Shinedown

Threat To Survival

Warner Music (2015)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 21/09/2015
Μην μπείτε καν στον κόπο να ακούσετε το νέο, απαράδεκτο άλμπουμ των Shinedown
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Δεν φταίει η αλλαγή και σίγουρα δεν φταίει η εξέλιξη. Εκτιμώ αφάνταστα τις μπάντες που αλλάζουν και εξελίσσονται, αρκεί να μπορούν να το υποστηρίξουν και η όλη διαδικασία να προκύπτει φυσιολογικά κι όχι επιτηδευμένα. Μπορεί να μην είμαι στο μυαλό των μελών των Shinedown για να κρίνω τις προθέσεις τους, όμως τούτη εδώ η δουλειά δεν εμπίπτει στην παραπάνω κατηγορία και κυρίως δεν έχει καμία σχέση με την μπάντα που αγάπησα. Σε τίποτα...

Έπρεπε να το καταλάβω από το μάλλον φαιδρό image trendy teenager Αμερικάνου που υιοθέτησε ο Brent Smith, με το καπελάκι στραβά, το μεγάλο γυαλί ηλίου και το καρό πουκάμισο. Και, πάει στο διάολο, θα το προσπέρναγα αν η μουσική ήταν καλή, η οποία μοιάζει φτιαγμένη για να ακουστεί ντε και καλά στο αμερικάνικο mainstream ράδιο και κοινό. Αυτό που επιχειρούν μου θυμίζει την πρόσφατη δουλειά των Halestorm, μόνο που το "Threat To Survival" είναι ακόμα χειρότερο...

Μάλλον μου θυμίζει περισσότερο την τραγελαφική συνεργασία του Chris Cornell με τον Timbaland στο ανεκδιήγητο εκείνο "Scream". Όπως ο Cornell ακούστηκε αστείος, προσπαθώντας να γίνει κάτι που δεν είναι, έτσι ανούσιοι και χωρίς περιεχόμενο μοιάζουν οι Shinedown στο νέο τους άλμπουμ. Αν κάτι θυμίζει ποια ακούς, αυτό είναι η φωνή του Smith, άντε και το πρώτο παραπλανητικό single του "Cut The Cord", που μόνο του δεν θα μπορούσε να σώσει την παρτίδα.

Κιθάρες λίγες κι αυτές να ακούγονται με τρόπο που να μην ενοχλούν, περισσότερες λούπες από ντραμς που και να μην υπήρχαν δεν θα άλλαζαν και πολλά και γενικά ήχος και παραγωγή για να γίνουν καλά remixes. Δεν καταλαβαίνω καν αν οι υπόλοιποι μουσικοί, πέραν του Smith, έχουν λόγο ύπαρξης και θεωρώ πως θα ήταν πολύ καλύτερα αν κυκλοφορούσε αυτό το άλμπουμ ως προσωπικό του.

Όχι, δεν ξεχωρίζω κανένα τραγούδι πέραν του "Cut The Cord", ούτε θα προσπαθήσω να πείσω τον εαυτό μου πως μια-δυο ωραίες φωνητικές μελωδίες ("Asking For It", "Black Cadillac") βελτιώνουν το τελικό αποτέλεσμα. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι διατεθειμένος να του δώσω καν άλλη ευκαιρία.

Επίσης νιώθω και μια πικρία, διότι εδώ και χρόνια έβγαλε μαλλιά η γλώσσα μου στην προσπάθεια να πείσω κόσμο και κοσμάκη πόσο σπουδαία μπάντα είναι και πόσο δεν την εκτιμάμε στη χώρα μας. Ή πως το "Sound Of Madness" είναι στα 20 καλύτερα rock άλμπουμ της προηγούμενης δεκαετίας. Δεν αλλάζω άποψη για το τελευταίο, προφανώς, αλλά με αυτή την κυκλοφορία το μόνο που καταφέρνουν είναι να δικαιώσουν τους επικριτές τους.

Μην μπείτε καν στον κόπο να ακούσετε το νέο, απαράδεκτο άλμπουμ των Shinedown. Θα πάρετε τη λάθος ιδέα για τη μπάντα και θα χάσετε τον χρόνο σας.
  • SHARE
  • TWEET