Moonspell

Memorial

SPV (2006)
Από τον Παναγιώτη Λουκά, 10/06/2006
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Σε συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει ο Mike Gaspar (drums) κατά την προώθηση του "The Antidote", σε ερώτηση μας σχετικά με τη μουσική κατεύθυνση του επόμενου τους album μας είχε απαντήσει ότι αυτό δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να είναι το "The Antidote part 2".

Τρία χρόνια μετά μας παρουσιάζουν τη νέα τους δουλειά, το "Memorial", το οποίο με την πρώτη ακρόαση καταλαβαίνεις ότι δεν είναι απλώς ένα αναμάσημα του επιτυχημένου καλλιτεχνικά και εμπορικά προηγούμενου τους album, αλλά ένα αμάγαλμα των 3 πρώτων δίσκων τους, "Under The Moonspell", "Wolfheart" και "Irreligious".

Επιστροφή στις ρίζες για τους Πορτογάλους, με τα death φωνητικά του Fernando Ribeiro να είναι στο προσκήνιο σε όλα σχεδόν τα κομμάτια, με τη μοναδική «καθαρή» στιγμή του album να βρίσκεται στο "Luna", στο οποίο υπάρχει μια guest συμμετοχή στα φωνητικά από την Birgit Zacher την οποία είχαμε συναντήσει ξανά στα "Wolfheart" και "Irreligious". Credit πρέπει να δοθεί για μια ακόμα φορά στον Waldemar Sorychta που έκανε την παραγωγή του album στο Woodhouse studio -παίζοντας ταυτόχρονα και μπάσο στο album-, καθώς αυτή είναι πολύ καλή με τις κιθάρες σε αυτό το album να μην αναλώνονται στα ρυθμικά μέρη αλλά να υπάρχουν και σόλο, ενώ εικαστικά το εξώφυλλο του album με τη ματωμένη Σελήνη και το δέντρο να ορθώνεται στο τοπίο φανερώνει τη μάχη ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, δημιουργώντας μια πένθιμη ατμόσφαιρα.

Γνωστό περιοδικό του χώρου στην κριτική του το είχε ως album του μήνα. Είναι πράγματι τόσο καλό; Όλα φαίνονται να λειτουργούν άψογα, παραγωγή, ατμόσφαιρα, κτλ. Το σημείο που το album υστερεί σε σχέση με το προηγούμενο τους είναι η αμεσότητα των συνθέσεων. Για παράδειγμα στο "The Antidote" με το πρώτο κομμάτι "In And Above Man" το album σε κέρδιζε με την πρώτη ακρόαση χάρις στη δυναμική του τραγουδιού. Τον ίδιο ρόλο φαίνεται να έχει και το "Finisterra" αλλά δε φτάνει στα επίπεδα του "In And Above Man".

Το "Memorial" θέλει το χρόνο του για να κερδίσει τον ακροατή καθώς οι συνθέσεις είναι μεγάλες, με αποκορύφωμα το δεκατετράλεπτο "Best Forgotten", και η εναλλαγή death / black αισθητικής ίσως κουράσει έναν μη συνηθισμένο σε παρόμοια ακούσματα ακροατή.

Στους οπαδούς που τους λάτρεψαν και τους γνώρισαν με το προηγούμενο album, το "Memorial" θα φανεί ίσως λίγο κατώτερο. Για τους πιστούς οπαδούς τους συμπεριλαμβάνεται σίγουρα στα καλύτερα τους.

Συμπερασματικά, οι Moonspell έχουν ωριμάσει ως group και οι δισκογραφικές τους δουλειές είναι υψηλού επιπέδου. Μέσα στα καλύτερα album του 2006 και σίγουρα τους αδικεί η σειρά εμφάνισης τους στο φετινό Rockwave καθώς αξίζουν να εμφανιστούν σε υψηλότερη θέση και σίγουρα όχι υπό το φως της ημέρας μιας και δύσκολα θα μπορέσουν να μεταφέρουν υπό αυτές τις συνθήκες τη «σκοτεινή» ατμόσφαιρα των τραγουδιών τους.

  • SHARE
  • TWEET