Seventh Key

Εκεί που οι Kansas συνάντησαν το μελωδικό ροκ, εκεί κάπου δημιουργήθηκαν και οι Seventh Key. H σύμπραξη δύο πραγματικά σπουδαίων μουσικών σε συνδυασμό με κάποιες συγκυρίες είναι η αιτία αυτής της δημιουργίας αλλά και η αιτία για το ότι η Frontiers απέκτησε στις τάξεις της ένα ακόμα πολύ σπουδαίο group.

O Billy Greer (μπάσο, φωνή) των Kansas λοιπόν πριν 25 χρόνια συναντήθηκε με το ιδρυτικό στέλεχος των City Boy κύριο Mike Slamer (κιθάρα) και τον γνωστό και μη εξαιρετέο Steve Walsh (Kansas - φωνή, πλήκτρα). Αποτέλεσμα της συνάντησης αυτής ήταν οι Streets που αν και είχαν πραγματικά να δώσουν πολύ περισσότερα στον μελωδικό χώρο από τα δύο albums που κυκλοφόρησαν, αποτέλεσαν το εφαλτήριο των Greer και Walsh για την μέχρι σήμερα καριέρα τους με τους Kansas. O Mike Slamer συνέχισε την πορεία του ως solo καλλιτέχνης με δύο προσωπικές κυκλοφορίες αλλά διατήρησε το όνομα του ζωντανό μέσα από τις session παρουσίες του και το συνθετικό του ταλέντο που έφερε τις συνεργασίες με groups όπως οι Warrant, οι House Of Lords και άλλοι. Η επανασύνδεση με τον Billy Greer δε θα μπορούσε να μην πραγματοποιηθεί όταν ο δεύτερος μετά από συμφωνία με την Frontiers πλησίασε μετά από τόσα χρόνια τον Slamer με σκοπό τη δημιουργία των Seventh Key και τις δύο πολύ καλές studio κυκλοφορίες του group "Seventh Key" και "The Raging Fire" οι οποίες και σημάδεψαν για τα καλά τις χρονιές που κυλοφόρησαν (2001 και 2004 αντίστοιχα).

ν και τα albums γνώρισαν ευρύτατη αποδοχή και οι Seventh Key καταξιώθηκαν για τα καλά στη συνείδηση ευρωπαϊκού και αμερικανικού κοινού, οι ίδιοι αρνούνταν συστηματικά την ιδέα ενός tour. Για καλή τύχη όμως των οπαδών του group μια γυναίκα έδωσε τη λύση. Η κόρη του Mike Slamer, Nicole, τυγχάνει σκηνοθέτης και έπεισε τον πατέρα της για την κυκλοφορία ενός live dvd / cd. Η πρώτη, λοιπόν, live εμφάνιση των Seventh Key μαγνητοσκοπήθηκε και λίγους μήνες μετά εγένετο "Live In Atlanta".

Πραγματικά μια κυκλοφορία προς τέρψιν κάθε οπαδού της μελωδικής ροκ αλλά και παράδειγμα προς κάθε group για το πως οφείλει να είναι ο ήχος του ζωντανά. Το κομμάτι που ανοίγει τη συναυλία, "The Sun Will Rise", ξεχωρίζει αφού είναι η ιδανικότερη εισαγωγή για αυτό που ακολουθεί. Ο ήχος είναι απίστευτος μιας και απέχει ελάχιστα από τον ήχο των Seventh Key στα δύο albums τους, εμπλουτισμένος μάλιστα με μια ενέργεια που πηγάζει από όλα τα μέλη του group αφού οι Terry Brock (φωνητικά, κιθάρα), David Manion (πλήκτρα) και Pat MacDonald (drums) κάθε άλλο παρά κομπάρσοι είναι όπως αποδεικνύεται από τη φοβερή απόδοση του group. Tα πολύ προσεγμένα φωνητικά του Brock δεικνύουν ότι το group μοιάζει να είναι πολύ δεμένο, κάτι το οποίο είναι πραγματικά οξύμωρο αν αναλογιστεί κανείς ότι μιλάμε για το πρώτο live του.

Στα θετικά του album είναι ασφαλώς το γεγονός ότι η κιθάρα του Slamer δεν καταντά φλύαρη σε κανένα απολύτως σημείο αφού ακόμα και τα solos δίνουν την εντύπωση της ολοκλήρωσης στο κομμάτι χωρίς να κλέβουν την παράσταση από τις μελωδικότατες συνθέσεις των Seventh Key. Αξιοσημείωτη είναι ασφαλώς και η καταπληκτική ακουστική εκτέλεση του "Forsaken" με guest στο βιολί τον Robert Steinhardt (Kansas) αλλά και τον Johny Greer, μεγάλο αδερφό του Billy. Η παρουσία των Kansas δε σταματά όμως εκεί αφού το album ολοκληρώνουν τρεις studio ηχογραφήσεις, μία εκ των οποίων ("Remember You Well") αποτελεί απόρροια συνεργασίας του Bill Greer με τον Kerry Livgren (Kansas). To "Only The Brave" μάλιστα είναι ένα κομμάτι - φόρος τιμής του Greer στους Kansas αφού το μυαλό τρέχει αναπόφευκτα σε κομμάτια έπη των Αμερικανών.

Το μόνο αρνητικό που θα μπορούσα να καταλογίσω στο "Live In Atlanta" είναι αυτή ακριβώς η ηχητική προσέγγιση του live. O κόσμος πραγματικά μοιάζει ανύπαρκτος και η επεξεργασία του ήχου είναι εξαιρετικά προσεγμένη με αποτέλεσμα να έχω την αίσθηση ότι θα μπορούσε κάλλιστα να πρόκειται για ένα live at studio.

Όσοι παρευρέθηκαν το καλοκαίρι στη συναυλία που έδωσαν οι Kansas στη χώρα μας θυμούνται σίγουρα τον απίστευτο ήχο που έβγαζαν επί σκηνής. Με την πρώτη ακρόαση του "Live In Atlanta" συνειδητοποίησα το πόση σημασία δίνουν κάποιοι άνθρωποι όπως ο Billy Greer στην έννοια της μουσικής και της αρμονίας αφού οι Seventh Key διδάσκουν πραγματικά με την πρώτη, και ελπίζω όχι μοναδική, live εμφάνιση και κυκλοφορία τους ότι πρωταγωνιστής πάντα σε μια συναυλία είναι η ίδια η μουσική.