My Morning Jacket

Circuital

Universal (2011)
Από τον Γιάννη Κοτζιά, 16/11/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Τους έχω μεγάλη αδυναμία, δε μπορώ να το κρύψω. Τους έχω συνδυάσει με ωραίες αναμνήσεις, τις οποίες δε θα σου αποκαλύψω φίλε αναγνώστη, γιατί κυρίως δε σε ενδιαφέρουν. Ίσως αυτή μου η αδυναμία προς τους My Morning Jacket να ήταν και καταλυτική στο να μου πάρει αρκετό καιρό να κατασταλάξω στη γνώμη μου ως προς το νέο τους άλμπουμ, "Circuital". Οι My Morning Jacket είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες μπάντες των τελευταίων χρόνων, ασχέτως εάν εδώ στην Ευρώπη -επιτρέψτε μου να θεωρώ πως- δεν έχουν λάβει την προσοχή που τους αξίζει. Είναι αυτό το southern υπόβαθρο, που αν και πετυχημένα «μπασταρδεμένο» με indie πινελιές, στην περίπτωση των My Morning Jacket δεν είναι το πιο ευκολοχώνευτο πράγμα για τον Ευρωπαίο ροκά, πλην των εξειδικευμένων.

Με το "Circuital" η μπάντα από το Kentucky καλείται να συνεχίσει ένα σερί καταπληκτικών άλμπουμ, ξεκινώντας από το "It Still Moves" του 2003, συνεχίζοντας με το "Z" του 2005 και καταλήγοντας στο, προ τριετίας, "Evil Urges". Τρία άλμπουμ, διαφορετικής υφής και χαρακτήρα το καθένα, με το "Evil Urges", κατά την ταπεινή μου άποψη, να είναι και το απόλυτο στολίδι της δισκογραφίας τους. Η προαναφερθείσα τριάδα ήταν και ο λόγος που το "Circuital" με τις πρώτες ακροάσεις μου «κάθισε» περίεργα και με γέμισε αμφιβολίες...

Το λάθος μου ήταν πως αντί να προσπαθήσω να επικεντρωθώ στο περιεχόμενο του "Circuital" βάλθηκα να σκαλίζω τα όποια ψεγάδια του και να προβληματίζομαι γιατί για πρώτη φορά ένα άλμπουμ των My Morning Jacket ακούγεται στάσιμο. Η αλήθεια είναι πως ο τρόπος με τον οποίον το αμερικανικό συγκρότημα ενέταξε νέα στοιχεία στο "Z" και στο "Evil Urges" απουσιάζει παντελώς στο "Circuital" και ηχητικά αναμασάει τις ιδέες του. Μου πήρε χρόνο να συμβιβαστώ με το ότι το "Circuital" δεν πλησιάζει τις προηγούμενες κυκλοφορίες της μπάντας και αυτός ο συμβιβασμός ήταν τελικά και το «κλειδί» που μου επέτρεψε να επανεκτιμήσω το εν λόγω άλμπουμ.

Αν και παραμένω σταθερός στην άποψή μου πως το "Circuital" είναι «λιμνάζον» ηχητικά και δε μπορεί να σταθεί στα ίσα με τα αμέσως προηγούμενα άλμπουμ, εν τούτοις έχει τις καλές στιγμές του που συντελούν στο να θεωρείται άλλη μία καλή δουλειά από τους My Morning Jacket. Μαζεμένα στο πρώτο μισό του άλμπουμ είναι και τα καλύτερα κομμάτια του. Πρώτο, και ίσως και καλύτερο, το "Victory Dance", που θα μπορούσε να έχει ξεφύγει από sessions του "Z". Το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ είναι άλλη μια χαρακτηριστική στιγμή όπου οι My Morning Jacket δένουν τις southern καταβολές τους με την indie αισθητική. Το "The Day Is Coming" έχει μια γοητευτική retro ατμόσφαιρα, ενώ το "Wonderful (The Way I Feel)" είναι μια συμπαθητική country μπαλάντα.

Ιδιαίτερη στιγμή είναι το "Holdin' On To Black Metal", που, όπως φαίνεται και από τον τίτλο, μιλάει με κολακευτικά λόγια για το black metal, αλλά φυσικά ως προς τον ήχο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το συγκεκριμένο ιδίωμα. Έχει και τις αδιάφορες στιγμές του το "Circuital", τις οποίες προσωπικά θα περιόριζα σε δύο κομμάτια μόνο ("First Light", "You Wanna Freak Out"), χωρίς ωστόσο αυτές να επηρεάζουν σε μεγάλο ποσοστό τη γενική εικόνα του άλμπουμ.

Δεν εντυπωσιάζουν όπως τις προηγούμενες φορές οι My Morning Jacket, αλλά κατάφεραν και μάς παρέδωσαν ένα άλμπουμ που εξασφαλίζει μια ποιοτική συνέχεια στη δισκογραφία τους. Ίσως αυτό το κάτι παραπάνω που περιμέναμε από μια μπάντα που έχει αποδείξει πως κατεβάζει φοβερές ιδέες το κεφάλι της να μην ήρθε, όμως θα ήταν άδικο να κρίνουμε το "Circuital" μόνο από αυτήν την οπτική γωνία και να αγνοήσουμε ότι το άλμπουμ έχει μια σειρά από καλά κομμάτια. Και αυτό είναι που μετράει σε τελική ανάλυση.
  • SHARE
  • TWEET