόμενο Απρίλιο ακολούθησε το Keep It True και λίγο αργότερα το δικό μας Up The Hammers, σε μια βραδιά που αποτέλεσε σημείο αναφοράς.

Έκτοτε η αμαξοστοιχία κινείται σε σταθερές ράγες, με αξιοπρόσεκτες ζωντανές εμφανίσεις, κυκλοφορία ενός νέου τραγουδιού, ένα live άλμπουμ με όλα τα λιπαρά και οσονούπω ολοκαίνουριο δίσκο. Το γεγονός ότι βασικό περιεχόμενο του "I'm Alive" είναι η συναυλία τον Μάιο του '17 στο Gagarin μαρτυρά την ιδιαίτερη σημασία που είχε για το συγκρότημα, θα τολμήσω να πω ως ιδανικός συνδυασμός απόδοσης και ανταπόκρισης σε ένα κρίσιμο χρονικά σημείο.

Για τους Έλληνες οπαδούς και προφανώς για το φεστιβάλ η τιμή είναι ιδιαίτερη, ενώ το συνολικό πακέτο αρκετά ελκυστικό, με την επιτυχία του εγχειρήματος να αποδεικνύεται από την εξάντληση του boxset πριν από την ημερομηνία της κυκλοφορίας. Όπως και να χει, ο ήχος από το Gagarin είναι εξαιρετικός και αναδεικνύει στο έπακρο τις αρετές του πρωτότυπου υλικού, με δεδομένη βέβαια την φοβερή απόδοση επί σκηνής, φανερώνοντας παράλληλα την πολύ καλή δουλειά που έγινε συνολικά σε αυτό τον τομέα. Αρκετές κάμερες προσφέρουν πλήρη κάλυψη των πέντε μελών παρότι η ποιότητα δεν είναι τέλεια σε μεγάλη οθόνη, ενώ δυστυχώς οι ενθουσιώδεις αντιδράσεις του κοινού περιορίζονται στην εικόνα.

Διαβάζοντας ξανά την σχετική ανταπόκριση, θεωρώ ότι δεν έχουμε παραλείψει κάτι αξιοσημείωτο, μεταφέροντας σε πολύ μεγάλο βαθμό τα όσα βιώσαμε. Με τις εκτελεστικές αστοχίες περιορισμένες στο ελάχιστο και έξτρα highlight στιγμές όπως η δισολία "Finger Of Scorn", δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε ξανά την ζωντανή απόδοση του σπάνιου υλικού από την πεντάδα, αλλά και το κάθε μέλος ξεχωριστά. Η απόκοσμη φωνή του Baker είναι εδώ, ο Lindstrom συνεισφέρει εμπειρία που εκτείνεται σε πέντε δεκαετίες, ο Garven παίξιμο από μια άλλη, μακρινή εποχή, ο Leatherby συνδέει το παρελθόν με το παρόν και ο Barraza αποδεικνύει ξανά πως αποτελεί κιθαριστάρα ολκής.

Βασικό συμπλήρωμα στην στάνταρ έκδοση αποτελεί η εμφάνιση των Καλιφορνέζων στο φεστιβάλ Hammer Of Doom, λίγους μήνες μετά το Up The Hammers. Ολόκληρη η εμφάνιση, όπως αποτυπώνεται στο DVD, είναι εξαιρετική, με αυτή του Gagarin να κερδίζει στα σημεία. Τυχεροί οι Γερμανοί, καθώς απόλαυσαν επιπλέον τα "War Eternal", "Nadosokor", "Fire" και "Death Of The Sun", τα οποία βέβαια ήταν στο σετ τον Φεβρουάριο του 2018, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Οι εν λόγω τραγουδάρες συμπληρώνουν το διλπό audio CD και βρίσκονται σε επιπλέον δωδεκάιντσο βινύλιο που υπάρχει μόνο στο box set.

Τα καλούδια βέβαια δεν τελειώνουν εδώ, καθώς στο δεύτερο DVD βρίσκουμε την εμφάνιση στο Rock Hard Festival της Γερμανίας από τον Μάιο του 2018 (έντεκα τραγούδια στο σύνολο), συνέντευξη στα πλαίσια του φεστιβάλ, και το εκτενέστατο, δίωρο ντοκιμαντέρ του Rockway, με πλάνα από συναυλίες και βεβαίως συνεντεύξεις των πρωταγωνιστών που καλύπτουν την δισκογραφία του σχήματος κατά την περίοδο 1981-1991. Και συνεχίζονται στο bonus DVD του boxset, με την εμφάνιση στο Keep It True το 2017 και μία 45λεπτη συνέντευξη με επίκεντρο την χαμένη 25ετία και την μεγάλη επιστροφή. Ραφτό πλάτης, μπαγκέτα, μπρελόκ, ιμάντας λαιμού με «πάσο», υπογεγραμμένη κάρτα-φωτογραφία, setlist, πένες, μίνι μικρόφωνο και αφίσα που βρίσκονται τέλος στο boxset, λειτουργούν ως επιβράβευση όσων έτρεξαν και πρόλαβαν.

Εκείνο το βράδυ του Μαΐου του 2017 στο Gagarin, μία από τις ελάχιστες ατάκες του Tim Baker ήταν το «επιτέλους ζούμε μαζί το όνειρο». Το να μοιράζονται οπαδοί και συγκρότημα το ίδιο συναίσθημα είναι ίσως ό,τι πιο όμορφο μπορεί να συμβεί σε μια συναυλία, και το μεγαλύτερο κέρδος με το "I'm Alive" είναι ότι με κάθε ευκαιρία μπορούμε, έστω και για λίγο να ξαναζούμε εκείνη την ονειρική βραδιά.