Theophonos

Στην πρόσφατη extreme metal ανασκόπησή μας για το 2023 είχαμε αναφερθεί στους Theophonos. Το ντεμπούτο LP του σόλο project του Jimmy Hamzey, "Nightmare Visions", μας κέντρισε το ενδιαφέρον χάρη στη βίαιη συνύπαρξη τοξικών δυσαρμονιών με mathcore αναφορές, μια ισορροπία ανάμεσα σε μεταφυσικό ψύχος και αστική αισθητική. Φυσικά, αν ανατρέξεις στα cult underground διαμάντια που είναι τα πεπραγμένα του προηγούμενου σχήματος του Hamzey, των εμβληματικών Serpent Column, θα καταλάβεις πως δεν ήρθε κάτι στα αυτιά μας ως κεραυνός εν αιθρία.

Ο δεύτερος δίσκος των Theophonos και πρώτος υπό τη σκέπη της Profound Lore, ήταν το μεγάλο στοίχημα. Το "Ashes In The Huron River" από το πρώτο δείγμα, το μανιακό "No Reprieve", φάνηκε πως θα αποκάλυπτε ένα πιο συμπαγές, δομημένο και εξουθενωτικό άλμπουμ. Το τελικό αποτέλεσμα, δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα καθηλωτικό extreme metal άλμπουμ. Ακούς για παράδειγμα την ομότιτλη σύνθεση και χάνεσαι στις φρενήρεις δυσαρμονίες και την μετάλλαξη που έχει υποστεί το σύγχρονο πνιγηρό black metal όπως διαμορφώθηκε εγκεφαλικά στα 00s σε Γαλλία και Καναδά, υπό ένα αγχωτικό extreme hardcore πρίσμα. Στα 41 λεπτά του, το "Ashes In The Huron River" είναι μια πύρινη λαίλαπα η οποία εξαπλώνεται με ραγδαίους ρυθμούς ανήμπορη να ελέγξει τον εαυτό της. Δεν θέλει κιόλας όμως.

Θεματικά, ο Hamzey δίνει μονομιάς το στίγμα. «Ονομασμένη προς τιμήν των τοπικών δασών και ποταμών που εμπνέουν αυτό το στούντιο πρότζεκτ, η κυκλοφορία είναι ο απολογισμός μιας ζωής ξοδεμένης στη σάπια καρδιά του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και ένας φόρος τιμής στις γεμάτες παλμό υπόγειες μουσικές υποκουλτούρες που άκμασαν πριν το δεύτερο μισό της προηγούμενης δεκαετίας». Συνεπώς, αισθητικά (με το εξώφυλλο να κάνει συνειρμούς με το "An Underlying Frequency" των Remains Of The Day), στιχουργικά και αισθητικά, έχεις την απάντηση για πολλά. Ας συνυπολογίσουμε και τις αναφορές σε Death Grips, Morbid Angel και Pelican ως επιρροές και το κάδρο είναι ολοκληρωμένο. Αφέσου στον έρποντα ρυθμό και το βασανιστήριο του πεντάλεπτου "Willing Power" και θα δεις τα ηχοτοπία όσων μόλις περιέγραψα.

Τo "Ashes In The Huron River" μέσα στην παράνοια και τις βίαιες (αφουγκράσου μόνο τα τύμπανα και τις εναλλαγές) συνθετικές δομές του, παραμένει εξόχως ατμοσφαιρικό. Ένα διαρκώς παρόν ambiance, μερικά εφέ, και κυρίως οι απολήξεις ορισμένων δυσαρμονιών, γεννούν δραματικές εικόνες, που μεταφέρονται από ένα κλινικό και απάνθρωπο περιβάλλον στην αλήθεια της φύσης. Τα τρεισήμιση λεπτά που διαρκεί το "Grid Of Sorrows", και η δυναμική που αναπτύσσει με το σπουδαίο "An Elegy" που ακολουθεί, τονίζουν αυτή τη μελαγχολία που υπενθυμίζει διαρκώς κατά τη διάρκεια των ακροάσεων πως το πυκνό μουσικό αυτό έργο διαθέτει μια ανθρωπιά στον πυρήνα του.

O Theophonos στο δεύτερο άλμπουμ του αγγίζει το τέλειο. Η κλινική προσέγγιση του "Ashes In The Huron River" θα γκρουβάρει ("Still You Haunt Me"), θα κάνει τους Plebeian Grandstand να ακούσουν με δέος ("Curse Envy"), θα Mastodon-ίσει ("As Long As Forever"), θα εξαντλήσει με τρόπο ιδιοφυή όσα απαιτούνται για να επικοινωνήσει την ηχητική του επίθεση. Οι ιδιότυπες ηχητικές δυναμικές και η παραγωγή, με όλη την αβολότητα που επιφέρουν, θα διατηρήσουν την ηχητική ταυτότητα των προηγούμενων έργων του δημιουργού. Στο τέλος όμως, το "Ashes In The Huron River" θα θριαμβεύσει ως ένα από τα πιο ολοκληρωμένα και εντυπωσιακά, κλειστοφοβικά αλλά και πληθωρικά, avant-garde black metal άλμπουμ των τελευταίων ετών. Για το τρέχον έτος, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.

Bandcamp
Youtube