Ultha

Από τη Γερμανία, οι παραγωγικότατοι Ultha, βγάζουν την τρίτη δουλειά τους μέσα σε αυτόν τον χρόνο, LP αυτήν τη φορά. Βαθιά ατμοσφαιρικοί, με μεγάλες συνθέσεις που εκτείνονται οι περισσότερες κοντά στο τέταρτο, προσφέρουν μία ώρα black metal, ατμοσφαιρικού, με ορισμένα στοιχεία post και funeral doom, αλλά διατηρώντας πολύ νεύρο και ένταση.

Η αρχή γίνεται με το "The Night Took Her Right Before My Eyes", με την αργή σταδιακή κλιμάκωση, που τα πρώτα τρισίμισι λεπτά παίζει με μια σκοτεινή αρμονία πάνω στην οποία ψιθυρίζονται απόκοσμα οι πρώτες φράσεις, ώσπου να εκραγεί σε έναν ορυμαγδό των ντραμς και τρέμολο, με τα φωνητικά να εναλλάσσονται σε ψηλές κραυγές και βαθιές φωνές. Η βασική λέξη εδώ είναι η ατμόσφαιρα και τη βγάζουν τελείως φυσικά και άνετα. Και η χαρακτηριστική διαδικασία της κλιμάκωσης που ακολούθησαν στο πρώτο κομμάτι ακολουθείται και σε όλα τα υπόλοιπα, με τρόπο πηγαίο, πράγμα που κάνει την ακρόαση ακόμα και των δεκαπεντάλεπτων κομματιών καθόλου κουραστική.

Οι ταχύτητες θα πέσουν στα δύο επόμενα κομμάτια παροδικά. Στο "Mirrors In A Black Room" γίνεται, μάλιστα, η guest προσθήκη της Rachel Davies, που αποτελεί και τη χαρακτηριστική αιθέρια φωνή των Esben And The Witch. Το κομμάτι έχει προσαρμοστεί στα μέτρα της, με μειωμένες ταχύτητες και χώρο να πατήσει με την εξαιρετικά εκφραστική και μελαγχολική χροιά της φωνή της. Το "Athame|Bane Emanations" κινείται σε πιο doom ρυθμούς, ενώ στο "You Will Learn About Loss" γυρνάνε πίσω στον δυναμικό τους ήχο, για να κλείσουν και με αυτό στο "Fear Light The Path" όλο το άλμπουμ, έχοντας μια από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου.

Η δουλειά της μουσικής είναι εντέλει να μπορέσει να σου αναμοχλεύσει τα μέσα σου, να σε κάνει να αισθανθείς πράγματα και μέσα από τα εξήντα λεπτά αυτά οι Ultha το καταφέρνουν πολύ καλά, με τρόπο που δεν φαίνεται ούτε αντεγραμμένος, ούτε πολυπαιδεμένος, βγάζοντας έναν όμορφα μελαγχολικό και συνάμα δυναμικό δίσκο.