Minsk
With Echoes In The Movement Of Stone
Από τους κύριους πρεσβευτές της μεγάλης των Neurosis σχολής, οι εκ του Σικάγο ορμώμενοι Minsk αυτό τον καιρό κυκλοφορούν το νέο τους, τρίτο άλμπουμ με τίτλο "With Echoes In The Movement Of Stone" και φωνάζουν παρόντες και ακμαίοι μετά το καταπληκτικό "The Ritual Fires Of Abandonment".
Post-metal, doom, rock, sludge, experimental, όπου θέλετε κατατάξτε τους, αλλά αυτό που μετράει είναι ότι με το νέο τους άλμπουμ οι Minsk αποδεικνύουν ότι έχουν βελτιώσει τη φόρμα των συνθέσεών τους κι άλλο και οι ήδη υπάρχουσες επιρροές συγχωνεύονται, προσφέροντας ένα αποτέλεσμα που τους δικαιώνει και συνδυάζει μια ασυγκράτητη δύναμη ομορφιάς και μαυρίλας συγχρόνως.
Σίγουρα οι πάντα πρωτοπόροι και γεννήτορες μιας άλλης όψης του σκοταδιού, Neurosis, θα κατέχουν ξεχωριστή θέση στην κορυφή του ιδιώματος (τέλος πάντων ένα κράμα των παραπάνω), γιατί απλά είναι οι Neurosis και δικαιωματικά μπορούν να χαίρουν ενός status που δεν αφήνει περιθώρια για αμφισβήτηση. Αλλά αυτό δεν εμποδίζει τους Minsk να θέτουν κάθε φορά με τις κυκλοφορίες τους τον πήχη ψηλότερα και να γνωρίζουν ολοένα και περισσότερο την αναγνώριση και τον σεβασμό.
Το "With Echoes In The Movement Of Stone" ξεκινάει με το ήδη γνωστό εδώ και λίγο καιρό, μέσω του myspace της μπάντας, "Three Moons", το οποίο εξελίσσεται σε ένα τρομερό, σχεδόν βασισμένο στο drumming, κομμάτι, με αναμενόμενη την έκρηξη σε μια σειρά βαρύτατων riffs και τη συνοδεία διάφορων ηχητικών εφφέ, αναγκαίων για την απαραίτητη ατμόσφαιρα. Το "The Shore Of Transcendence" χαμηλώνει τις ταχύτητες και, σχεδόν σε υπνωτικό ρυθμό, βασίζεται σε ονειρώδεις μελωδίες, επεξεργασμένα πλήκτρα και σχεδόν tribal ρυθμούς στα drums, ενώ πρωταγωνιστούν και τα μονοτονικά φωνητικά.
Η συνέχεια λίγο-πολύ προβλέψιμη (με την καλή έννοια), με την πληθώρα των συνθέσεων να ανταποκρίνεται και στις προσδοκίες και στο επίπεδο της μπάντας και με στιγμές όπως το σχεδόν ψυχεδελικό "Pisgah" ή το "Means To An End", με τον αργόσυρτο ρυθμό και το σήμα κατατεθέν drumming, να προκαλούν συνεχώς εναλλαγές συναισθημάτων και οι Neurosis παραπομπές φανερώνονται με μεγάλη μαεστρία και πάθος. Γιατί αυτή η μπάντα έχει πάθος και το δηλώνει σε κάθε στιγμή. Πώς γίνεται εξάλλου να μην είναι εξαιρετική περίπτωση μπάντας, όταν έστω και οι συνειρμοί που γίνονται με το "Through Silver In Blood" προκαλούν το χαμόγελο και την ικανοποίηση; Στα 11:18 λεπτά του "Requiem: From Substance To Silence" το βιολί και η doom αισθητική άποψη προσφέρουν ένα καταπληκτικό κομμάτι με μινιμαλιστικές τάσεις προς το τέλος και ιδανικό για το κλείσιμο του άλμπουμ.
Παρ' όλα αυτά, οι Minsk δεν είναι απλά ένα συγκρότημα που κοπιάρει ανεκδιήγητα τους μεγάλους Neurosis και ίσως οι τελευταίοι να έχουν αναφερθεί περισσότερο στο παρόν κείμενο από τους Minsk - απλά λειτουργούν ως σημείο αναφοράς στον ήχο τους. Γιατί πλέον στην ολοένα και πιο κορεσμένη σκηνή που βαφτίστηκε post-metal, ας πούμε, η έμπνευση και η δημιουργικότητα τελειώνουν για πολλούς στο "Panopticon" των έτερων μεγάλων, Isis.
Οι Minsk, συνδυάζοντας δυναμικές θορυβώδεις αφενός και πιο ταξιδιάρικες από την άλλη, σίγουρα δεν παρουσιάζουν κάτι εξαιρετικά νέο στον χώρο. Αυτό που καταφέρνουν και κάνουν πολύ καλά είναι όμως να ακούγονται φρέσκοι και ορεξάτοι μέσα από τις κλειστοφοβικές συνθέσεις, που δίνουν ένα α-λα "Oceanic" βάθος στον ήχο τους και προκαλούν ακροάσεις επί ακροάσεων, με αποτέλεσμα το νέο τους άλμπουμ να εξελίσσεται σε μια εμπειρία, που σου προσφέρει την καλύτερη εικόνα για το πού στέκεται σήμερα ο συγκεκριμένος ήχος. Και οι Minsk μπορούν να τον επεκτείνουν και να κερδίσουν νέους οπαδούς.
Με το "Ritual Fires Of Abandonment" πρόσφεραν ένα φανταστικό άλμπουμ, ενώ με το "With Echoes In The Movement Of Stone" εδραιώνονται και δημιουργούν κι άλλες απαιτήσεις ταυτόχρονα. Όμορφος δίσκος στην ολότητά του και απαραίτητος σε όσους κάποια στιγμή έτυχε να προσκυνήσουν τους Neurosis (ναι, πάλι αυτοί). Δώστε του μια ευκαιρία και θα σας ανταμείψει.
