Red Hot Chili Peppers

Stadium Arcadium

Warner (2006)
26/05/2006
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Red Hot Chili Peppers είναι αναμφίβολα το μεγαλύτερο όνομα στο χώρο του mainstream rock αυτή τη στιγμή. Έτσι είναι λογικό κάθε νέα τους κυκλοφορία να αποτελεί ένα από τα γεγονότα της χρονιάς για τον κάθε rock fan και οι απαιτήσεις μας από αυτούς να είναι ανάλογα υψηλές.

Mετά το καταπληκτικό "Californication" του 1999 και το "By The Way" του 2002, το οποίο μάλλον "πέρασε και δεν ακούμπησε", έρχονται φέτος και μας "χτυπάνε" με ένα νέο διπλό album! Και το όνομα αυτού; "Stadium Arcadium". Δύο ονόματα, δύο δίσκοι και δύο πρόσωπα για τους αγαπημένους μας Καλιφορνέζους. Ας πάμε να τα δούμε...

Στο φετινό τους album λοιπόν οι RHCP κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα και σίγουρα μας επιβάλλονται με την έμπνευση τους για άλλη μια φορά. Τι παίζουν; Σε μια πρώτη ακρόαση, τα γνωστά: easy-listening rock, ωραία δομημένο, μελωδικό, ικανό να τρυπώσει σε chart και να βγάλει single και video, funky, δυναμικό, μελαγχολικό, με πολύ καλά solo στην κιθάρα (πραγματικά εντυπωσιάστηκα), με το μπάσο του Flea να "χτίζει" τις μελωδίες και τη φωνή του Anthony Kiedis να τις απογειώνει, σίγουρα μπορούμε να μιλάμε για ένα ολοκληρωμένο RHCP album. Και όχι μόνο ολοκληρωμένο, αλλά και χορταστικό: οι RHCP δε φείδονται έμπνευσης και μας παραδίδουν δύο album, τα "Jupiter" και "Mars" με συνολικά 28 κομμάτια! Αυτό από μόνο του είναι άξιο συγχαρητηρίων! Η παραγωγή του Rick Rubin είναι αψεγάδιαστη και αναδεικνύει τόσο τις βασικές μελωδίες όσο και τα "κρυμμένα" solo και δεύτερα φωνητικά που διανθίζουν όμορφα τις συνθέσεις.

Οι RHCP στο "Stadium Arcadium" είναι πιο ώριμοι από ποτέ και κατά τη γνώμη μου καταφέρνουν επιτέλους να αποστασιοποιηθούν πλήρως από την επιτυχία του "Californication" και να περπατήσουν σε άλλα μουσικά μονοπάτια, πράγμα που δε συνέβη και με το προηγούμενο album της μπάντας. Δείχνουν ότι πλέον είναι τεράστιο όνομα γιατί δεν προσπαθούν να αναμασήσουν έναν ήχο που τους εκτόξευσε σε δημοτικότητα και πωλήσεις, αλλά δημιουργούν πάνω σε νέες βάσεις και φτιάχνουν ίσως το πιο '70s και "σκοτεινό" album της καριέρας τους. Ειδικά ο τελευταίος χαρακτηρισμός θεωρώ ότι είναι και ο πιο σωστός: κακά τα ψέματα, αν και τα funky και χαβαλεδιάρικα στοιχεία δεν απουσιάζουν εντελώς, το album μου έβγαλε μια μεγάλη μελαγχολία και μια γλυκιά σκοτεινιά, συναισθήματα παρόμοια με εκείνα που είχα όταν άκουσα για πρώτη φορά το "Road Trippin". Το "Stadium Arcadium" είναι σίγουρα ένα βήμα παρακάτω για τη μπάντα, ένα δείγμα ότι οι Red Hot Chili Peppers είναι φτιαγμένοι για μεγάλα πράγματα.

Ωραία μέχρι εδώ, αλλά ενστάσεις υπάρχουν; Φυσικά! Η αλήθεια είναι ότι όταν δίνεις στο κοινό σου 2 album και 28 κομμάτια είναι σχεδόν αδύνατο να είναι όλα της ίδιας ποιότητας. Έτσι στο "Stadium Arcadium" βρίσκουμε και κομμάτια τα οποία είναι απλά υποφερτά, καθώς και άλλα που ωθούν το χέρι μας στο skip. Είναι πολλά; Σε καμία περίπτωση, αλλά αν το αποκρύψω θα είχα γράψει τη μισή αλήθεια. Επίσης πεποίθηση μου είναι ότι το "Mars" είναι ανώτερο από το "Jupiter" αλλά επειδή έχουν ενιαίο χαρακτήρα, σα να έχουν προκύψει από διχοτόμηση της φαντασίας των RHCP, δε μας ενοχλεί καθόλου. Σε αυτό το σημείο θα μπορούσα να αρχίσω να απαριθμώ τα highlights του δίσκου, αλλά επειδή νομίζω ότι θα καταλήξω να γράψω σχεδόν όλα τα κομμάτια, απλά κάνω μια ειδική μνεία στο "Hump De Bump" και κλείνω με τα εξής:

Κυρίες και κύριοι μια από τις κυκλοφορίες της χρονιάς είναι εδώ! Αν θέλετε να ακούσετε πως παίζεται το σύγχρονο rock, αγοράστε οπωσδήποτε το "Stadium Arcadium". Όσοι από εσάς περιμένετε ένα "Californication pt. 2" σίγουρα θα απογοητευτείτε, αλλά όσοι έχετε ανοιχτά αυτιά και είστε πρόθυμοι να ακούσετε νέες ηχητικές προτάσεις που θα σας εκπλήξουν, το νέο album των Red Hot Chili Peppers θα σας γοητεύσει. Προτιμήστε το!

  • SHARE
  • TWEET