The Kyle Gass Band

Thundering Herd

SPV (2016)
Από τον Κώστα Πολύζο, 06/09/2016
Καλοπαιγμένο hard rock, μπολιασμένο με blues, southern και funk στοιχεία
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Όσοι πίστεψαν πως η μπάντα του Kyle Gass ήταν ένα πυροτέχνημα, θα κληθούν να αναθεωρήσουν βάζοντας την ουρά στα σκέλια. Η συνέχεια του περσινού ντεμπούτου τους θα βρει άξιο διάδοχο στο "Thundering Herd" και η αλήθεια των πέντε καβαλάρηδων συνεχίζει να είναι απολαυστική.

Με σύμμαχο την επαγγελματική δουλειά σε παραγωγή (John Spiker) και μίξη (Maor Applebaum) ο νέος δίσκος των Kyle Gass Band θα μας παρουσιάσει για ακόμα μια φορά ένα ωραιότατο χαρμάνι από καλογραμμένη rock μουσική, έξοχης απόδοσης των μουσικών και χιουμοριστικής στιχουργίας. Ο Kyle έχε αναλάβει λίγο περισσότερο τα πρώτα φωνητικά σε σχέση με τον πρώτο δίσκο και κυρίως στις πιο ήρεμες και χαβαλεδιάρικες στιγμές και ο Mike Bray ξεχωρίζει πάλι με το μπαρουτοκαπνισμένο λαρύγγι του. Σταθερή αξία ο John Konesky στις κιθάρες και ωραίο το ντουέτο Keene/Spier στο rhythm section.

Οι southern πινελιές και οι boogie ρυθμοί στο εναρκτήριο "Cakey" θα δώσουν την σκυτάλη στο υπερενεργητικό και ταξιδιάρικο "Regretta". Χαλαρώνει κάπως το πράγμα με το "Bro Code", που όπως εύκολα συμπεραίνει κάποιος μιλάει για των κώδικα που διέπει τις σχέσεις των μελών της μπάντας, αλλά ξανά τσίτες στη συνέχεια με το βαρύ "Hell Or High". To "Bring Her Back Together Better" είναι μια από τις ραδιοφωνικές στιγμές στο άλμπουμ και έχει ένα πολύ ωραίο και πιασάρικο ρυθμό και ρεφρέν. Στα "Bone" και "Uncle Jazz" ο Kyle βγαίνει μπροστά για να μας χαβαλεδιάσει με τους ξεκαρδιστικούς στίχους σε funk ρυθμούς. Ομοίως συμβαίνει και στο "Mike Bray", αλλά ας υπογραμμίσουμε για λίγο το γεγονός πως το τραγούδι έχει σαν τίτλο το όνομα μέλους της μπάντας και πως η παντελής έλλειψη παραμόρφωσης βγάζει μια '70s αίσθηση.

Επιστροφή στον αμερικάνικο Νότο με το "Mamas Ma", με την καλύτερη στιγμή του δίσκου να είναι η συνέχεια του έπους "Gypsy Scroll". Το "Gypsy Scroll II: Toot Of The Valley" θα είναι το πιο heavy τραγούδι αυτής της κυκλοφορίας και στα αφτιά μου μοιάζει με ένα tribute στους Scorpions της εποχής του Uli Jon Roth. Ο ορισμός του χαβαλέ συμπυκνώνεται στο "The Best We Could Do (In The Time Allotted)", μια ακουστική αρχικά σύνθεση που στη συνέχεια ηλεκτρίζεται σε στυλ Santana και στην οποία μας δίνουν την άποψή τους πίσω από την δημιουργία του "Thundering Herd" με οδηγό τη μετριοφροσύνη και την αυτογνωσία.

O περιοδεύων θίασος του Kyle Gass καβάλησε όποιο ζώο βρήκε μπροστά του και βγήκε πάλι παγανιά με μοναδικό εφόδιο το καλοπαιγμένο hard rock του μπολιασμένο με blues, southern και funk στοιχεία. Ηθικό δίδαγμα: ποτέ μην αγνοήσεις τις προσταγές της τσιγγάνας, θα το βρεις σίγουρα μπροστά σου.

  • SHARE
  • TWEET