Nova Twins

Supernova

Marshall (2022)
Φήμες λένε ότι τα διδυμάκια από το Shining αποσύρθηκαν μόλις άκουσαν Nova Twins
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Όταν είχε πέσει στην αντίληψή μου το "Who Are the Girls?" ένιωθα ότι υπήρχε όλη η αλήθεια στην φράση του Tom Morello ότι πρόκειται για το «καλύτερο συγκρότημα που δεν έχουμε ακούσει». Ήταν τσαμπουκαλίδικο, μοντέρνο, νευρωτικό, αλλά κυρίως πιασάρικο. Πολύ πιασάρικο. Μέχρι τότε είχα ακούσει την γκαραζοροκιά των Ισπανίδων Bala, και το απίστευτο πάντρεμα μπάσου με χιπ-χοπ της Divinity Roxx, αλλά αυτή την δίνη που τα συνδύαζε έτσι αβίαστα δεν την είχα ξανακούσει. Το πιο εντυπωσιακό ήταν πως ως μουσική πρόταση ήταν απόλυτα ολοκληρωμένη, χωρίς να δίνουν την αίσθηση ότι ακόμη ψηλαφούν την άκρη του οράματός τους. Ίσως η γιγαντιαία πεταλιέρα της Georgia South να εκτελεί και χρέη χρονομηχανής, κι είχαν προσγειωθεί στο 2020 για να μας διδάξουν πώς ακούγεται η rock του μέλλοντος. 

Η έλευση του δεύτερου δίσκου τους μόνο ευχάριστο νέο θα μπορούσε να αποτελεί, και παρ’ όλο που το εξώφυλλο είναι επιεικώς απαράδεκτο, έπεφτε ακριβώς στην περιοχή που το απενοχοποιημένο κιτς, ο φουτουριστικός φεμινισμός, και η iconic αισθητική αλληλεπικαλύπτονται, σε ένα Venn Diagram που μόλις κατέβασε η κούτρα μου. Από singles-δυναμίτες άλλο τίποτα. Θες μεσανατολίτικα riffs με noise ξεσπάσματα, χορωδιακά φωνητικά και πολιτικοποιημένο τουπέ; Το "Antagonist" θα σε ξεμυαλίσει. Θες φεμινιστικό βιτριόλι; Το "K.M.B" (Κill My Boyfriend) είναι εδώ για σένα - και χτυπάει πολύ πιο έντονα τώρα που ορισμένες φράσεις προκαλούν περισσότερη αντίδραση από τις γυναικοκτονίες. Για πολυπολιτισμικούς εορτασμούς στο κοινό με πορωτικό ρεφραίν, παρακαλούμε απευθυνθείτε στην "Cleopatra". Για προστυχιές στο moshpit, φωνάξτε "Puzzles", και για κατάγματα στο ίδιο moshpit αναμείνατε στη γραμμή για το "Choose Your Fighter". 

Αυτή η groove-άτη πεντάδα ήδη καταλαμβάνει σχεδόν - πλην του τελευταίου - το πρώτο μισό του "Supernova", αφήνοντας ανεξερεύνητα πέντε ακόμη κομμάτια και ένα intro. Μόνο με βάση τα singles, προδιαγραφόταν ένας δίσκος που θα ανατίναζε το καπάκι της alternative χύτρας. Οι δύο ταλεντάρες που συναπαρτίζουν το σχήμα, η Georgia South και η Amy Love, έγραψαν τη μουσική εν μέσω παγκόσμιου αναβρασμού, και ήθελαν να θίξουν από τη μία την προσωπική τους εμπειρία από ένα πολυσυλλεκτικό κοινό που ολοένα και γιγαντωνόταν, και από την άλλη τους διάφορους κοινωνικούς αγώνες που αναδύθηκαν κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων χρόνων. Με τέτοιο υλικό, και με μία ηχητική φαρέτρα που ξεπερνά σε αποθέματα τα βέλη του Hawkeye, θα μπορούσαν πράγματι να ανατινάξουν τα πάντα σαν μία supernova.

Ωστόσο, καμία από τις υπόλοιπες συνθέσεις δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι λέει κάτι νέο ή διαφορετικό, με αποτέλεσμα ο δίσκος να ξεφουσκώνει από τη μέση και μετά, παρά την πολύ μικρή διάρκειά του (λίγο πάνω από μισή ώρα). Χωρίς να λείπει κανένα συστατικό, εκείνο που φαίνεται να στερεύει είναι η μαγιά. Το "Fire & Ice" καταφέρνει και ακούγεται στιχουργικά ανώριμο σε έναν τομέα που ο δίσκος έτσι κι αλλιώς είναι φτωχός, ενώ το "Enemy" ακούγεται σαν να γράφτηκε από έναν υπολογιστή που άκουσε όλα τους τα singles. Η μόνη στιγμή που κάπως τα πράγματα αποκτούν ξανά ενδιαφέρον είναι λίγο πριν τους τίτλους τέλους, με το "Sleep Paralysis", που τα σμιγμένα φρύδια χαλαρώνουν και η ατμόσφαιρα δροσίζει λίγο. Ακριβώς επειδή δεν είναι μία ακόμη πολεμική ιαχή, αλλά ένα πιο μελωδικό και σκοτεινό τραγούδι με γεμάτο ρεφραίν, καταφέρνει και τραβάει ξανά την προσοχή μας. 

Κακά τα ψέματα, οι Nova Twins ήταν μία αναγνωρίσιμη πρόταση πριν καλά καλά κυκλοφορήσουν το πρώτο τους άλμπουμ, και τώρα πια με το δεύτερο δίσκο τους εδραιώνονται ως ένα από τα πιο αξιόλογα σχήματα των καιρών μας, μπορώντας να παίξουν ως μπαλαντέρ σε πολλές διαφορετικές σκηνές (κι ίσως να κλέψουν και την παράσταση, αν και ακόμη δευτεροτρίτο όνομα). Είναι μουσικές που χρειαζόμαστε στα ηχεία μας. Το "Supernova" μπορεί να είναι άνισο, αλλά αυτό δεν μοιάζει να επισκιάζει το εκρηκτικό ντουέτο, που απολαμβάνει αυτή τη στιγμή τρομερή δημοφιλία. Αν είναι η «κατάρα» του δεύτερου δίσκου, ή αν λειάνθηκαν κάποιες γωνίες λόγω της δισκογραφικής εμπλοκής που βρήκε σπαρταριστό προϊόν στα χέρια της, είναι σενάρια που τα σκεφτόμαστε, αλλά δεν μπορούμε να ελέγξουμε ακόμη. Το σίγουρο είναι ότι το «μέλλον που ανήκει» στις Nova Twins έφτασε, έγινε παρόν, και είναι η εποχή τους: μία εποχή γεμάτη παραμόρφωση, οργή, φασαρία, και μεγάλο περιθώριο για ξεσάλωμα.

Youtube Playlist
Spotify

  • SHARE
  • TWEET