Wavves

Έχοντας ακούσει τους δύο πρώτους δίσκους του συγκροτήματος πριν πέντε-έξι χρόνια, είχα ακόμα ανάμνηση θορύβου και garage αλητείας. Ακούγοντας το "V" διαπίστωσα ότι ελάχιστα πράγματα έχουν μείνει ίδια από τότε. Ο ήχος τώρα είναι χαρούμενος. Η διάθεση χορευτική. Η ουσία surf και το αποτέλεσμα αρκετά pop. Εντάξει , βαρύ pop, με δόσεις νεανικού punk.

O θεούλης Nathan Williams, όμως, για άλλη μια φορά αξίζει να μνημονευτεί. Ανέβασε στο soundcloud ένα κομμάτι του δίσκου πριν καν σκεφτεί ο κολοσσός που κυκλοφορεί την δουλειά του να διαθέσει στο κοινό κάτι. Η συνέχεια είχε κατέβασμα του κομματιού από την ίδια την εταιρεία και μετά κάτι μπηχτές από τον ίδιο.

Ακούστε και δώστε προσοχή στα "My Head Hurts", "Heavy Metal Detox", "Pony", "All Τhe Same" και "Way Too Much". Είναι τα καλύτερα μακράν. Έχουν τουλάχιστον την απαιτούμενη αλητεία και δόσεις όμορφου indie rock που σε ξεσηκώνει. Μέχρι και λίγο, τόσο δα, garage έπιασε τ' αυτί μου σε μερικά. Το "Flamezsz" πιο 'κει, χαζοχαρούμενο μεν αλλά αξιοπρόσεκτο. Υπάρχουν και εντελώς αδιάφορα κομμάτια εδώ. Το ξεκίνημα και το κλείσιμο του δίσκου έχει δύο τρία κομμάτια που επιεικώς θα χαρακτήριζα ως χαζομάρες. Ειδικά στο κλείσιμο, από το "Wait" και μετά ο δίσκος έχει μια καθυστέρηση. Νομίζω ότι ακούω κομμάτια αντιγραφές από άλλες μπάντες. Κακiές κόπιες. Εντελώς απροσάρμοστα και κάπως ανέμπνευστα.

Δεν μπορώ να καταλάβω αν η μουσική εδώ είναι αποτέλεσμα χαζομάρας, κατάθλιψης ή βαρεμάρας. Το μουσικό αποτέλεσμα, τουλάχιστον στα μισά κομμάτια, δεν είναι κακό, ούτε ακούγεται τεμπέλικο, απλά δεν είναι εμπνευσμένο. Δεν έχει κάτι εξαιρετικά γοητευτικό. Είναι σίγουρα ιδιαίτερα μεθυσμένο και κάπως καμένο (στιχουργικά τουλάχιστον) και διακατέχεται από σαρκασμό, αυτογνωσία και χαλαρότητα. Αυτό. Μέχρι εκεί. Αν ψήνεσαι για χαρούμενο surf και ένα πιο pop, punk, θα το βρεις εδώ.