Texas In July

Μπορεί να μην γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει στο Texas τον Ιούλιο. Όμως γνωρίζουμε πως καταμεσής του Ιουλίου του 2014, οι Texas In July δήλωσαν πως το τρίτο τους ολοκληρωμένο δισκογραφικό εγχείρημα θα κυκλοφορούσε στα μέσα του Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς.

Ωστόσο, δεν ήταν αυτή η πιο σημαντική δήλωση της μπάντας μέσα στην χρονιά που διανύουμε. Αλλά η ανακοίνωση πως δύο από τα ιδρυτικά μέλη της αποχώρησαν, ήταν αυτή που κίνησε περισσότερο το ενδιαφέρον του κοινού. Πιο συγκεκριμένα, ο τραγουδιστής τους, Alex Good, και ο κιθαρίστας τους, Christian Royer, αποφάσισαν από κοινού να αποχωρήσουν από την μπάντα, με τα κενά τους να καλύπτονται εντός του ίδιου έτους, από τους J.T. Cavey και Cam Welsh, σε φωνητικά και κιθάρα αντίστοιχα, ώστε να ξεκινήσουν οι ηχογραφήσεις του "Bloodwork".

Προτού καν δοθεί η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας της νέας τους δουλειάς, η εταιρία τους ανέβασε στον επίσημο λογαριασμό της στο Youtube ένα βίντεο από τις ηχογραφήσεις, μαζί με το πρώτο ολοκληρωμένο κομμάτι τους, το "Broken Soul". Από το πρώτο τους κιόλας δείγμα ήταν ξεκάθαρο το πόσο γρήγορα και σωστά είχαν δέσει τα παλιά με τα νέα μέλη, έτσι και εμείς με την σειρά μας αναμέναμε με μεγάλο ενδιαφέρον την νέα τους κυκλοφορία.

Όταν βρέθηκε λοιπόν ολόκληρο το "Bloodwork" στα χέρια μας, ήταν εύκολο να αναγνωρίσουμε πως παραμένουν πιστοί στον ήχο που είχαν στις προηγούμενές τους δουλειές. Δηλαδή τα κομμάτια τους αποτελούνται κατά κύριο λόγο από πωρωτικά breakdown, έντονα riff, δυνατά drums και φυσικά growled vocals. Όμως, πλέον το συνθετικό επίπεδο της μπάντας είναι  πιο ψηλά από ποτέ. Κιθαριστικά εμφανίζονται πιο δημιουργικοί και τεχνικοί, λόγω φυσικά του Cam Welsh που ανέλαβε τα lead, με το αποτέλεσμα να είναι οφθαλμοφανές σε κομμάτια όπως τα "Illuminate" και "Bloodwork". Στα drums ο Adam Grey για άλλη μία φορά δείχνει μανιασμένος, αλλά ειδικά στα "Defenseless" και "Inner Demons" ξεπερνάει κάθε προσδοκία που είχαμε από εκείνον. Ο Ben Witkowski στο μπάσο, ενώ στις περισσότερες συνθέσεις περνάει απαρατήρητος, όταν οι κιθάρες ηρεμούν, όπως συμβαίνει στο instrumental "Decamilli", δείχνει και αυτός με την σειρά του το επίπεδό του. Για το τέλος αφήσαμε τον J.T. Cavey που, ενώ δεν είναι τόσο metalcore όσο post hardcore τραγουδιστής, καταφέρνει να δέσει τόσο άψογα με το υπόλοιπο σύνολο, σε σημείο που θα τολμούσαμε να πούμε πως δεν μας λείπει καθόλου ο προκάτοχός του.

Τουτέστιν, οι Texas In July, στην μάχη που έδωσαν με τους εαυτούς τους για αυτή την νέα τους κυκλοφορία, καταφέρνουν να κερδίσουν με διαφορά στα σημεία, αλλά όχι με νοκ άουτ. O λόγος που κερδίζουν στα σημεία είναι πως με τις νέες τους προσθήκες ανέβασαν το επίπεδο τους κατακόρυφα, προσφέροντάς μας έντεκα απολαυστικές συνθέσεις και παρουσιάζοντάς μας τον καλύτερό τους δίσκο μέχρι τώρα. Όμως ο λόγος που δεν κατάφεραν να κερδίσουν με νοκ άουτ είναι πως παραμένουν τόσο πιστοί οπαδοί του metalcore, όπως το δίδαξαν μπάντες σαν τους August Burns Red και As I Lay Dying, που δεν επιτρέπουν στους εαυτούς τους να δώσουν ένα  δικό τους στίγμα στο είδος. Όμως, σίγουρα μετά το "Bloodwork" το μέλλον τους μοιάζει να είναι ακόμα πιο θετικό.