Sunstorm

Δεν έχω λόγια να περιγράψω το πολιτισμικό σοκ που έπαθα μετά την πρώτη ακρόαση του δεύτερου studio άλμπουμ των μελωδικών hard rockers Sunstorm, το οποίο εντελώς συμπτωματικά με γύρισε πίσω στο 1986 περίπου - και όχι μόνο λόγω παραγωγής! Αυθεντικές aor μελωδίες με τη σφραγίδα / υπογραφή ενός εκ των κορυφαίων μουσικών της εποχής μας, που, παρά το πέρασμα των χρόνων, δεν το βάζει κάτω - δεν ξέρω τι γίνεται με το κρασί, η χροιά του Joe Lynn Turner όμως μας μαγεύει ακόμα, παρά την πάροδο τόσων ετών, και μας χαρίζει αριστουργηματικές στιγμές σαν κι αυτή εδώ. Οι εν λόγω κύριοι (ήδη τσεκαρισμένοι από το 2006, όταν και κυκλοφόρησαν το ομότιτλο ντεμπούτο τους) επανέρχονται δισκογραφικά, τρία χρόνια μετά, με το "House Of Dreams" κι ένα έχω να σας πω: "House Of Dreams" όνομα και πράγμα.

Ηθικός αυτουργός η φωνή/ψυχή του κυρίου Turner και συνεργοί η ίδια τετράδα (Dennis Ward, Uwe Reitenauer, Chris Schmidt), με μοναδική αλλαγή τον Gunter Werno στα πλήκτρα, στη θέση του Jochen Weyer. Τα συστατικά; Μελωδία, συναίσθημα, μελωδία, συναίσθημα και δυναμικά, γεμάτα riffs που θυμίζουν τις καλές εποχές Journey, Survivor και λοιπής συνομοταξίας, χωρίς να έχουν να ζηλέψουν τίποτε από αυτές. Με ένα εξώφυλλο που προσωπικά μου θύμισε Dokken artwork (μη ρωτήσετε γιατί) και τον εναρκτήριο «made to be old time classic» δυναμίτη "Divided", το ταξίδι στο χωροχρόνο είναι αναπόφευκτο. Καταπληκτική δουλειά στα keyboards, άριστος συνδυασμός κιθάρας σε όλα τα μέρη και τις δομές και μια φωνή διαφορετική απ' ό,τι έχουμε συνηθίσει ίσως, αλλά πιο γλυκιά από ποτέ.

Τα καλά όμως δε σταματούν εδώ. Το "Don't Give Up" ανακηρύσσεται στον πλέον κλασσικό aor ύμνο και αφήστε τον Arnel Pineda να τραβάει τις κοτσίδες του. Οι καλές στιγμές είναι τόσες πολλές: "I Found Love" (με άρωμα Halen ίσως), "Gutters Of Gold", "Forever Now" (άρωμα νούμερο δύο) και το ομώνυμο (λατρεμένη κομματάρα) ξεχωρίζουν από χιλιόμετρα, ενώ τα μπαλαντοειδή "Say You Will", "Tears On The Pages" και "Walk On" πείθουν πως γράφτηκαν χρόνια πριν. Η χαρακτηριστική διαφορά του "House Of Dreams" είναι πως παρότι αποτελείται κατά 70% από up tempo κομμάτια, δε χάνει την ταυτότητά του, παραμένοντας 100% ένα καλογραμμένο μελωδικό άλμπουμ, βάζοντας το συγκεκριμένο είδος σε σπίτια που σιχαίνονται τις μπαλάντες. Προσωπικά, αυτό ακριβώς με κέρδισε και γι' αυτό το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους.

Ένα «must have» άλμπουμ για όλους τους φίλους του καλού και απαιτητικού ήχου, και όχι μόνο απαραίτητα του μελωδικού. Η αγορά επιβάλλεται. (Υπάρχει περίπτωση να τους δούμε κάποια στιγμή με αυτή τη σύνθεση; Η ερώτηση είναι ρητορική).