Somn

Οι Ρώσοι παρουσιάζονται στο κοινό με αυτήν την παρθενική τους κυκλοφορία. Είναι στα παρακλάδια του post και δεν κωλώνουν να πλησιάσουν extreme και ακραίες black metal πτυχές. Σε σύγχρονους όρους και τυπικά παρακλάδια θα τους έβαζες κάτω από το blackgaze είδος.

Η ουσία είναι τέσσερις συνθέσεις μεγάλες (επτά έως και έντεκα λεπτά) οι οποίες έχουν ποικίλες κιθαριστικές μεταπτώσεις και αλλαγές, δυνατά και όμορφα τύμπανα και ρυθμό που ανεβοκατεβαίνει. Από όμορφα και μελωδικά καταπράσινα τοπία ξεφεύγεις ταχύτατα σε σκοτεινές και κρύες βουνοκορφές. Τα φωνητικά είναι ακραία και κατάμαυρα. Αν θες να τους παρομοιάσεις με κάποιες άλλες μπάντες πρέπει να έχεις υπόψη σου τους Deafheaven, τους Year Of No Light και τους (παλιούς) Alcest. Η μουσική είναι πραγματικά άσχημη, με όποια καλή έννοια μπορείς να βάλεις εδώ. Είναι τρομακτική με εντυπωσιακό τρόπο. Ο δίσκος έχει φανταστική παραγωγή και ακούγεται απίθανα. Οι επιρροές τους δεν τους εγκλωβίζουν σε ένα ανέμπνευστο ταξίδι. Δεν αντιγράφουν, ούτε φαντάζουν καινοτόμοι μεν, αλλά παρουσιάζουν την έμπνευσή τους μέσα από απίθανες ενορχηστρώσεις που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα και από κανέναν. Πλέον στη μουσική δεν ψάχνουμε κάτι παρθένο, αλλά μπορούμε να απολαύσουμε κάτι καλοφτιαγμένο, καλοπαιγμένο και συναισθηματικό. Η μουσική είναι αίσθηση. Η ακοή προκαλεί σκέψεις, ιδέες και συναισθήματα και οι Somn τα αγγίζουν όλα πάρα πολύ έντονα.

Δεν θα σταθώ σε ένα ένα κομμάτι. Δεν υπάρχει λόγος να αναλύσω κάθε αλλαγή και κάθε διαφορά που εντοπίζω. Ο τρόπος τους και η βασική ιδέα ενορχήστρωσης του συνόλου είναι οργανικές εισαγωγές που δεν δείχνουν το τι θα ακολουθήσει. Μετά έρχεται κάτι τρομακτικό για να σε βάλει σε μια πιο κρύα, συναισθηματικά, στιγμή. Ώστε να μπλέξεις όμορφα με το συνονθύλευμα ταχύτητας, βίας, σαπίλας και ατμόσφαιρας που ακολουθεί. Ενδεχομένως και παραδόξως οι ήρεμες στιγμές τους να είναι ακόμα περισσότερο εμπνευσμένες απ' ό,τι τα ξεσπάσματα, κυρίως γιατί παρόμοια κρεσέντο θα βρεις κι αλλού, αλλά μουσικές και στιγμές που ακούς στα ατμοσφαιρικά σημεία των κομματιών πραγματικά δεν θα βρεις εύκολα. Υπάρχει μια αδράνεια που σε τραβάει πίσω. Είναι ένα κύμα που σκάει και λόγω δύναμης, αυτή η δίνη που προκαλεί σε μαζεύει μαζί της και καταλήγει να σε πνίξει. Είναι εντυπωσιακά σκοτεινό και όμορφο. Επιβλητική εμπειρία ατμοσφαιρικής και μοντέρνας black metal μουσικής.

Στις φετινές σκοτεινές και μαύρες κυκλοφορίες, προσωπικά θα τους έβαζα δίπλα στα εξαιρετικά "Algleymi" των Misþyrming και στο "The Furnaces Of Palingenesia" των Deathspell Omega. Αν αυτό είναι η αρχή γι' αυτό το συγκρότημα, τότε φανταστείτε τί έχουμε να περιμένουμε!

Bandcamp
Spotify