Tumultuous Ruin

Το πρώτο full length των Tumultuous Ruin είναι ένα άλμπουμ που υπό μια έννοια «άργησε» να έρθει. Το μονομελές black metal σχήμα, είναι μεν ενεργό μόλις από το 2021, αλλά η έντονη δραστηριότητά του έχει τραβήξει βλέμματα πάνω του. Η συνεχής κυκλοφορία demos, και κυρίως ο αντιφασιστικός, πολιτικός του λόγος και δράσεις, δεν αφήνουν τη μπάντα να περνά απαρατήρητη. Συνεπώς, η ένταξη στο δυναμικό δύο σημαντικών δισκογραφικών στη σκηνή, για την κυκλοφορία του ντεμπούτου LP των Tumultuous Ruin, ήταν μια είδηση που δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη.

Το "An Abcess On The Heart Of The State" στα 29 λεπτά που διαρκεί, βρίσκει τους Tumultuous Ruin να ξεδιπλώνουν στο έπακρο τη δυναμική τους. Τα επτά κομμάτια του δίσκου κινούνται σε παραδοσιακό, lo-fi black metal με έντονες αναφορές στην Cascadian ατμοσφαιρική του εκδοχή. Κοινώς, όπως και με κάθε κυκλοφορία του μέχρι τώρα, ο Tumultuous Ruin, επιχειρεί να αξιοποιήσει την «ρομαντική» και παλαιομοδίτικη εκδοχή του ιδιώματος, με σκοπό την αισθητική του «ανατροπή». Φυσικά, στο άλμπουμ υφίστανται επίσης και έντονα death metal στοιχεία, όπως στο ισοπεδωτικό "Desecrate Machines As The World Dies". Η νοτροπία όμως του δίσκου αντηχεί αλλού.

Όπως αντηχεί και το σπηλαιώδες και Darkthrone-ικό "Revel In Turmoil", οι Tumultuous Ruin προσεγγίζουν το ιδίωμα με μια δίαθεση να μην το χαρίσουν σε φασιστικά και αντικοινωνικά στοιχεία. Εκλαμβάνουν τις προεκτάσεις του ως πεδίο έκφρασης της οργής και της σύγκρουσης, της διοχέτευσης του μίσους, και καλλιτεχνικά, δεν το στρέφουν προς εαυτούς ή συνάνθρωπο, αλλά προς τις δομές και τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς που επιβάλλουν τις ανισότητες. Στην καρδιά αυτής της επίθεσης, σε πλήρη αναρχική αίσθηση όπως αφήνει να υπονοηθεί και ο τίτλος, είναι το κράτος. Το mid-tempo, "Dystopic Hellscape", αντιστρέφει τις Burzum-ικές παραδοχές του ήχου και τις εμπλουτίζει με raw black metal στοιχεία και πικρές μελωδίες, ώστε να εντείνει την απόγνωση.

Στο "An Abcess On The Heart Of The State" δεν υφίσταται ελπίδα. Οι Tumultuous Ruin δεν επιδιώκουν να ενδυναμώσουν το ακροατήριο, ή να διοχετεύσουν κάποιο ριζοσπαστικό ουτοπικό πρόταγμα. Μοιράζονται την απαισιόδοξη οπτική τους, και εμβαθύνουν στα riffs, για να πείσουν ατμοσφαιρικά για τη βαρύτητα των ζητημάτων που πραγματεύονται. Το φινάλε του δίσκου, με το, σαν βγαλμένο από το "Panzerfaust", "Last Rites Of The Dying World" να κλείνει υποβλητικά την εμπειρία και να αφήνει μια πικρία, είναι απλώς η πιστοποίηση του οράματος του σχήματος.

Από το εναρκτήριο "Destroy What Destroys Us", που στα έξι λεπτά είναι και η μεγαλύτερη σε διάρκεια σύνθεση του άλμπουμ, το "An Abcess On The Heart Of The State" δεν θα σταματήσει να εγκλωβίζει μες τον ηχητικό του κόσμο. Τα Celtic Frost κοψίματα, τα διακριτικά σύνθια, η απάτη της γαλήνης και η πλάνη της μελαγχολίας, συνυπάρχουν με την προσεγμένη αισθητική. Γίνεται εύκολα αντιληπτό, πως το άλμπουμ δεν απευθύνεται σε ευρύ κοινό. Αν όμως επιχειρήσεις να του δώσεις μια ακρόαση, είμαι βέβαιος πως παρά τις συνθετικές του ατέλειες, ειδικά ως προς το συγκερασμό των επιμέρους και τη ρευστότητα της ακρόασης, το ντεμπούτο των Tumultuous Ruin θα σου παρέχει λόγους ώστε να χαρείς που υπάρχουν καλά black metal τραγούδια ακόμη και στις πιο ανήλιαγες και «ύποπτες» κατακόμβες του ιδιώματος. Τα σαθρά οικοδομήματα στην τελική, από τα θεμέλια γκρεμίζονται.

Bandcamp
Youtube