Αν και διατηρεί μια αδυναμία στα progressive και doom ιδιώματα, εξακολουθεί να ακούει κάθε γνωστό και άγνωστο είδος αναζητώντας την περιπέτεια στη μουσική και πιστεύει ότι οι δυνάμεις του χάους και...
Xiu Xiu
13" Frank Beltrame Italian Stiletto With Bison Horn Grips
Φαντασία, πολυτέλεια, αποκάλυψη, τέχνη!
Το νέο άλμπουμ των Xiu Xiu διαθέτει έναν από τους πιο παράξενους τίτλους που είδαμε πρόσφατα, κι όμως δεν είναι αυτό το πιο παράξενο στοιχείο του. Το αληθινά παράξενο είναι το πως μια μπάντα στον δέκατο τέταρτο studio album της (χωρίς να μετράμε ένα σωρό συνεργασίες και άλλες κυκλοφορίες) καταφέρνει να αιφνιδιάσει τους πάντες - ακόμα και τους φανατικούς της οπαδούς - και να κυκλοφορήσει ένα από τα καλύτερα έργα της καριέρας της. Όλο αυτό είναι σχεδόν παράλογο.
Όταν πέρσι έγραφα για το "Death Grief", αισθανόμουν ότι οι Xiu Xiu μετά από 20+ χρόνια αδιάκοπης δημιουργικότητας, έφταναν πια σε ένα σημείο καλλιτεχνικής εσωστρέφειας, παραμένοντας κάπου βαθιά χαμένοι μέσα στους πειραματισμούς τους. Κι όμως, ένα χρόνο μετά, το "13" Frank Beltrame Italian Stiletto With Bison Horn Grips" σηματοδοτεί ακριβώς το αντίθετο: μια προσιτή εξωστρέφεια, μια πολύχρωμη ηχητική παλέτα εννέα καλοστημένων συνθέσεων που, παρά την εκλεκτικότητα τους, ακούγονται άμεσες και εξαιρετικά προσβάσιμες. Έχοντας πρόσφατα αφήσει την California κι έχοντας μετακομίσει στο Βερολίνο, οι Xiu Xiu ακούγονται αναγεννημένοι.
Το γεγονός πως το άλμπουμ ξεκινάει με μια μελαγχολική ambient μπαλάντα ("Arp Omni") είναι απλώς στάχτη στα μάτια. Διότι από εκεί κι έπειτα, το άλμπουμ ξεχύνεται σε μια πολύχρωμη ηχητική πανδαισία από μια πληθώρα από synths, από χορευτικά grooves, fuzz-αριστές κιθάρες και τα υπέροχα "ανδρόγυνα" φωνητικά του Jamie Stewart. Παρόλα αυτά, το "Arp Omni" έχει ήδη αφήσει το στίγμα του με έναν από τους ωραιότερους ερωτικούς στίχους των τελευταίων ετών:
"I have done almost nothing right
My entire adult life
But having dared to touch the fire with you
Breaks the chain of my being nothing"
Το άλμπουμ φεύγει προς το δειλινό μέσα σε ένα τρελό χορό. Το "Maestro One Chord" κρατάει λίγο από τις death-industrial αποχρώσεις των Xiu Xiu μέσα στην θορυβώδη pop του. Το "Common Loon" - το single που μας είχε προϊδεάσει ότι κάτι σπουδαίο έρχεται - θαρρείς πως ξεπετάχτηκε από κάποιον παλιό δίσκο των Suede και κάπως παντρεύει το alt rock με μια ανύπαρκτη ψυχεδελική disco. Μια ψυχεδέλεια που υποκρίνεται πως ντύνεται με ενδύματα ευαισθησίας, απλώς για να σε παρασύρει σε έναν κόσμο παρακμιακής ηδονής στο "Pale Flower": Everything the night uses to dazzle and corrupt, imagination, luxury, revelation, art. Το άλμπουμ διαθέτει και τα τέσσερα!
Και κάπου εκεί φτάνουμε και στην κορύφωση. Το "Veneficium" είναι ο alternative rock ύμνος της χρονιάς, το ραδιοφωνικό τραγούδι που διαθέτει το απλό μα μεγάλο riff, κάτω από την καθαρά αισθαντική, γοτθική ερμηνεία του Stewart. Track με το track, οι Xiu Xiu έχουν ήδη ξετυλίξει έναν κόσμο γοητευτικό, αβίαστο, οριακά σκοτεινό, ανεπαίσθητα πειραματικό μα πάντα ξεκάθαρο. Είτε φτάνοντας στα όρια του post-punk ("T.D.F.T.W"), είτε στο noise ("Bobby Bland"), είτε σε καλούν σε ξεδιάντροπο χορό ("Sleep Blvd."), τα 36 σκάρτα λεπτά του ιταλικού αυτού μαχαιριού είναι πάντα ρευστά, έξυπνα, κοφτερά.
Η τριπλέτα των Jamie Stewart, David Kendrick και Angela Seo έχει δημιουργήσει μία δουλειά στην οποία όλα λειτούργησαν ιδανικά. Οι άπειρες στιλιστικές συνιστώσες του γκρουπ έχουν διυλιστεί ολοκληρωτικά μέσα σε συμπαγείς και σχετικά ευκολοάκουστες συνθέσεις, το experimental rock έχει συζευχθεί αρμονικά με τη νεο-ψυχεδέλεια και τις όποιες pop αναζητήσεις της και όλα αυτά έχουν αφομοιωθεί κάτω από την υπερβατική μουσική τους προσωπικότητα. Εκεί δηλαδή ακριβώς που κρίνονται και ξεχωρίζουν οι σπουδαίοι καλλιτέχνες από τους απλά αξιόλογους.
Μετά από τόσα χρόνια μιας καριέρας γεμάτης μεταμορφώσεις, οι Xiu Xiu μας χαρίζουν από το πουθενά την εναλλακτική δισκάρα που κανείς μας δεν είδε να έρχεται. Το "13" Frank Beltrame Italian Stiletto With Bison Horn Grips" είναι ένας συναρπαστικός δίσκος που καταφέρνει να φυλάξει λίγες σταγόνες δυνατού δηλητηρίου, μέσα στην καθαρά διασκεδαστική του μουσική. Η εικόνα παραμένει θολή - όπως το θολό τζάμι του εξωφύλλου - έχει όμως παραμείνει ένα αίσθημα ηδονικής ευφορίας. Αυτά τα αμαρτωλά μυστικά είναι αδύνατο να τα αρνηθείς.