Serj Tankian

Δεκαεννιά χρόνια από τον τελευταίο δίσκο System Of A Down, με μοναδική πράξη ελεημοσύνης προς όλους εμάς τους πεινασμένους ένα EP δύο τραγουδιών. Δώδεκα χρόνια από τον τελευταίο (ροκ) δίσκο του Serj Tankian, με μοναδική ενδιάμεση στάση ελαστικότητας το 2021 για ένα, επίσης, EP. Συναυλίες με τους System ο Tankian κάνει όποτε και αν το πάρει απόφαση, για μόνος του ούτε λόγος, δεν έχω ιδέα από πότε έχει να κάνει live (πάλι καλά που τον είδαμε το 2010 σε εκείνη τη μαγική βραδιά). Μάλλον πρέπει να το πάρουμε απόφαση πια εδώ που τα λέμε, ο τύπος πλέον δεν πολυψήνεται για τη φάση, οπότε ένα EP στο τόσο και πάλι καλά να λέμε.

Το "Foundations" λοιπόν είναι το νέο EP του Serj Tankian, πέντε κομμάτια που γράφτηκαν σε διαφορετικές περιόδους στο βαθύ παρελθόν και με αφορμή το αυτοβιογραφικό του βιβλίο, "Down With The System", βρήκαν το χώρο να βγουν στην επιφάνεια, σχηματίζοντας μια αυτόνομη κυκλοφορία. Το EP ανοίγει με το "A.F. Day", το μάλλον παλιότερο από τα πέντε και η αλήθεια είναι ότι αυτό ακούγεται. Έχει μια πιο punk υφή αλλά με σκοτεινά μέρη και στίχους. Δυστυχώς είναι όμως ένα σχετικά αδιάφορο κομμάτι, παρά το ότι ειδικά στο ρεφρέν, βγάζει αρκετή ενέργεια. Προσωπικά πέρασε και δεν ακούμπησε. Το επόμενο, "Justice Will Shine On" είναι σίγουρα πιο ενδιαφέρον, έχει πιο κλασική ροή για κομμάτι του Serj, με ωραία κολλητική μελωδία και αυτή τη φωνάρα που όμοια της δε βγήκε και δε θα ξαναβγεί ποτέ. Το τελείωμα είναι συγκινητικό για ένα τραγούδι που σίγουρα αφήνει καλύτερες εντυπώσεις από το πρώτο. Το τρίτο, "Appropriations", ξεκινάει φέρνοντας κάτι ανάμεσα σε "Lonely Day" και την εισαγωγή του "Money" οπότε οι προσδοκίες ανεβαίνουν κατακόρυφα, δυστυχώς όμως στην πορεία εξελίσεται στο μάλλον χειρότερο του EP. Με άσχημες φωνητικές γραμμές, που σκοτώνουν την πιο βαριά κιθάρα καταλήγει να είναι ένα αυτόματο skip.

Μετά όμως μπαίνει το "Cartoon Buyer", εδώ είμαστε. Είναι τόσο μα τόσο καλό που προσωπικά μπήκα στη διαδικασία να αρχίσω να ονειρεύομαι πάλι live των System Of A Down. Το κομμάτι είναι καθαρά για δίσκο System, μπορώ να καταλάβω ποια μέρη θα τραγουδούσε ο Malakian, ακούω τον Dolmayan (όντως αυτός παίζει, δεν είναι σχήμα λόγου) και πραγματικά ενθουσιάζομαι υπέρμετρα. Το "Got The Time" riff που πέφτει ταιριάζει τέλεια και κάνει ακόμα πιο πορωτικό το built up. Τέτοια κομμάτια φουντώνουν μέσα σου κι αναζωπυρώνουν φλόγες που σιγοκαίνε από τα εφηβικά σου χρόνια. Το EP κλείνει με το "Life’s Revengeful Son" που φέρνει και πάλι την προσωπική πορεία του Serj στο προσκήνιο. Μου δίνει την αίσθηση ότι πατάει και στους τρεις βασικούς δίσκους του, περνώντας όμως λίγο περισσότερο χρόνο στο "Elect The Dead". Κινείται με πολύ ομαλό τρόπο ανάμεσα στα "Saving Us", "Gate 21", "Uneducated Democracy" και πίσω στο "Empty Walls" χωρίς όμως να είναι μια ανούσια συρραφή από τα ίδια τα κομμάτια.

Το "Foundations" είναι μια κυκλοφορία που οι καλύτερες και οι χειρότερες στιγμές του απέχουν υπερβολικά πολύ. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, προσωπικά είμαι τόσο βαμμένος οπαδός του μεγαλύτερου καλλιτέχνη της εποχής μου (στη μουσική που ακούω) που θα κρατήσω μόνο τις κορυφές του, θα διαγράψω τις αδυναμίες και θα τον αποθεώσω σε όρια βλακείας για άλλη μια φορά. Θα δηλώσω λοιπόν, με την απόλυτη βεβαιότητα ότι αυτό που λέω είναι εντελώς γελοίο, ότι δεν πρόκειται να ακούσεις καλύτερο κομμάτι από το "Cartoon Buyer" το 2024.