The Flaming Lips

Η τρέλα πάει στα βουνά; Για να το λένε κάτι θα ξέρουν. Το σίγουρο είναι πάντως πως κάθε φορά που οι Flaming Lips ετοιμάζουν νέο δίσκο, η τρέλα περνάει μια βόλτα από το στούντιο τους. Κάτι σαν την επιφοίτηση του Άγιου Πνεύματος. Χμ... Όπως και να 'χει, οι Flaming Lips επιστρέφουν τέσσερα χρόνια μετά το εκπληκτικό "Yoshimi Battles The Pink Robots" και μας αφήνουν και πάλι με το στόμα ανοιχτό. Με ένα τίτλο που, όπως και αυτοί των προκατόχων του, θυμίζει παιχνίδι στο Super Nintendo, τα νέα τραγούδια των κυρίων Coyne Wayne, Seven Drozd και Michael Ivins αποδεικνύουν ότι παρά την εικοσάχρονη και βάλε δισκογραφική πορεία τους, δε δείχνουν καμία διάθεση να σταματήσουν τους πειραματισμούς και την αναζήτηση νέων ορίων στον ήχο τους. Άξιοι!

Αν και το "At War With The Mystics" περιλαμβάνει αναφορές σε διάφορα μουσικά είδη (από pop μέχρι '70s soul), ο χαρακτηρισμός που θα μπορούσε να το περιγράψει καλύτερα είναι space-νεοψυχεδελικό pop-rock. Πιο συγκεκριμένα; Σουρεαλιστικοί στίχοι, ψιλοακαθόριστες μελωδίες, φουτουριστικά εφέ και φωνητικά που ώρες ώρες πιστεύεις πως ηχογραφήθηκαν υπό την επήρεια... u know!

Highlights: "The Yeah Yeah Yeah Song" (από τον τίτλο και μόνο καταλαβαίνεις για τι πρόκειται...), "Pompeii Am Gotterdammerung" (να 'τοι και οι Floyd) και "Mr. Ambulance Driver" (σχετικά με το θάνατο και τη γέννηση).

Αρνητικά σημεία: Η κοιλιά που κάνει ο δίσκος κάπου προς τα μέσα της συνολικής διάρκειας του. Ξεκινάει δυνατά, τελειώνει μαγευτικά, όμως κάπου στη μέση νιώθεις λίγο την ανάγκη να φτιάξεις ένα καφεδάκι (φραπέ βασικά). Ψιλά γράμματα...

Με λίγα λόγια: Ωραίος, δουλεμένος και διαφορετικός από τα συνήθη ακούσματα των ημερών μας, ο νέος δίσκος των Lips είναι μια πολύ καλή πρόταση για όσους ψάχνουν μία διέξοδο από τα τετριμμένα...