Caspian, Adolf Plays The Jazz @ An Club, 22/05/10

Λίγοι και καλοί ήμασταν στο An Club για την εμφάνιση των Caspian. Αυτό που θα ακολουθούσε δεν το περίμενα ούτε στα πιο τρελά όνειρα μου. Ελπίζω να μην είμαι υπερβολικός και να μην παραφερθώ, αλλά θα δηλώσω εξ αρχής ότι συγκλονίστηκα ιδιαιτέρως.

Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Λίγο καθυστερημένα από την αρχική ώρα έναρξης στην σκηνή ανέβηκαν οι Adolf Plays The Jazz και λίγα λεπτά μετά έμπαιναν στο χώρο της συναυλίας και οι Αμερικανοί αφού υπήρξε καθυστέρηση με την πτήση τους και όλα πήγαν λίγο πίσω. Οι Έλληνες λοιπόν που ανέλαβαν να μας ζεστάνουν τα κατάφεραν μια χαρά. Αν και μια από τις πρώτες τους εμφανίσεις, αν όχι η παρθενική τους, και ενώ έδειχναν ενστικτωδώς αγχωμένοι, κατάφεραν να αποδώσουν αρκετά καλά επί σκηνής και να καρφώσουν στο κεφάλι μας post rock μελωδίες που όμοιες τους ατμοσφαιρικά είχαμε ακούσει μόνο από τους Garden Box παλιότερα, όσο αφορά την εγχώρια σκηνή.

Αξιόλογη προσπάθεια και μια μπάντα που συνθετικά έχει πολλά να δώσει. Τα πλήκτρα γλύκαιναν τον ήχο, αλλά ο θόρυβος μπλεκόταν πανέμορφα και τα έγχορδα έφτιαχναν ένα γερο πεδίο ώστε τα τύμπανα να φαντάζουν χαλαρά και πάρα πολύ ήρεμα από πίσω. Όσοι έφτασαν νωρίς στο μαγαζί, σίγουρα πρόλαβαν και τα τρία cd που η μπάντα, όπως συνηθίζει, μοίρασε χωρίς εξαιρέσεις στους παρευρισκόμενους.



Έτσι λοιπόν περασμένες έντεκα, η μπάντα από την Μασαχουσέτη πήρε θέση στο σανίδι του An. Η τετράδα των εγχόρδων μπροστά από την τεράστια φιγούρα του Joe στα τύμπανα, ξεκίνησε εντυπωσιακά και σε όλο το set, που διήρκησε πάνω από εβδομήνταπέντε λεπτά, δεν σταμάτησε να τα δίνει όλα, να μας ξεσηκώνει και να ξεσπάει πάνω στα έγχορδα. Η σκηνική τους παρουσία ήταν εντυπωσιακή, ο ήχος τους εκκωφαντικός και η διάθεση τους ξεχείλιζε από όρεξη, ευχαρίστηση και πηγαία πώρωση. Μια πώρωση που μεταδόθηκε άμεσα και αδιακρίτως σε όλους όσους «ζούσαν» τα κομμάτια τους.

Ακούσαμε οκτώ συνθέσεις ξεκάθαρες συν τρεις από την πρώτη τους δουλειά "You Are The Conductor" που παίχθηκαν σαν μια ("Quovis" / "Further Up" / "Further In"). Οι στιγμές ήταν μαγικές. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό σε πολλά σημεία της βραδιάς και συχνά ένιωθα ρίγη να διαπερνούν το σώμα μου. Εκστασιάστηκα στα "Malacoda" και "Moksha" και έχασα τα λογικά μου στα "Ghosts Of The Garden City" και  "Sycamore" που «ξέφυγαν» εντελώς. Ήδη στα πρώτα δέκα λεπτά άρχισαν να σβήνονται από την μνήμη μου αναμνήσεις από συναυλίες των Mogwai και Explosion In The Sky. Μπορεί άλλες φορές να έλεγα ότι κάτι τέτοιο αποκλείεται και αν πέρναγε ποτέ από το μυαλό μου αυτή η σκέψη θα με θεωρούσα ιερόσυλο. Τώρα όμως και μετά από μια τέτοια ζωντανή εμφάνιση δεν έχω κανένα πρόβλημα να πω ότι οι Caspian ήταν η καλύτερη post rock μπάντα που έχω δει στη ζωή μου ζωντανά.

Ένταση και κοπανημα μπροστά στα μάτια μου και μια δόση παράνοιας στα γαργαλητά των κιθάρων. Μαγεία, εξύψωση, θάμπωμα, ευχαρίστηση, συγκίνηση και παραισθήσεις. Λέξεις που δεν ταιριάζουν απόλυτα στο θέαμα που προσέφεραν οι Αμερικανοί και στα συναισθήματα που με συντάραξαν, αλλά πώς να ταιριάξουν αφού νομίζω ότι ακόμα και η ελληνική γλώσσα φαντάζει φτωχή στην περιγραφή αυτών.

Όταν έκλεισαν την βραδιά με το "Crawlspace" ο κόσμος ταξίδεψε μακριά, πολύ μακριά. Η μπάντα είχε βγάλει τον καλύτερο της εαυτό και το θερμό χειροκρότημα καθώς και οι αντιδράσεις προς τα μέλη του συγκροτήματος έδειξαν ότι άρεσαν πολύ και τίμησαν ιδιαίτερα με την παρουσία τους την χώρα μας.

Αν υπερβάλλω ζητώ συγνώμη κι αν παραφέρομαι φταίνε αυτοί. Γιατί αυτοί χαραμίζονται στο στούντιο, γιατί αυτοί φτιάχτηκαν για να παίζουν  live, γιατί αυτοί έδωσαν μια παράσταση άνευ προηγούμενου και αυτοί δήλωσαν ήδη για το live της Αθήνας: "Hard to find the words, it rules here so hard". Αυτό τα λέει όλα, χωρίς να λέει τίποτα. Εμένα πάντως με καλύπτει και τους ευχαριστώ γ' αυτό που μου χάρισαν.

Setlist:

La Cerva
Malacoda
Some Are White Light
Concrescence
Moksha
Quovis
Further Up
Further In
Ghosts Of The Garden City
Sycamore
------------------------------------
Crawlspace