Triumpher

Ήμασταν παρόντες στην τελετή «παράδοσης - παραλαβής» στο Κύτταρο, εκεί που οι Saboter «θυσιάστηκαν» μεγαλοπρεπώς ώστε να δώσουν τη θέση τους στους Triumpher, σε μια αλλαγή ονόματος, οι στοχεύσεις της οποίας ξεπερνούσαν την απλή καλλιτεχνική στροφή. Από τότε, έχουν μεσολαβήσει πολλά, με τους Triumpher να έρχονται πλέον στο προσκήνιο, κυκλοφορώντας φέτος το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο άλμπουμ τους. Τί άλλαξε, λοιπόν, για το heavy metal κουαρτέτο, σε σημείο να μιλάμε πια για μια νέα εκκίνηση;

Ομολογουμένως, το ύφος του υλικού του "Storming The Walls", αλλά και η εν γένει αισθητική του, δικαιολογούν αυτήν την διαφοροποίηση, καθώς οι Triumpher βρίσκονται σαφώς εγγύτερα στο επικό metal, αλλά και διαθέτουν ξεκάθαρα μεγαλύτερη συγγένεια με τις πιο extreme εκφάνσεις του σκληρού ήχου απ' ότι οι Saboter σε αυτά τα δύο άλμπουμ που μας χάρισαν. Ξεκινώντας από το εντυπωσιακό, θεοσκότεινο εξώφυλλο του δίσκου - το οποίο φιλοτέχνησε ο ίδιος ο Αντώνης Βάιλας - και εισερχόμενοι με προσοχή στα επικίνδυνα μονοπάτια του μουσικού περιεχομένου, τα πράγματα μοιάζουν ξεκάθαρα εξ αρχής.

Οι Triumpher καταφέρνουν μαεστρικά να ενώσουν τον επικολυρικό κόσμο των Manowar με εκείνο των Dissection, όπου συνδετικός κρίκος φαντάζουν οι Satan's Host του απόκοσμου Leviathan Thisiren, ο οποίος και φαντάζει ως κυρίαρχη επιρροή για τις τρομερές ερμηνείες του Αντώνη Βάιλα στο δίσκο. Ακόμη μεγαλύτερη, όμως, στέκεται ο Eric Adams της "Triumph Of Steel" περιόδου, καθώς ο Έλληνας τραγουδιστής παραδίδει μια διδαχή στο πως αποδίδεται ένας απόλυτα εμφανής φόρος τιμής σε έναν αγαπημένο καλλιτέχνη, με τρόπο, όμως, ειλικρινή και προσωπικό, μακριά από το στείρο μιμητισμό και τη λογική του copy-paste.

Μουσικά, τώρα, ο δίσκος διακατέχεται από μια αποκαλυπτική φύση, αφού οι δυναμικές του τον τοποθετούν ως ένα extreme US power metal υβρίδιο, η τεχνοκρατική υπόσταση του οποίου δεν προτείνεται για λιγόψυχους. Οι lead κιθάρες κεντάνε αβίαστα θέματα που διαφωτίζονται από τη χάρη εκείνων του Andy LaRoque και του James Murphy, το riffing που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά των συνθέσεων οφείλει τα μέγιστα στους Helstar, τους Slayer του "Hell Awaits" και στο "By The Hands Of The Devil" των Satan's Host, την ίδια στιγμή που το ρυθμικό υπόβαθρο είναι καταιγιστικό, όπως θα περίμενε, άλλωστε, κανείς, από ένα rhythm section που συμμετέχει ο Maelstrom.

Η φετινή χρονιά φαίνεται πως θα αποτελέσει σταθμό για την εγχώρια heavy metal σκηνή, αφού η κοινότυπη φράση πως «οι μπάντες μας δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από εκείνες του εξωτερικού» αντιστρέφεται για τα καλά, με τον «έξω κόσμο» να πρέπει να αρχίσει να «ζηλεύει» τα όσα μοναδικά διαδραματίζονται εντός των συνόρων. Άλμπουμ όπως το "Storming The Walls" δεν βγαίνουν κάθε μέρα - δεν θα μπορούσαν, άλλωστε, αφού τέτοιο επίπεδο έμπνευσης και τελικής απόδοσης ιδεών βρίσκεται μονάχα στα μουσικά πονήματα που έχουν κερδίσει και κουβαλούν το χαρακτηρισμό σπουδαία για την ύπαρξη τους.

Bandcamp