The Ghost Of A Thousand

Έτοιμοι; Ντάπα, ντούπα, ντάπα, ντούπα και φύγαμε... Περίεργα παιδιά οι The Ghost Of A Thousand, που το 2007 κάνανε το ντεμπουτομπαμ τους για να επιστρέψουν φέτος με το "New Hopes, New Demonstrations" στην Epitaph (πλέον - και για όποιον μπορεί να ενδιαφέρει αυτό) και να με κάνουν να κουνάω ρυθμικά το κεφάλι μου σε punk ρυθμούς, μετά από πολύ, μα πάρα πολύ καιρό...

Punk είπα; Hardcore punk λέει η wiki (φταίνε τα χαμηλά κουρδίσματα), scremo rock n roll θα προσέθετα εγώ, και αν κάποιος από εσάς καταλάβει τι συμβαίνει στο εξαιρετικό αυτό δισκάκι, ας έρθει να μου πει. Έντεκα κομμάτια σε uptempo ρυθμούς, με ουρλιαχτά στα όρια του ISO, όμορφα απλά riffάκια, αλλά και κοψίματα για να έχεις να αποκολλάς την προσοχή σου όταν είναι στραμμένη αλλού, λίγη grundίλα (και το riff του "Breed" των Nirvana κάπου πεταμένο στο χαμό), αλλά και ρυθμούς που σου επιβάλλονται, το "New Hopes, New Demonstrations" παίζει ανάμεσα στα είδη, χωρίς να παίζει με τα νεύρα μας.

Sing-along μελωδίες θες; Πάρε να έχεις να σιγοτραγουδάς, ακόμα και όταν κάνεις jogging στο πάρκο ή στραπατσάρεσαι στο metro. Ραδιοφωνικά κομμάτια θες; Τα κόβουμε εκεί που πρέπει, για να μην κουράσουν και κουραστούν. Μελωδίες θες; Τις βάζουν όπου θες (sic)!

Nice; Nice... Ομορφιές και φρεσκάδα, σε ένα δισκάκι που μπορεί να πιάσει πολύ κόσμο, γιατί έχει μπασταρδέψει τον ήχο του με πολλούς και - τίνος είναι ρε γυναίκα το παιδί; Ούτε που ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι πως δεν έχω ξαναπροτείνει punkίζον δισκάκι. Ντροπή.