Suicidal Tendencies

13

Suicidal (2013)
Από τον Γιάννη Βόλκα, 19/06/2013
«Suicidal's Back»
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Μετά την φετινή χρονιά κανείς hard/heavy μουσικόφιλος δεν θα θεωρεί τον αριθμό 13 γρουσούζικο. Λίγους μήνες πριν την συνώνυμη κυκλοφορία των Black Sabbath, οι Suicidal Tendencies πρόλαβαν να «κλέψουν» την απλή αλλά περιεκτική ιδέα. Δεκατρία χρόνια μετά το "Free Your Soul And Save My Mind", δεκατρείς νέες συνθέσεις που έρχονται στην δέκατη τρίτη studio κυκλοφορία της μπάντας (συμπεριλαμβανομένων των "Controlled by Hatred/Feel Like Shit...Déjà Vu", "Still Cyco After All These Years", "Six The Hard Way" και "No Mercy Fool!/The Suicidal Family") και έναν από τους σημαντικότερους δίσκους για το 2013.

Αξίζει όμως τον κόπο μετά από τόσα χρόνια αναμονής να ασχοληθεί κανείς με τους Καλιφορνέζους; Η απορία λύνεται από τα πρώτα δευτερόλεπτα του εναρκτήριου "Shake It Out". H επαναλαμβανόμενη ιαχή «Suicidal's Back» ξεσηκώνει αυθόρμητα ενώ οι στίχοι «You know you missed me and I guess I missed you too» δηλώνουν ξεκάθαρα τις προθέσεις του συγκροτήματος. Μπορεί τα χρόνια να πέρασαν αλλά ο Mike Muir παραμένει ακόμα ο γνωστός μας Cyco Miko και ας ζητά πλέον μια Diet Pepsi αντί της Pepsi που ζητούσε το 1983 στο "Institutionalized".

Φυσικά κανείς δεν περίμενε από τους Suicidal να κυκλοφορήσουν τον καλύτερο δίσκο της μακροχρόνιας καριέρας τους ούτε να αλλάξουν την πορεία της σύγχρονης rock/metal μουσικής. Αυτά τα έχουν καταφέρει προ πολλού και δεν έχουν την ανάγκη πλέον να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν. Οι ίδιο είχαν απλά την επιθυμία να εξωτερικεύσουν ότι μαζεύτηκε τα τελευταία χρόνια στον παρανοϊκό εγκέφαλο τους και εμείς το μόνο που ζητούσαμε ήταν ένας δίσκος που θα τιμά το «βαρύ» όνομά τους και θα στέκεται αντάξια δίπλα στις υπόλοιπες κυκλοφορίες τους. Γνωρίζοντας αυτό κυκλοφόρησαν έναν δίσκο-ιστορική αναδρομή σε όλα τα είδη με τα οποία έχουν ασχοληθεί.

Στο "13" θα βρείτε old school thrash ("Smash It"), ξέφρενο skate punk ("This Ain't A Celebration") αλλά και funk rock στο στυλ των Infectious Grooves ("Till My Last Breath"). Με άλλα λόγια θα βρείτε τέτοια ποικιλία ακουσμάτων που όχι μόνο είναι αδύνατο να βαρεθεί κάποιος αλλά ακόμα και να πιστεύει ότι ακούει μια μουσική συλλογή και όχι μια ενιαία κυκλοφορία. Αυτό όμως είναι ένα στοιχείο που υπήρχε ανέκαθεν στους Suicidal και ένας βασικός λόγος που τους επέτρεπε να διατηρούν ένα πιστό και αφοσιωμένο fan base.

Ο Mike Muir, μοναδικό μέλος της αρχικής σύνθεσης του συγκροτήματος, παραμένει στα πενήντα του χρόνια ο αλητάκος από το Venice, «φτύνει» τους στίχους με οργή και κρατά ίδιο και απαράλλαχτο το ύφος των φωνητικών του όπως έκανε στα νιάτα του. Όπως και στο παρελθόν, συνεχίζει να πλαισιώνεται από μια ομάδα αξιόλογων μουσικών με παλιότερο τον Dean Pleasants, έναν κιθαρίστα ικανό να εφεύρει riff για οποιοδήποτε μουσικό είδος, ακριβώς αυτό που απαιτείται  δηλαδή για να είσαι μέλος των Suicidal Tendencies. Θα ήταν ανούσιο να αναφερθούμε στις μπασογραμμές του Tim 'Rawbiz' Williams αφού το έντονο, τεχνικό και groovy μπάσο ήταν ανέκαθεν ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του συγκροτήματος που τους έκανε να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους.

Suicidal's Back, λοιπόν, και οι Cycos του κόσμου ήδη πανηγυρίζουν. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πόσα χρόνια θα χρειαστούν μέχρι τον επόμενο δίσκο τους ή για πόσο ο Mike Muir θα διατηρήσει ακόμα το συγκρότημά του. Φανταστείτε μόνο τι θα συμβεί όταν θα ακουστούν οι στίχοι του "Shake It Out" στη Μαλακάσα και δεκάδες skateboards θα κατηφορίζουν με μανία την πλαγιά του Terravibe.
  • SHARE
  • TWEET