Raw In Sect

Kitro

Self Released (2018)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 07/09/2018
Όλα του γάμου δύσκολα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Raw In Sect είναι αποδεδειγμένα μια μπάντα που εξελίσσει τον ήχο της. Μια δυο ακροάσεις να ρίξεις στους προηγούμενους δίσκους τους και θα το καταλάβεις άμεσα. Οπότε η έκπληξη για τον ήχο του "Kitro" μετριάζεται και δεν αποτελεί ηχητική σφαλιάρα περιωπής.

Το, εδώ και πολύ καιρό, γνωστό "Therion" δίνει εν πολλοίς την ταυτότητα του νέου δίσκου της μπάντας. Όπως και το γούστο τους περί της οπτικής αισθητικής. Άψογο. Το ιδανικό single/video clip. Αν βάλεις στην εξίσωση και τον οργανικό πρόλογο αυτού, τότε θα αντιληφθείς πως η ενορχήστρωση αποτελεί ύψιστη προτεραιότητά τους.

Είναι πλέον προφανές πως το πρώιμο death metal της μπάντας έχει αντικατασταθεί από το ελληνικό παραδοσιακό στοιχείο της μουσικής και συνδυάζεται με την δικιά τους folk/prog rock οπτική. Η απόφασή τους να μην χρησιμοποιήσουν όργανα που να έχουν άμεση σχέση με το ρεμπέτικό για παράδειγμα, είναι γενναία.

Είναι φορές όμως που δεν επιτυγχάνεται η ενσωμάτωση/αντικατάσταση που έχουν κατά νου. Κυρίως με τα τύμπανα, που ενίοτε είναι μονότονα και χρειάζονται την βοήθεια κάποιου συγγενούς. Σε αντίθεση, τα έγχορδα που είναι ίσως πιο εύκολο το έργο τους, αποδίδουν πολύ καλύτερα στην προσπάθειά τους ν’ ακουστούν όπως επιθυμούν. Ειδικά στο "Parapono", μιας εκ των κορυφαίων συνθέσεων του άλμπουμ.

Εκεί που ασθενεί περισσότερο το εγχείρημα των Raw In Sect είναι στα φωνητικά. Όταν δημιουργείς ένα δίσκο με τόσα διαφορετικά στοιχεία και θέλεις να συνυπάρξουν αρμονικά μεταξύ τους, τότε δεν φτάνει μόνο η ενορχήστρωση. Χρειάζεται υποστήριξη εκ των έσω και δυστυχώς ο τραγουδιστής τους δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ομολογουμένως αρκετές απαιτήσεις μιας τέτοιας προσπάθειας.

Μερικές φορές στα χαμηλά, μερικές στα τσιριχτά, άλλες πάλι στον τονισμό των λέξεων που χάνεται λόγω του ρυθμού, με κάνουν να πιστεύω πως η συμμετοχή πολλών φωνών σε μερικές των περιπτώσεων, όπως στο κλείσιμο του "Phrygia", μόνο καλό θα έκαναν. Οι Raw In Sect συνέθεσαν έναν άκρως ενδιαφέροντα δίσκο, με ταυτότητα και κυρίως προσωπικότητα. Υπάρχουν όμως λεπτομέρειες (μεταξύ αυτών και το κάκιστο εξώφυλλο) που έκαναν την διαφορά και δεν τον απόλαυσα όπως αρχικά ευελπιστούσα.

  • SHARE
  • TWEET