Vanum

Ageless Fire

Profound Lore (2019)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 05/03/2019
Το θλιβερό μεγαλείο του πολέμου βρίσκει ένα σπουδαίο μουσικό προσωπείο
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η έννοια και οι συνέπειες του πολέμου, είναι, στιχουργικά μιλώντας, από τα θέματα που απασχολούν διαχρονικά το extreme metal. Συνήθως, το βάρος ρίχνεται στη φρίκη που υφίστανται τα θύματα, στον παραλογισμό της βίας ανθρώπου πάνω σε άνθρωπο αλλά και στη σκοτεινότερη πλευρά που αναδύεται μέσα από αυτές τις πράξεις. Η τελευταία, είναι αυτή που νοητικά συνδέεται περισσότερο με την έννοια του θανάτου. Συνεπώς, αυτή η ξένη και βαθιά αντικοινωνική, ροπή του ανθρώπου, εξάπτει τη φαντασία του, στην προσπάθειά του να την εξερευνήσει και να τη δαμάσει, θέλοντας έτσι να κατανοήσει και την ίδια του τη φύση. Οι Βρετανοί Vanum, στον δεύτερο δίσκο τους, "Ageless Fire", επικεντρώνονται ξανά στη θεματική αυτή, όχι για να υμνήσουν κατορθώματα, αλλά για να μεταδώσουν τα συναισθήματα αυτής της κατάστασης, μέσα από μεγαλειώδες και μελωδικό black metal.

Το εξώφυλλο, που αμέσως κεντρίζει το ενδιαφέρον, απεικονίζει σε πιο αφηρημένο τόνο, μια έκρηξη ηφαιστείου. Με το που ξεκινήσει ο δίσκος, το εναρκτήριο κομμάτι, "War", μεταφέρει αυτήν την έκρηξη σε μουσικά πλαίσια. Παρά την απουσία φωνητικών, το "War" δεν λειτουργεί μονοδιάστατα σαν ένα τυπικό intro. Οι μελωδίες, που ηχούν σαν τους ύστερους Rotting Christ χωρίς τις folk επιρροές, να συναντούν τους Bathory, σε συνδυασμό με τα επιβλητικά τύμπανα, δημιουργούν μια αίσθηση πως ο δίσκος θα είναι γεμάτος από μνημονικές στιγμές. Η ονειρική μετάβαση με τη βοήθεια μιας καμπάνας στο ενεργητικό "Jaws Of Rapture" αποκαλύπτει τον πραγματικό όλεθρο του "Ageless Fire".

Η οργανική και ζεστή παραγωγή, φέρνει στο φως τη συνθετική δεινότητα των Vanum. Το “Jaws Of Rapture”, σφύζει από συγκλονιστικά riff, από ένα τρομερό drumming και από την ικανότητά του πίσω από τον επιβλητικό του ρυθμό να αναδεικνύει στοιχειωμένες μελωδίες που καθιστούν κάθε στιγμή του αξέχαστη. Το κλείσιμό του, με την εναλλαγή των στίχων “So live they still... And yet they are dead” σε ένα drumming υπό τον ρυθμό μιας παλλόμενης καρδίας, είναι απλή αλλά τρομακτική φροντίζοντας να ενισχύσει την όλη θεματική.

Η συνέχεια, με το δεκάλεπτο "Eternity" προσπαθεί να προχωρήσει από τη φαινομενική κορύφωση του δίσκου, με καταιγιστικούς ρυθμούς. Εδώ, πέρα από τα φωνητικά που θυμίζουν ξεκάθαρα την αμερικάνικη σχολή, οι μελωδίες, γίνονται πιο μελοδραματικές, θυμίζοντας κυρίως Agalloch, αλλά και Mgla. Γύρω στο 4:30 του κομματιού, μια «ελληνική» μελωδία, σπάει στη μέση το κομμάτι, και μόνη της, κυριαρχώντας πάνω στην ήδη ατμοσφαιρική σύνθεση, θα την οδηγήσει σε ένα επιθετικό και μεγαλεπίβολο κλείσιμο.

Η συνέχεια, καταφθάνει με το εκρηκτικότερο τραγούδι του δίσκου, το "Under The Banner Of Death". Η, κορυφαία αυτή σύνθεση, φροντίζει από την εναρκτήρια εκπληκτική της μελωδία, να μεταφέρει τον ακροατή εν μέσω μιας μαινόμενης μάχης. Το χτίσιμο, με τα εξαιρετικά leaks, δημιουργεί μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, παρατείνοντας την ένταση και την αγωνία μέχρι να εμφανιστούν τα φωνητικά. Ο στίχος "Under the banner of death, I am alive" που επιβάλλεται πάνω στην ήδη ποικιλόμορφη και κατάμαυρη μουσική, προσφέρει μια από τις ανατριχιαστικότερες στιγμές του ιδιώματος για φέτος.

Ο δίσκος πραγματοποιεί τον κύκλο του με το mid-tempo ομότιτλο. Η αγέραστη φλόγα της μανίας του ανθρώπου, είναι επικίνδυνα εθιστική όπως και αυτή η σύνθεση. Μερικά από τα καλύτερα κιθαριστικά θέματα του δίσκου εμφανίζονται σε αυτό το τραγούδι, το οποίο με μια διάθεση νίκης σε γενικότερο απάνθρωπο κλίμα, παρουσιάζει τον πραγματικό νικητή κάθε πολέμου. Το δίλεπτο κλείσιμο με το "Erebus" σβήνει ιδανικά τον δίσκο φροντίζοντας να αποστασιοποιήσει τον ακροατή.

Οι Vanum, θα μπορούσαν να θεωρηθούν ένα black metal supergroup. Η διμελής μπάντα, όπου οι εγκέφαλοι της παρουσιάζουν προϋπηρεσία σε συγκροτήματα όπως οι Ash Borer, Predatory Light και Yellow Eyes, στον δεύτερο δίσκο της καταφέρνει να μεταφέρει τους ήχους και την εμπειρία των μελών της και να την τελειοποιήσει τολμώ να πω. Σίγουρα τόσο τα φωνητικά όσο και μερικά περάσματα δεν θα φημιστούν για την πρωτοτυπία τους, αλλά θα καρφωθούν σαν κατευθυνόμενο βλήμα στο κεφάλι του ακροατή. Το "Ageless Fire" είναι μελωδικό black metal στα καλύτερά του, που είναι πειστικό, τραγικά πανέμορφο, διατηρεί τη φρεσκάδα του με κάθε νέα ακρόαση, καταλήγοντας να είναι μνημειώδες. Μην παραλείψετε να το ακούσετε.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET